Marta Pihan-Kulesza
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 163 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Marta Pihan-Kulesza (ur. 23 lipca 1987 w Szczecinie) – polska gimnastyczka, reprezentantka kraju na Igrzyskach Olimpijskich w 2008 i 2012 roku, 11-krotna mistrzyni Polski w wieloboju (2004-2005, 2007-2010, 2012-2014, 2018, 2020), wielokrotna medalistka Pucharu Świata, wielokrotna finalistka Mistrzostw Świata i Europy.
Reprezentuje klub MKS Kusy Szczecin. W ciągu swojej kariery, zdobyła 42 medale na Mistrzostwach Polski, w tym 37 złotych. Wzięła udział w ośmiu finałach Mistrzostw Europy i trzech finałach Mistrzostw Świata, jednak jej największym sukcesem był awans do finału wieloboju indywidualnego na XXX Igrzyskach Olimpijskich w Londynie. Dużym osiągnięciem zawodniczki jest również zdobycie 20 medali w zawodach Pucharu Świata, w tym siedmiu złotych.
Mimo braku medali na najważniejszych zawodach w gimnastyce sportowej, Pihan-Kulesza jest jedną z ulubienic fanów, co osiągnęła oryginalną i świetnie wykonaną choreografią oraz trudnymi i ryzykownymi elementami na równoważni i w ćwiczeniach wolnych.
Życie osobiste
Urodziła się 23 lipca 1987 roku w Szczecinie. Od 2009 roku, jest żoną gimnastyka i Olimpijczyka z 2012 roku Romana Kuleszy.
Jest dyrektorem The Little Gym Szczecin, placówki, która organizuje zajęcia gimnastyczne dla dzieci. Pracuje tam wraz z mężem[1].
W 2017 roku, Marta urodziła córkę Jagnę.
Kariera
2003-2008
Pihan-Kulesza rozpoczęła karierę w rangach seniorek w roku 2003, zdobywając swój pierwszy tytuł na Mistrzostwach Polski w Białej Podlaskiej, gdzie ukończyła zawody na pierwszym miejscu w ćwiczeniach na równoważni. Rok później, zdobyła kolejne dwa złote medale w Olsztynie, broniąc swój tytuł na równoważni i zyskując kolejny w ćwiczeniach wolnych. Wygrała również swój pierwszy złoty medal w wieloboju indywidualnym.
Na Mistrzostwach Polski w Iławie w 2005 roku, Marta obroniła tytuł Mistrzyni kraju w wieloboju indywidualnym i wygrała trzecie złoto z rzędu na równoważni i drugie w ćwiczeniach wolnych. Na Mistrzostwach Europy w Debreczynie, zajęła 20. miejsce w finale wieloboju i uplasowała się na 7. pozycji w finale ćwiczeń wolnych[2].
Tego samego roku, reprezentowała Polskę na swoich pierwszych Mistrzostwach Świata w australijskim Melbourne, gdzie ukończyła zawody na 18. miejscu w finale wieloboju indywidualnego[3].
W 2006 roku, Pihan wygrała swój czwarty tytuł w ćwiczeniach na równoważni na Mistrzostwach Polski w Zabrzu oraz zdobyła srebro w wieloboju indywidualnym. Na Mistrzostwach Europy w greckim Wolos, wraz z reprezentacją Polski zajęła 13. miejsce w kwalifikacjach drużynowych. Indywidualnie była 15. w nieoficjalnym rankingu wieloboju indywidualnego, uzyskując punktację 54.675, a zatem najwyższy wynik wśród polskich zawodniczek[4]. Kilka miesięcy później, Pihan ukończyła kwalifikacje na Mistrzostwach Świata w Aarhus na 47. pozycji w wieloboju indywidualnym i 21. w wieloboju drużynowym.
Na Mistrzostwach Polski w Krakowie w 2007 roku, Pihan wygrała swój trzeci tytuł mistrzyni w wieloboju indywidualnym i pierwszy w finale na poręczach asymetrycznych. Wzięła udział w Pucharze Świata w Gandawie, gdzie zajęła 7. miejsce w ćwiczeniach na równoważni[5]. We wrześniu, wystąpiła na Mistrzostwach Świata w Stuttgarcie, gdzie zajęła 63. miejsce w wieloboju indywidualnym oraz 22. razem z polską kadrą w kwalifikacjach drużynowych[6].
W 2008 roku, zdobyła swój czwarty tytuł mistrzyni Polski w wieloboju indywidualnym w swoim rodzinnym mieście i wygrała złote medale w ćwiczeniach wolnych i na poręczach[7]. Na Mistrzostwach Europy we francuskim Clermont-Ferrand, uplasowała się na wysokim 8. miejscu w wieloboju indywidualnym[8], natomiast kadra Polski zajęła 12. pozycję drużynowo. Marta była również trzecią rezerwową do finału ćwiczeń na równoważni i zajęła 33. miejsce w ćwiczeniach wolnych i 38. na poręczach[9]. W kwietniu, wygrała brązowy medal w ćwiczeniach na poręczach na Pucharze Świata w Mariborze[10]. Zyskała również 4. miejsce w ćwiczeniach wolnych i 6. na równoważni[11].
