Marszałek ziemski

Marszałek ziemski, marszałek powiatowy[1] albo marszałek sejmikowy łac. mareschalus, comitiorum director – urząd ziemski I Rzeczypospolitej w Wielkim Księstwie Litewskim.

Była ta godność sprawowana dożywotnio. Z urzędu przewodniczył sejmikowi. W czasie wojny jego kompetencje były podobne do kasztelana w Koronie. Wiódł on zgromadzone wojsko pospolitego ruszenia do wojewody. Był też urzędnikiem sądowym i miał prawo sądzenia w sądach ziemskich. Był wybierany przez króla spośród 4 kandydatów przedstawionych przez sejmik. Kompetencje tego urzędu określała konstytucja sejmowa 1631.[2]


Zobacz też: marszałek hospodarski

Przypisy

  1. ↑ Andrzej B. Zakrzewski, Marszałek powiatowy Wielkiego Księstwa Litewskiego marszałkiem sejmikowym (XVI-XVIII w.), w: Parlament, prawo, ludzie, studia ofiarowane profesorowi Juliuszowi Bardachowi w sześćiesięciolecie pracy twórczej, Warszawa 1996, passim.
  2. ↑ Volumina Legum t.3 s.336