Martin Bangemann

Martin Bangemann

(c) Bundesarchiv, B 145 Bild-F052010-0020 / Wegmann, Ludwig / CC-BY-SA 3.0
Data i miejsce urodzenia	15 listopada 1934 Wanzleben
Data śmierci	28 czerwca 2022
Minister gospodarki RFN
Okres	od 27 czerwca 1984 do 9 grudnia 1988
Przynależność polityczna	FDP
Poprzednik	Otto Graf Lambsdorff
Następca	Helmut Haussmann
Przewodniczący Wolnej Partii Demokratycznej
Okres	od 1985 do 1988
Przynależność polityczna	FDP
Poprzednik	Hans-Dietrich Genscher
Następca	Otto Graf Lambsdorff
Odznaczenia

Martin Andreas Bangemann (ur. 15 listopada 1934 w Wanzleben^[1], zm. 28 czerwca 2022 we Francji^[2]) – niemiecki polityk i prawnik, działacz Wolnej Partii Demokratycznej (FDP) i jej przewodniczący w latach 1985–1988, deputowany krajowy i europejski, w latach 1984–1988 minister gospodarki, od 1989 do 1999 członek Komisji Europejskiej.

Życiorys

Po maturze w Emden studiował prawo na Uniwersytecie Eberharda i Karola w Tybindze oraz Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium, następnie zdał państwowe egzaminy prawnicze I oraz II stopnia. Doktoryzował się w 1962, a w 1964 podjął praktykę adwokacką^[3].

W 1963 dołączył do FDP. Był wiceprzewodniczącym i przewodniczącym liberałów w Badenii-Wirtembergii^[3], a od 1974 do 1975 sekretarzem generalnym partii^[4]. Od 1972 do 1980 i ponownie w latach 1987–1989 sprawował mandat posła do Bundestagu^[3]. W 1973 delegowany do Parlamentu Europejskiego, w 1979 wszedł w skład pierwszego PE pochodzącego z wyborów, zasiadając w nim do 1984 oraz pełniąc funkcję przewodniczącego Grupy Liberalnej i Demokratycznej^[1].

W latach 1984–1988 sprawował urząd ministra gospodarki w dwóch rządach Helmuta Kohla^[4]. Od 1985 był jednocześnie przewodniczącym Wolnej Partii Demokratycznej^[3]. W latach 1989–1999 należał do trzech kolejnych składów Komisji Europejskiej, pod kierownictwem Jacques’a Delorsa i Jacques’a Santera. W latach 1989–1993 pełnił funkcję jej wiceprzewodniczącego i odpowiadał w szczególności za rynek wewnętrzny oraz sprawy przemysłu i telekomunikacji^[4]. W 1994 opublikował raport poświęcony europejskiemu społeczeństwu informacyjnemu^[5]. W 2000 powołany w skład władz koncernu telekomunikacyjnego Telefónica^[3].

Przypisy