W maju, wystąpiła na Pucharze Świata w Moskwie, gdzie uplasowała się na 6. lokacie na równoważni oraz 7. w finałach na poręczach i ćwiczeniach wolnych[12]. Miesiąc później, Pihan wzięła udział w Pucharze Szczerba w Mińsku, gdzie zajęła 3. miejsce w wieloboju indywidualnym i 2. w ćwiczeniach wolnych[13].
Letnie Igrzyska Olimpijskie 2008 w Pekinie
Marta reprezentowała Polskę na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie[14]. Zakończyła zawody na etapie kwalifikacji, w których zajęła 46. miejsce w wieloboju indywidualnym[15], 44. na poręczach asymetrycznych, 73. na równoważni oraz 45. w ćwiczeniach wolnych[16][17].
2009
Na Mistrzostwach Polski 2009 w Zabrzu, Marta Pihan-Kulesza wygrała swój piąty tytuł mistrzyni kraju w wieloboju, zdobywając również złote medale na poręczach, równoważni i ćwiczeniach wolnych[18]. W marcu, wygrała złoty medal na równoważni (14,075) podczas Pucharu Świata w Chociebużu, zajmując również 7. miejsce w ćwiczeniach wolnych[19]. W tym samym miesiącu, zdobyła dwa brązowe medale – w ćwiczeniach wolnych i na równoważni, na Pucharze Świata w Mariborze[20].
W kwietniu, wystąpiła na Mistrzostwach Europy w Mediolanie, gdzie zajęła 10. miejsce w finale wieloboju indywidualnego z wynikiem 55,150.[21] Miesiąc później, zajęła 6. miejsce na poręczach i 7. na równoważni na Pucharze Świata w Moskwie[22][23].
W lipcu, Pihan reprezentowała Polskę na Letniej Uniwersjadzie w Belgradzie, gdzie zakwalifikowała się na 5. miejscu do finału wieloboju indywidualnego z wynikiem 53,850, 3. na równoważni (14.050) i 4. w ćwiczeniach wolnych (13.900)[24]. W finale wieloboju, Marta zajęła 7. miejsce z punktację 53,450[25], po czym uplasowała się na 5. lokacie w ćwiczeniach wolnych (13.725) i 8. na równoważni (12,625)[26].
We wrześniu, wygrała swój drugi tytuł mistrzowski podczas Pucharu Świata w Dausze, tym razem w ćwiczeniach wolnych. Zajęła również 5. miejsce na poręczach i 6. na równoważni[27][28]. Pihan wzięła udział w Mistrzostwach Świata w Londynie, jednak duża ilość błędów podczas kwalifikacji nie pozwoliła jej na awans do żadnego finału. Marta zakończyła zawody na 39. miejscu w wieloboju, 13. na poręczach, 68. na równoważni i 36. w ćwiczeniach wolnych[29].
W listopadzie, Marta wygrała srebrny medal na poręczach na Pucharze Świata w Stuttgarcie i zajęła 5. miejsce w ćwiczeniach wolnych[30].
2010
Marta rozpoczęła 2010 rok na Pucharze Świata w Chociebużu, gdzie zdobyła złoty medal, dzieląc tytuł mistrzyni ćwiczeń wolnych z Kanadyjką Kristiną Vaculik[31]. Kilka tygodni później, zajęła 5. miejsce na poręczach i w ćwiczeniach wolnych oraz 6. na równoważni na Pucharze Świata w Dausze[32][33].
Pod koniec kwietnia, kadra Polski zajęła 10. miejsce w kwalifikacjach drużynowych na Mistrzostwach Europy w Birmingham. Indywidualnie, Pihan zajęła 25. miejsce na poręczach, 24. na równoważni oraz 19. w ćwiczeniach wolnych[34]. W maju, Marta zdobyła cztery złote medale na Mistrzostwach Polski w Iławie, w tym swój piąty tytuł w wieloboju[35][36].
W czerwcu, Pihan-Kulesza została jedną z laureatek szczecińskiej Gali Mistrzów Sportu[37].
We wrześniu, Marta wygrała złoty medal w wieloboju na corocznym Pucharze Szczerba w Mińsku, zdobywając również srebrny medal w skoku[38]. Na Mistrzostwach Świata w Rotterdamie, Pihan zakwalifikowała się do finału w wieloboju indywidualnym, uzyskując łączny wynik 54,682, natomiast kadra Polski (w składzie z Moniką Frandofert, Katarzyną Jurkowską, Paulą Plichtą, Gabrielą Janik i Joanną Litewką) zajęła 17. miejsce drużynowo. Marta osiągnęła również wielki sukces, będąc trzecią rezerwową do finału na równoważni z wynikiem 14,400.[39] W finale wieloboju, Pihan-Kulesza zajęła 20. miejsce z notą 54,732.[40]
2011
Pihan-Kulesza rozpoczęła kolejny rok na Pucharze Świata w Paryżu, gdzie zajęła 7. miejsce w ćwiczeniach wolnych[41]. Tydzień później, nie udało jej się obronić tytułu mistrzyni Polski w wieloboju, który powędrował do Moniki Frandofert, natomiast Marta zdobyła srebrny medal[42].
