Martaban (miasto)

Martaban
မုတ္တမ
ilustracja
Państwo Mjanma
ProwincjaStan Mon
DystryktThatôn
Populacja (2014)
• liczba ludności

22 355[1]
Położenie na mapie Mjanmy
Mapa konturowa Mjanmy, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Martaban”
Ziemia16°32′N 97°36′E/16,533333 97,600000

Martaban (birm. မုတ္တမမြို့ /moʊʔtəm mj/; mon. မိုဟ် တၟံ /mùh mɔʔ/; ang. Mottama) – miasto w południowej Birmie, w stanie Mon, dystrykcie Thatôn, okręgu miejskim Paung.

Martaban położony jest na północnym brzegu rzeki Saluin, naprzeciw Mulmejn, z którym połączony jest mostem drogowo-kolejowym.

Historia

Dzban z Martabanu

W roku 1281 władcą Martabanu został Wareru. Uczynił on miasto w roku 1287 pierwszą stolicą stworzonego przez siebie mońskiego Królestwa Hanthawaddy[2]. Funkcję tę Martaban pełnił do roku 1363, kiedy po przejęciu kontroli nad miastem przez buntowników stolica została przeniesiona do Donwun[3]. W roku 1541 miasto zostało zdobyte i spalone po siedmiomiesięcznym oblężeniu przez birmańskie wojska Tabinshwehtiego. Zarówno po stronie atakujących, jak i obrońców Martabanu występowali wówczas portugalscy najemnicy[4]. W 1852 roku, po II wojnie brytyjsko-birmańskiej, miasto dostało się pod panowanie brytyjskie.

W okresie od XIII do XVII wieku po Chr. Martaban był ważnym portem i centrum handlowym, stanowiąc zarówno morskie okno na świat dla handlu birmańskiego, jak i początek lądowego szlaku handlowego do królestwa Syjamu[5]. Z tego względu w latach 1519-1613 Portugalczycy prowadzili w Martabanie swoją stację handlową[6]. W okresie tym miasto było znane między innymi z eksportu glinianych dzbanów (ang. Martaban jars). Dzbany te odnajdowane są współcześnie na terenach sięgających Chin, Japonii, Filipin i Portugalii[7]. Inne towary przechodzące w tym czasie przez Martaban to rubiny z Górnej Birmy, laka, wosk, kość słoniowa, rogi nosorożców, ołów, cyna, pieprz, wino palmowe, kamfora i chińska porcelana[6]. Znaczenie miasta znacznie zmalało w XVIII wieku, gdy Anglicy uzyskali kontrolę nad szlakiem morskim przez cieśninę Malakka[8].

Przypisy

Bibliografia

  • 2014 Census (ang.). Republic of Myanmar Ministry of Labour, Immigration and Population, Department of Population. [dostęp 2016-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-22)].
  • G. E. Harvey: History of Burma: From the Earliest Times to 10 March 1824. Londyn: Frank Cass & Co. Ltd, 1925. (ang.)
  • Maung Htin Aung: A History of Burma. Nowy Jork i Londyn: Cambridge University Press, 1967. (ang.)
  • Cherry Thein. More clues to Martaban jar mystery. „Myanmar Times”, 2012-11-26 (ang.). [dostęp 2016-08-11]. 

Media użyte na tej stronie

Myanmar location map.svg
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Myanmar. Equirectangular projection. Strechted by 105.0%. Geographic limits of the map: * N: 29.0° N * S: 9.0° N * W: 92.0° E * E: 102.0° E Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.
TinajaDeMartabánGresFerruginoso-1566-1600.jpg
Autor: Rowanwindwhistler, Licencja: CC BY-SA 3.0
Tinaja de gres ferruginoso de la nao San Diego, fabricada en los talleres birmanos de Pegún entre 1566 y 1600.
Mawlamyaingbridge.gif
Bridge over Salween river between Malawaing and Mottama - Pont sur la Salouen, entre Moulmein et Martaban