Marszałek dworu

Marszałek dworu – urzędnik zarządzający dworem monarchy[1].

Termin marszałek (łac. marescalcus) w średniowieczu oznaczał pierwotnie zarządcę stadniny (późniejszy koniuszy), później przełożonego dworzan, by z czasem zlać się z pojęciem palatyna do którego obowiązków należało przestrzeganie porządku i dbanie o przestrzeganie etykiety na dworze monarchy[1].

W Polsce istniał urząd marszałka w dwóch postaciach: marszałek wielki koronny i marszałek nadworny koronny. Obaj pełnili analogiczne funkcje, ale marszałek wielki zasiadał w senacie, a nadworny już nie. Po unii polsko-litewskiej urząd ten przeszczepiony został na Litwie, gdzie powstały urzędy: marszałek wielki litewski i marszałek nadworny litewski.

Przypisy

  1. a b Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powszechna, wyd. Gutenberga. Tom 10