W kwietniu, wzięła udział w Mistrzostwach Europy w Berlinie, gdzie zakwalifikowała się do finału w wieloboju indywidualnym[43]. Pihan była również pierwszą rezerwową do finału na równoważni z wynikiem 14,200 oraz zajęła 20. miejsce na poręczach i 42. w ćwiczeniach wolnych[44]. W finale wieloboju, zajęła 11. pozycję z punktacją 54,525.[45][46] Ze względu na kontuzję reprezentantki Rosji i mistrzyni świata z 2010 roku, Aliji Mustafiny podczas finału wieloboju, Pihan wystąpiła również w finale na równoważni, gdzie przez upadek zajęła 7. miejsce[47].
Mimo uzyskania kwalifikacji drużynowej, Polska nie wysłała pełnej kadry na Mistrzostwa Świata w Tokio. Ze względu na duże błędy w kwalifikacjach, Pihan-Kulesza uplasowała się na niskim 65. miejscu w wieloboju indywidualnym[48].
W listopadzie, Pihan wygrała złoto w ćwiczeniach wolnych oraz brązowy medal na Pucharze Świata w Osijeku[49][50], po czym zdobyła złoto na poręczach podczas Pucharu Świata w Ostrawie[51].
2012
W styczniu, Pihan-Kulesza startowała na zawodach testowych do Letnich Igrzysk Olimpijskich w Londynie, gdzie uzyskała kwalifikację jako jedyna polska gimnastyczka po raz drugi w swojej karierze, zajmując 13. miejsce w wieloboju indywidualnym[52].
W marcu, brała udział Pucharze Świata w Chociebużu, gdzie zajęła 5. lokatę na poręczach asymetrycznych[53]. Tydzień później, wygrała brązowy medal na równoważni podczas Pucharu Świata w Dausze oraz zajęła 7. miejsce w ćwiczeniach wolnych i 5. na poręczach[54]. W kwietniu, wygrała kolejny srebrny medal na poręczach na Pucharze Świata w Osijeku[55].
Podczas Mistrzostw Europy w Brukseli, kadra Polski zajęła 13. miejsce w kwalifikacjach. Indywidualnie, Marta zakwalifikowała się na 8. pozycji w ćwiczeniach wolnych[56]. Podczas finału, zajęła ostatecznie 7. lokatę[57].
W czerwcu, wzięła udział w Pucharze Świata w Mariborze, gdzie zdobyła srebrne medale na poręczach i w ćwiczeniach wolnych[58][59]. Tydzień później, wygrała kolejny srebrny medal na poręczach podczas Pucharu Świata w Gandawie[60].
Podczas Mistrzostw Polski, Pihan-Kulesza zdobyła swój siódmy tytuł mistrzyni w wieloboju indywidualnym oraz wygrała złote medale na równoważni i w ćwiczeniach wolnych.
Letnie Igrzyska Olimpijskie 2012 w Londynie
Podczas kwalifikacji na XXX Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Londynie, Marta zakwalifikowała się do finału wieloboju indywidualnego, zajmując 26. miejsce[61][62]. Była również drugą rezerwową do finału w ćwiczeniach wolnych (14,333) oraz zajęła 27. miejsce na poręczach i 64. na równoważni[63].
W finale, który miał miejsce 2 sierpnia, Pihan-Kulesza uzyskała noty 13,933 w skoku, 14,333 na poręczach i 14,266 w ćwiczeniach wolnych, jednak błędy na równoważni i niski wynik 12,933 sprawiły, że spadła na 19. miejsce z ogólną punktacją 55,465.[64][65]
2013
Marta nie brała udziału w indywidualnych Mistrzostwach Europy w Moskwie, mając krótką przerwę po Igrzyskach Olimpijskich.
Mimo dobrego startu na Mistrzostwach Polski w Katowicach, gdzie Pihan-Kulesza zdobyła swój ósmy tytuł mistrzyni narodowej w wieloboju i wygrała dwa złote medale w finałach na przyrządach, jej start na Mistrzostwach Świata w Antwerpii nie przyniosły sukcesów. Marta uplasowała się na dalekiej od finału 41. pozycji w wieloboju i zakończyła zawody na 30. miejscu na poręczach i równoważni oraz 68. w ćwiczeniach wolnych[66].
