Martin Damm
Martin Damm (z lewej) i Robert Lindstedt | |
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 1 sierpnia 1972 |
Wzrost | 188 cm |
Gra | praworęczny, oburęczny bekhend |
Status profesjonalny | 1990 |
Zakończenie kariery | listopad 2010 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 0 |
Najwyżej w rankingu | 42 (18 sierpnia 1997) |
Australian Open | 4R (1994) |
Roland Garros | 2R (1999) |
Wimbledon | 3R (1994, 2000) |
US Open | 3R (1997) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 40 |
Najwyżej w rankingu | 5 (30 kwietnia 2007) |
Australian Open | F (2006) |
Roland Garros | QF (2002, 2005) |
Wimbledon | SF (1997, 2006) |
US Open | W (2006) |
Martin Damm (ur. 1 sierpnia 1972 w Libercu) – czeski tenisista, zwycięzca US Open 2006 w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Aten (2004).
Kariera tenisowa
Jako junior sięgnął po tytuły mistrza Europy do lat 12, 14 i 16, był także w finale juniorskiej edycji US Open 1989, w parze z Janem Kodešem juniorem.
W 1990 rozpoczął karierę zawodową, którą kontynuował do listopada 2010 roku[1].
W grze pojedynczej awansował do 5 finałów rangi ATP World Tour. W singlowych zawodach wielkoszlemowych najdalej doszedł do 4 rundy podczas Australian Open 1994. Wyeliminował Cédrica Pioline, Henriego Leconte oraz Brenta Larkhama. Odpadł po porażce z Magnusem Gustafssonem.
Pierwszy turniej deblowy rangi ATP World Tour Damm wygrał w 1993 roku w Saragossie, występując w parze z Karelem Nováčkiem. We wrześniu tego samego roku, w parze z Nováčkiem, osiągnął finał wielkoszlemowy w US Open. W półfinale para czeska pokonała Leandera Paesa i Sébastiena Lareau, w finale nie sprostała jednak Rickowi Leachowi i Kenowi Flachowi przegrywając 7:6, 4:6, 2:6.
Finał wielkoszlemowy US Open 1993 pozostawał przez kilkanaście lat najlepszym rezultatem uzyskanym przez Damma w turniejach tej rangi. W styczniu 2006 roku po raz drugi dotarł do finału wielkoszlemowego, podczas Australian Open startując w parze z Leanderem Paesem. W decydującym meczu nie sprostali bliźniakom Bobowi i Mike'owi Bryanom. Swój jedyny triumf wielkoszlemowy Damm odniósł tegoż samego sezonu podczas US Open. W finale wspólnie z Paesem pokonał 6:7(5), 6:4, 6:3 Jonasa Björkmana i Maksa Mirnego[2].
Swój ostatni deblowy turniej Czech wygrał w sierpniu 2009 roku w Waszyngtonie. Łącznie zwyciężył w 40 deblowych rozgrywkach, a w dalszych 23 był finalistą.
W 1993 roku Damm zadebiutował w zespole narodowym Czechosłowacji (potem Czech) w Pucharze Davisa. Startując zarówno w grze podwójnej, jak i pojedynczej, udało mu się odnieść 2 zwycięstwa przy 8 porażkach. Po raz ostatni wystąpił w Pucharze Davisa we wrześniu 2006 roku, w parze z Tomášem Berdychem, w przegranym meczu z Rosją.
Startował na igrzyskach olimpijskich w Atenach w 2004 roku, ale odpadł w 2 rundzie z, późniejszymi brązowymi medalistami, Ivanem Ljubičiciem i Mario Ančiciem z Chorwacji (w parze z Cyrilem Sukiem)[3].
W rankingu gry pojedynczej Damm najwyżej był na 42. miejscu (18 sierpnia 1997), a w klasyfikacji gry podwójnej na 5. pozycji (30 kwietnia 2007).