2014
Na początku 2014 roku, Pihan-Kulesza potwierdziła chęci udziału w swoich trzecich Igrzyskach Olimpijskich w Rio de Janeiro[67]. Kolejny rok kariery rozpoczęła na Pucharze Świata w Chociebużu, gdzie wygrała złoto w ćwiczeniach wolnych i zajęła 7. miejsce na poręczach asymetrycznych[68][69].
Podczas kwalifikacji Mistrzostw Europy w Sofii, Pihan-Kulesza zajęła 3. miejsce w nieoficjalnym rankingu wieloboju indywidualnego. Polska kadra zajęła 10. miejsce drużynowo, natomiast Marta zakwalifikowała się na 3. miejscu do finału na równoważni oraz 6. w ćwiczeniach wolnych z wynikami 14,400 i 14,300. Na poręczach asymetrycznych zajęła 14. lokatę, zyskując notę 13,966.[70] Podczas finału na równoważni, wykonała mniej solidny układ i zajęła 6. miejsce (13,733). W finale ćwiczeń wolnych, Marta zajęła 4. miejsce z wynikiem 14,400, otrzymując 0,100 punkta mniej od brązowej medalistki Giulii Steingruber[71].
Marta wygrała swój dziewiąty tytuł mistrzyni kraju w wieloboju na Mistrzostwach Polskich w Białej Podlaskiej, gdzie wygrała również trzy złote medale w finałach na równoważni, poręczach i ćwiczeniach wolnych.
Na Mistrzostwach Świata w Nanning, zajęła 16. miejsce w kwalifikacjach wieloboju indywidualnego z wynikiem 55,665, awansując do finału. Mimo kilku błędów w ćwiczeniach wolnych, była również trzecią rezerwową do finału (13,900) i zajęła 25. miejsce na poręczach i równoważni. Kadra Polski zajęła 17. miejsce drużynowo. W finale wieloboju, Marta znalazła się na 14. lokacie z wynikiem 55.156.[72][73]
W grudniu, wzięła udział w 4. Mexican Gymnastics Open w Acapulco, gdzie wygrała złoty medal w wieloboju indywidualnym z łączną notą 54,450.[74]
2015
W marcu, Pihan-Kulesza wygrała złoty medal w ćwiczeniach wolnych na Pucharze Świata w Chociebużu[75]. W kwietniu, wzięła udział w Mistrzostwach Europy w Montpellier, gdzie uzyskała kwalifikacje do finałów w wieloboju indywidualnym i ćwiczeniach wolnych. W finale wieloboju, uzyskała łączną notę 55,198 i zajęła wysokie 5. miejsce[76]. W finale ćwiczeń wolnych, uplasowała się ponownie na 5. pozycji z wynikiem 14,233.[77]
W maju, Marta startowała w Mistrzostwach Polski w Szczecinie, gdzie utraciła tytuł mistrzyni i zajęła drugie miejsce, podczas gdy złoto powędrowało do Katarzyny Jurkowskiej-Kowalskiej. Mimo kwalifikacji do finałów na przyrządach, zrezygnowała dalszego udziału w zawodach ze względu na kontuzję[78].
Wróciła do zawodów w październiku na barbórkowym Pucharze w Zabrzu, gdzie wygrała złoty medal w wieloboju indywidualnym i uzyskała najwyższe noty na równoważni i w ćwiczeniach wolnych[79].
Pod koniec roku, wzięła udział w Mistrzostwach Świata w Glasgow. Zakończyła zawody na etapie kwalifikacji, w których duża ilość błędów sprawiła, że znalazła się na 38. miejscu w wieloboju indywidualnym. Jej najlepszym wynikiem było 27. miejsce na równoważni. Polska kadra uplasowała się na 19. miejscu, tracąc szansę na walkę o drużynowy udział w XXXI Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Rio de Janeiro[80].
2016
W marcu, u boku Katarzyny Jurkowskiej-Kowalskiej i Gabrieli Janik, wzięła udział w drużynowym Pucharze Świata w Stuttgarcie. Polki uplasowały się na 4. miejscu za kadrą Rosji, Niemiec i Szwajcarii[81]. W kwietniu, wystąpiła na Pucharze Świata w Chociebużu, gdzie zakwalifikowała się do finału ćwiczeń wolnych i zajęła 11. miejsce na równoważni i 15. na poręczach[82]. W finale uplasowała się na czwartej pozycji[83][84].
Polski Związek Gimnastyczny podjął decyzję o wysłaniu dwóch zawodniczek na zawody testowe do Rio de Janeiro – Jurkowską i Janik. Tym samym, Marta straciła szansę na kwalifikację do Igrzysk Olimpijskich[85].
W maju, Pihan-Kulesza ogłosiła koniec swojej kariery sportowej[86].
2017-2018
Po urodzeniu córki w 2017 roku i mimo przejścia na sportową emeryturę, Pihan-Kulesza powróciła do zawodów w 2018 roku podczas dorocznego Pucharu Polski, gdzie uplasowała się na pierwszym miejscu w wieloboju. Pod koniec czerwca zdobyła swój jubileuszowy 10. tytuł mistrzyni narodowej w wieloboju na Mistrzostwach Polski w Gdańsku[87].
Marta wzięła udział w Mistrzostwach Europy w Glasgow, jednak nie dostała się do żadnego finału, a polska kadra zakończyła kwalifikacje na 13. miejscu w wieloboju drużynowym[88].
Na mistrzostwach świata w Dausze odpadła w kwalifikacjach we wszystkich sześciu konkurencjach, w których brała udział. Wśród Polek spisała się najlepiej na równoważni, zajmując 24. pozycję[89].
W listopadzie, wygrała brązowy medal na Pucharze Świata w Chociebużu w finale ćwiczeń wolnych[90].
2019
W marcu, wzięła udział w Pucharze Świata w Dausze, gdzie zajęła 4. miejsce w finale ćwiczeń wolnych z notą 13,233.[91]
W kwietniu, Marta startowała w Mistrzostwach Europy organizowanych w Szczecinie. W kwalifikacjach, zyskała noty 13,233 w skoku, 10,866 na poręczach, 11,200 na równoważni i 12,933 w ćwiczeniach wolnych. Z łącznym wynikiem 48,232, uplasowała się na niskiej 39. lokacie w wieloboju i nie awansowała do żadnych finałów. Najbliżej kwalifikacji była w ćwiczeniach wolnych, gdzie zajęła 12. miejsce[92]. Podczas finałów, Marta wraz z francuskim zawodnikiem Samirem Aït-Saïd zostali nagrodzeni nagrodą Smart Scoring Shooting Star Award, która przyznawana jest zawodnikom z ciekawą historią, inspirującą kolejne pokolenia[93].
Mimo kwalifikacji otrzymanej przez polską kadrę na Mistrzostwa Świata w Stuttgarcie, Polski Związek Gimnastyczny zdecydował się nie wysyłać pełnego składu na zawody. Początkowo zdecydowano o wysłaniu Pihan-Kuleszy wraz z Gabrielą Janik, jednak ostatecznie ogłoszono, że Marta nie spełnia warunków kwalifikacji, tym samym tracąc jedną z szans na kwalifikacje do XXXII Igrzysk Olimpijskich w Tokio[94]. Już w lipcu 2019 roku, media pisały o braku środków, które Polski Związek Gimnastyczny jest w stanie przeznaczyć na przygotowania do nadchodzących Igrzysk, a nawet braku profesjonalizmu ze strony organizacji, która w dalszym ciągu nie podpisała umowy trenerowi kadry mężczyzn, Leszkowi Blanikowi[95].
2020
W październiku, European Gymnastics zawiesił Polski Związek Gimnastyczny ze względu na niespłacone długi po organizacji Mistrzostw Europy w Szczecinie. Mimo dużych szans Pihan-Kuleszy na medal podczas Mistrzostw Europy w Mersin, na które większość krajów się nie zdecydowało ze względu na pandemię COVID-19, polscy zawodnicy nie mogli w nich uczestniczyć ze względu na długi polskiej federacji w wysokości około 160 tysięcy euro[96].
W tym samym miesiącu, Marta wzięła udział w Pucharze Świata w Szombathely, gdzie wygrała srebrny medal w ćwiczeniach wolnych i uplasowała się na 7. miejscu na poręczach i 8. na równoważni[97][98].
W listopadzie, zdobyła swój 11. tytuł mistrzyni Polski w wieloboju indywidualnym z notą 53,700.[99] W finałach na przyrządach, wygrała dwa złote medale na poręczach i w ćwiczeniach wolnych oraz srebro na równoważni[100].
2021
W marcu, wygrała złoty medal w wieloboju indywidualnym podczas Pucharu Polski w Zabrzu, z wynikiem 50,650. Otrzymała najwyższe noty w ćwiczeniach wolnych i na poręczach, drugi najwyższy wynik w skoku i trzeci w ćwiczeniach na równoważni[101].
Po zniesieniu zawieszenia Polskiego Związku Gimnastycznego przez Komitet Wykonawczy Europejskiej Gimnastyki[102], Pihan-Kulesza wzięła udział w Mistrzostwach Europy w Bazylei. Zakwalifikowała się do finału wieloboju indywidualnego z wynikiem 51,032, zajmując 22. pozycję. Zajęła również 9. miejsce na równoważni, będąc drugą rezerwową do finału na przyrządzie[103]. Podczas ćwiczeń wolnych w finale wieloboju, doznała kontuzji więzadła krzyżowego przedniego w lewym kolanie, przez co zmuszona była do wycofania się z dalszego udziału w zawodach[104].
Historia zawodów
Przypisy
- ↑ Nasz zespół, szczecin.thelittlegym.eu [dostęp 2020-12-30].
- ↑ 1st Individual European Championships in Men’s and Women’s Artistic Gymnastics – Debrecen 2005, gymnasticsresults.com [dostęp 2020-12-29].