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (0–5)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 28 kwietnia 1996 | Seul | Twarda | Byron Black | 6:7(3), 3:6 |
Finalista | 2. | 25 sierpnia 1996 | Long Island | Twarda | Andrij Medwediew | 5:7, 3:6 |
Finalista | 3. | 13 października 1996 | Pekin | Dywanowa (hala) | Greg Rusedski | 6:7(5), 4:6 |
Finalista | 4. | 16 marca 1997 | Kopenhaga | Dywanowa (hala) | Thomas Johansson | 4:6, 6:3, 2:6 |
Finalista | 5. | 21 czerwca 1998 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Patrick Rafter | 6:7(2), 2:6 |
Gra podwójna (40–23)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 7 marca 1993 | Kopenhaga | Dywanowa (hala) | Daniel Vacek | David Adams Andriej Olchowski | 3:6, 6:3, 3:6 |
Zwycięzca | 1. | 14 marca 1993 | Saragossa | Dywanowa (hala) | Karel Nováček | Mike Bauer David Rikl | 2:6, 6:4, 7:5 |
Zwycięzca | 2. | 2 maja 1993 | Monachium | Ceglana | Henrik Holm | Karel Nováček Carl-Uwe Steeb | 6:0, 3:6, 7:5 |
Finalista | 2. | 11 września 1993 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Karel Nováček | Ken Flach Rick Leach | 7:6, 4:6, 2:6 |
Finalista | 3. | 6 lutego 1994 | Marsylia | Dywanowa (hala) | Jewgienij Kafielnikow | Jan Siemerink Daniel Vacek | 7:6, 4:6, 1:6 |
Zwycięzca | 3. | 6 marca 1994 | Kopenhaga | Dywanowa (hala) | Brett Steven | David Prinosil Udo Riglewski | 6:3, 6:4 |
Finalista | 4. | 13 marca 1994 | Saragossa | Dywanowa (hala) | Karel Nováček | Henrik Holm Anders Järryd | 5:7, 2:6 |
Zwycięzca | 4. | 3 kwietnia 1994 | Osaka | Twarda | Sandon Stolle | David Adams Andriej Olchowski | 6:4, 6:4 |
Zwycięzca | 5. | 16 października 1994 | Ostrawa | Dywanowa (hala) | Karel Nováček | Gary Muller Piet Norval | 6:4, 1:6, 6:3 |
Finalista | 5. | 23 października 1994 | Lyon | Dywanowa (hala) | Patrick Rafter | Jakob Hlasek Jewgienij Kafielnikow | 7:6, 6:7, 6:7 |
Zwycięzca | 6. | 5 marca 1995 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Anders Järryd | Tomás Carbonell Francisco Roig | 6:3, 6:2 |
Zwycięzca | 7. | 19 marca 1995 | Petersburg | Dywanowa (hala) | Anders Järryd | Jakob Hlasek Jewgienij Kafielnikow | 6:4, 6:2 |
Finalista | 6. | 4 lutego 1996 | Zagrzeb | Dywanowa (hala) | Hendrik Jan Davids | Libor Pimek Menno Oosting | 3:6, 6:7 |
Finalista | 7. | 6 października 1996 | Singapur | Dywanowa (hala) | Andriej Olchowski | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 6:7, 6:7 |
Zwycięzca | 8. | 13 października 1996 | Pekin | Dywanowa (hala) | Andriej Olchowski | Patrik Kühnen Gary Muller | 6:4, 7:5 |
Zwycięzca | 9. | 13 kwietnia 1997 | Hongkong | Twarda | Daniel Vacek | Karsten Braasch Jeff Tarango | 6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 10. | 20 kwietnia 1997 | Tokio | Twarda | Daniel Vacek | Justin Gimelstob Patrick Rafter | 2:6, 6:2, 7:6 |
Zwycięzca | 11. | 9 listopada 1997 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Cyril Suk | David Adams Fabrice Santoro | 6:4, 6:3 |
Zwycięzca | 12. | 8 lutego 1998 | Split | Dywanowa (hala) | Jiří Novák | Frederik Bergh Patrik Fredriksson | 7:6, 6:2 |
Zwycięzca | 13. | 1 marca 1998 | Londyn | Dywanowa (hala) | Jim Grabb | Jewgienij Kafielnikow Daniel Vacek | 6:4, 7:5 |
Zwycięzca | 14. | 9 sierpnia 1998 | Toronto | Twarda | Jim Grabb | Ellis Ferreira Rick Leach | 6:7, 6:2, 7:6 |
Zwycięzca | 15. | 2 maja 1999 | Praga | Ceglana | Radek Štěpánek | Mark Keil Nicolás Lapentti | 6:0, 6:2 |
Zwycięzca | 16. | 5 marca 2000 | Kopenhaga | Twarda (hala) | David Prinosil | Jonas Björkman Sébastien Lareau | 6:1, 5:7, 7:5 |