- ↑ 38th Artistic Gymnastics World Championships Melbourne (AUS), gymnasticsresults.com [dostęp 2020-12-29].
- ↑ 2006 European artistic gymnastics Championships Volos, Greece, gymnasticsresults.com [dostęp 2020-12-29].
- ↑ 4th World Cup Women Gent 2007, gymnasticsresults.com [dostęp 2020-12-29].
- ↑ World Artistic Gymnastics Championships 2007, gymnasticsresults.com [dostęp 2020-12-29].
- ↑ Maurycy Brzykcy, Pihan najlepsza w mistrzostwach Polski (zdjęcia), Głos Szczeciński, 16 czerwca 2008 [dostęp 2020-12-29] (pol.).
- ↑ 27th European Championships women’s artistic gymnastics, gymnasticsresults.com [dostęp 2020-12-29].
- ↑ 27th European Championships women’s artistic gymnastics, gymnasticsresults.com [dostęp 2020-12-29].
- ↑ Amanda Turner, Five Nations Golden in Maribor, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-29] (ang.).
- ↑ Amanda Turner, World Cup Concludes in Maribor, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-29] (ang.).
- ↑ World Stars 2008 – World Cup Moscow, gymnasticsresults.com [dostęp 2020-12-29].
- ↑ Admin, Brazil, Belarus Win in Minsk, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-29] (ang.).
- ↑ Oni pojadą po złoto, TVN24.pl [dostęp 2020-12-29] (pol.).
- ↑ Games of the XXIX Olympiad Beijing 2008 Women’s Artistic Gymnastics, gymnasticsresults.com [dostęp 2020-12-29].
- ↑ Games of the XXIX Olympiad Beijing 2008 Women’s Artistic Gymnastics, gymnasticsresults.com [dostęp 2020-12-29].
- ↑ Pekin: Pihan odpadła w kwalifikacjach, Onet Sport, 10 sierpnia 2008 [dostęp 2020-12-29] (pol.).
- ↑ Polish Championships 2009, gymnasticsresults.com [dostęp 2020-12-29].
- ↑ Amanda Turner, Dutch Most Successful at Cottbus World Cup, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-29] (ang.).
- ↑ Amanda Turner, Goryunova Golden at Maribor World Cup, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-29] (ang.).
- ↑ Amanda Turner, Semyonova Captures European Crown, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-29] (ang.).
- ↑ World Stars Moscow 2009, gymnasticsresults.com [dostęp 2020-12-29].
- ↑ ME w gimnastyce: wygrana Siemionowej, Onet Sport, 4 kwietnia 2009 [dostęp 2020-12-29] (pol.).
- ↑ Amanda Turner, Chinese Women Win University Games Title, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-29] (ang.).
- ↑ Amanda Turner, Jiang, Hoshi Win University Games, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-29] (ang.).
- ↑ Amanda Turner, Tweddle Golden as University Games End, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-29] (ang.).
- ↑ Amanda Turner, Doha World Cup Ends; Worlds Approach, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-29] (ang.).
- ↑ Amanda Turner, France Wins Twice at Doha World Cup, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-29] (ang.).
- ↑ 41st Artistic Gymnastics World Championships 2009, gymnasticsresults.com [dostęp 2020-12-29].
- ↑ Amanda Turner, China Takes Four as DTB Cup Concludes, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-29] (ang.).
- ↑ Amanda Turner, Canada’s Vaculik Masters Cottbus World Cup, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-29] (ang.).
- ↑ Amanda Turner, Jordan, South Africa Win First World Cup Titles, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-29] (ang.).
- ↑ Amanda Turner, China Takes Four More Golds in Doha, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-29] (ang.).
- ↑ ME: finały bez Polek, Onet Sport, 29 kwietnia 2010 [dostęp 2020-12-29] (pol.).
- ↑ Individual Championship of Poland 2010, gymnasticsresults.com [dostęp 2020-12-29].
- ↑ Gimnastyczne MP: dominacja małżeństwa Kuleszów, Onet Sport, 29 maja 2010 [dostęp 2020-12-29] (pol.).
- ↑ mc, Gala Mistrzów Sportu w Szczecinie. Zobacz kto został nagrodzony, Głos Szczeciński, 22 czerwca 2010 [dostęp 2020-12-29] (pol.).
- ↑ Amanda Turner, Pihan-Kulesza, Fokin Win Vitaly Scherbo Cup, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-29] (ang.).
- ↑ Amanda Turner, Russia on Top as Qualifications Conclude, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-29] (ang.).
- ↑ Amanda Turner, Uchimura, Mustafina Win All-Around Titles, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-29] (ang.).
- ↑ World Cup A CIII Paris (FRA) 2011 Mar 19-20, gymnasticsresults.com [dostęp 2020-12-29].
- ↑ Frandofert zdetronizowała Pihan-Kuleszę, Onet Sport, 27 marca 2011 [dostęp 2020-12-29] (pol.).
- ↑ Pihan-Kulesza w finale wieloboju, Onet Sport, 7 kwietnia 2011 [dostęp 2020-12-29] (pol.).
- ↑ 4th European Artistic Gymnastic Individual Championships 2011 Berlin (GER), gymnasticsresults.com [dostęp 2020-12-29].
- ↑ Gimnastyczne ME: Polacy poza dziesiątką, Onet Sport, 9 kwietnia 2011 [dostęp 2020-12-29] (pol.).
- ↑ Amanda Turner, Dementyeva Wins Europeans After Mustafina Injured, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-29] (ang.).
- ↑ Amanda Turner, Izbasa Wins Again as Europeans End in Berlin, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-29] (ang.).
- ↑ 43dr Artistic Gymnastics World Championships Tokyo (JPN) 2011, gymnasticsresults.com [dostęp 2020-12-30].
- ↑ Amanda Turner, Chinese Take Two Golds as Challenger Cup Continues, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-29] (ang.).
- ↑ Amanda Turner, Chinese Take Three More Golds in Osijek, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-29] (ang.).
- ↑ Amanda Turner, Israel’s Maksyuta Takes Two Titles in Ostrava, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-29] (ang.).
- ↑ Marta Pihan-Kulesza i Roman Kulesza uzyskali kwalifikacje na IO w Londynie, Onet Sport, 13 stycznia 2012 [dostęp 2020-12-30] (pol.).
- ↑ Turnier der Meister FIG Challenge Cup C III Apparatus Cottbus (GER) 2012 Mar 22-25, gymnasticsresults.com [dostęp 2020-12-30].
- ↑ FIG Challenge Cup C III Apparatus. Doha (QAT) 2012 Mar 28-30, gymnasticsresults.com [dostęp 2020-12-30].
- ↑ FIG Challenge Cup B CIII individuals Osijek (CRO) 2012 Apr 27-29, gymnasticsresults.com [dostęp 2020-12-30].
- ↑ Amanda Turner, Romania Rallies in European Qualification, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-30] (ang.).
- ↑ Amanda Turner, Romania, Russia Golden as Europeans End, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-30] (ang.).
- ↑ Amanda Turner, Van Gerner Proves Up to Challenge in Maribor, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-30] (ang.).
- ↑ Amanda Turner, Dutch Gymnasts Earn Double Victory in Maribor, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-30] (ang.).
- ↑ Amanda Turner, Qualification Leaders Repeat in Ghent, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-30] (ang.).
- ↑ Londyn: Pihan-Kulesza poszła w ślady męża, Onet Sport, 29 lipca 2012 [dostęp 2020-12-30] (pol.).
- ↑ Marta Pihan-Kulesza: Pierwsza szansa medalowa Szczecina, Sport.pl [dostęp 2020-12-30] (pol.).
- ↑ Artistic Gymnastics Games of the 30th Olympiad London (GBR) 2012, gymnasticsresults.com [dostęp 2020-12-30].
- ↑ All-Around Final Women Gymnastics London Olympics 2012, gymnasticsresults.com [dostęp 2020-12-30].
- ↑ Londyn 2012: Marta Pihan-Kulesza daleko od podium, Onet Sport, 2 sierpnia 2012 [dostęp 2020-12-30] (pol.).
- ↑ 44th Artistic Gymnastics World Championships Antwerp (BEL) 2013 Sep 30 – Oct 6, gymnasticsresults.com [dostęp 2020-12-30].
- ↑ John Crumlish, Poland’s Pihan-Kulesza Sets Sights on Third Olympics, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-30] (ang.).
- ↑ Amanda Turner, Ablyazin, German Women Double Up in Cottbus, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-30] (ang.).
- ↑ Amanda Turner, Five Up to Challenge at Tournament of Masters, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-30] (ang.).
- ↑ Amanda Turner, British Women, Iordache Impress in Sofia, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-30] (ang.).
- ↑ Amanda Turner, Five Nations Golden As Europeans End, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-30] (ang.).
- ↑ 45th Artistic Gymnastics World Championships Nanning (CHN) 2014 Oct 3-12, gymnasticsresults.com [dostęp 2020-12-30].
- ↑ John Crumlish, Pihan-Kulesza Pleased With Worlds Finish, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-30] (ang.).
- ↑ Amanda Turner, Pihan-Kulesza, Calvo Claim Titles in Acapulco, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-30] (ang.).
- ↑ Złoty medal w gimnastycznym Pucharze Świata!, www.sportowahistoria.pl [dostęp 2020-12-30] (pol.).
- ↑ admin, Marta Pihan-Kulesza zajęła 5 miejsce w finale wieloboju na ME – PZG [dostęp 2020-12-30] (pol.).
- ↑ Amanda Turner, Russia, Vernyayev Golden as Europeans End, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-30] (ang.).
- ↑ Maurycy Brzykcy, Międzynarodowe Mistrzostwa Polski w Gimnastyce Sportowej w Azoty Arenie [zdjęcia], Głos Szczeciński, 24 maja 2015 [dostęp 2020-12-30] (pol.).
- ↑ Pihan-Kulesza Tops Field in Zabrze; Polish Worlds Team Named, The Gymternet, 7 października 2015 [dostęp 2020-12-30] (ang.).
- ↑ 2015 World Championships Results, Recaps, Photos & Videos, USA Gymnastics [dostęp 2020-12-30].
- ↑ Amanda Turner, Russian Women Win DTB Team Challenge, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-30] (ang.).
- ↑ Amanda Turner, Cottbus’ Tournament of Masters Turns 40, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-30] (ang.).
- ↑ Amanda Turner, Vernyayev Wins Twice in Cottbus, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-30] (ang.).
- ↑ Telewizja Polska S.A, PŚ w gimnastyce sportowej: Polka najlepsza na równoważni, sport.tvp.pl, 3 kwietnia 2016 [dostęp 2020-12-30] (pol.).
- ↑ Ostatnia szansa awansu dla Jurkowskiej-Kowalskiej i Janik, londynek.net [dostęp 2020-12-30] (pol.).
- ↑ Acme2015ot Says, Brescia Wins Serie A, Pihan-Kulesza Retires, The Gymternet, 13 maja 2016 [dostęp 2020-12-30] (ang.).
- ↑ ''MP w gimnastyce sportowej: Pihan-Kulesza i Gawroński najlepsi'', sport.onet.pl, 1 lipca 2018 [dostęp 2018-07-06].
- ↑ Gimnastyka sportowa ME: Polki bez awansu do finału | Poinformowani.pl, igrzyska24.poinformowani.pl, 3 sierpnia 2018 [dostęp 2020-12-30] (pol.).
- ↑ MŚ w gimnastyce sportowej. Biles zwyciężyła w wieloboju indywidualnym. Interia.pl, 2018-11-01. [dostęp 2018-11-02]. (pol.).
- ↑ Christian Ivanov, Event Specialists Shine in Cottbus World Cup, International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-30] (ang.).
- ↑ Telewizja Polska S.A, Świetny wynik Marty Pihan-Kuleszy na Pucharze Świata. Dobry prognostyk przed ME?, sport.tvp.pl, 25 marca 2019 [dostęp 2020-12-30] (pol.).
- ↑ 2019 European Men’s and Women’s Artistic Gymnastics Championships Szczecin, gymnasticsresults.com [dostęp 2020-12-30].
- ↑ Gimnastyka sportowa. Pihan – Kulesza z wyróżnieniem, 24kurier.pl [dostęp 2020-12-30].
- ↑ LiubovB, Marta Pihan-Kulesza won’t compete at Worlds, Gymnovosti, 13 września 2019 [dostęp 2020-12-30] (ang.).
- ↑ Zero złotych na kadrę, Onet Sport, 26 lipca 2019 [dostęp 2020-12-30] (pol.).
- ↑ Oficjalnie: Polska gimnastyka zawieszona! [PATOGIMNASTYKA], Sport.pl [dostęp 2020-12-30] (pol.).
- ↑ Madonna-inspired Routine Puts Pihan-Kulesza Back In Gymnastics Vogue, International Gymnast Magazine Online, 9 października 2020 [dostęp 2020-12-30] (ang.).
- ↑ Artistic Gymnastics is back at the World Cup in Szombathely (HUN), European Gymnastics [dostęp 2020-12-30] (ang.).
- ↑ Telewizja Polska S.A, Marta Pihan-Kulesza ze złotym medalem w wieloboju. To 11. tytuł dla szczecinianki, szczecin.tvp.pl [dostęp 2021-01-02] (pol.).
- ↑ MP w gimnastyce: dwa złote medale Marty Pihan-Kuleszy, Onet Sport, 8 listopada 2020 [dostęp 2020-12-30] (pol.).
- ↑ Wyniki zawodów – PZG [dostęp 2021-04-25] (pol.).
- ↑ n, Komitet Wykonawczy Europejskiej Gimnastyki podjął decyzję o zniesieniu zawieszenia PZG – PZG [dostęp 2021-04-25] (pol.).
- ↑ ME: Marta Pihan-Kulesza w finale wieloboju, Onet Sport, 22 kwietnia 2021 [dostęp 2021-04-25] (pol.).
- ↑ Koszmarna kontuzja Polki w finale ME, sport.onet.pl [dostęp 2021-04-25].
Linki zewnętrzne
- Marta Pihan-Kulesza, olympedia.org [dostęp 2021-07-01] (ang.).
- Marta Pihan-Kulesza – FIG Athlete Profile (ang.)
Media użyte na tej stronie
An icon that represents a gold medal
An icon that represents a silver medal
.svg)
.svg)
An icon that represents a bronze medal
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Autor: Nicolò Riccardi, Licencja: CC BY-SA 3.0 it
Marta Pihan-Kulesza wearing the leotard of Pro Lissone
_pictogram_2.svg)
Artistic gymnastics pictogram