Finalista | 8. | 26 marca 2000 | Miami | Twarda | Dominik Hrbatý | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 17. | 14 maja 2000 | Rzym | Ceglana | Dominik Hrbatý | Wayne Ferreira Jewgienij Kafielnikow | 6:4, 4:6, 6:3 |
Zwycięzca | 18. | 25 czerwca 2000 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Cyril Suk | Paul Haarhuis Sandon Stolle | 6:4, 6:7(5), 7:6(5) |
Finalista | 9. | 24 czerwca 2001 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Cyril Suk | Paul Haarhuis Sjeng Schalken | 4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 19. | 19 sierpnia 2001 | Waszyngton | Twarda | David Prinosil | Bob Bryan Mike Bryan | 7:6(5), 6:3 |
Finalista | 10. | 12 sierpnia 2001 | Cincinnati | Twarda | David Prinosil | Mahesh Bhupathi Leander Paes | 6:7(3), 3:6 |
Zwycięzca | 20. | 14 października 2001 | Wiedeń | Twarda (hala) | Radek Štěpánek | Jiří Novák David Rikl | 6:3, 6:2 |
Finalista | 11. | 3 marca 2002 | Acapulco | Ceglana | David Rikl | Bob Bryan Mike Bryan | 1:6, 6:3, 2–10 |
Zwycięzca | 21. | 10 marca 2002 | Delray Beach | Twarda | Cyril Suk | David Adams Ben Ellwood | 6:4, 6:7(5), 10–5 |
Zwycięzca | 22. | 12 maja 2002 | Rzym | Ceglana | Cyril Suk | Wayne Black Kevin Ullyett | 7:5, 7:5 |
Zwycięzca | 23. | 23 czerwca 2002 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Cyril Suk | Paul Haarhuis Brian MacPhie | 7:6(6), 6:7(6), 6:4 |
Zwycięzca | 24. | 5 stycznia 2003 | Doha | Twarda | Cyril Suk | Mark Knowles Daniel Nestor | 6:4, 7:6(8) |
Zwycięzca | 25. | 22 czerwca 2003 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Cyril Suk | Donald Johnson Leander Paes | 7:5, 7:6(4) |
Finalista | 12. | 15 czerwca 2003 | Halle | Trawiasta | Cyril Suk | Jonas Björkman Todd Woodbridge | 3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 26. | 27 lipca 2003 | Kitzbühel | Ceglana | Cyril Suk | Jürgen Melzer Alexander Peya | 6:4, 6:4 |
Finalista | 13. | 25 sierpnia 2003 | Long Island | Twarda | Cyril Suk | Robbie Koenig Martín Rodríguez | 3:6, 6:7(4) |
Zwycięzca | 27. | 11 stycznia 2004 | Doha | Twarda | Cyril Suk | Andy Roddick Stefan Koubek | 6:2, 6:4 |
Finalista | 14. | 29 lutego 2004 | Marsylia | Twarda (hala) | Cyril Suk | Mark Knowles Daniel Nestor | 5:7, 3:6 |
Zwycięzca | 28. | 20 czerwca 2004 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Cyril Suk | Lars Burgsmüller Jan Vacek | 6:3, 6:7(7), 6:3 |
Zwycięzca | 29. | 17 października 2004 | Wiedeń | Twarda (hala) | Cyril Suk | Gastón Etlis Martín Rodríguez | 6:7(4), 6:4, 7:6(4) |
Zwycięzca | 30. | 13 lutego 2005 | Marsylia | Twarda (hala) | Radek Štěpánek | Mark Knowles Daniel Nestor | 7:6(4), 7:6(5) |
Zwycięzca | 31. | 27 lutego 2005 | Dubaj | Twarda | Radek Štěpánek | Jonas Björkman Fabrice Santoro | 6:2, 6:4 |
Finalista | 15. | 2 maja 2005 | St. Pölten | Ceglana | Mariano Hood | Lucas Arnold Ker Paul Hanley | 3:6, 4:6 |
Finalista | 16. | 29 stycznia 2006 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Leander Paes | Bob Bryan Mike Bryan | 6:4, 3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 32. | 19 lutego 2006 | Marsylia | Twarda (hala) | Radek Štěpánek | Mark Knowles Daniel Nestor | 6:2, 6:7(4), 10–3 |
Zwycięzca | 33. | 24 czerwca 2006 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Leander Paes | Arnaud Clément Chris Haggard | 6:1, 7:6(3) |
Zwycięzca | 34. | 10 września 2006 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Leander Paes | Jonas Björkman Maks Mirny | 6:7(5), 6:4, 6:3 |
Finalista | 17. | 6 stycznia 2007 | Doha | Twarda | Leander Paes | Michaił Jużny Nenad Zimonjić | 1:6, 6:7(3) |
Zwycięzca | 35. | 25 lutego 2007 | Rotterdam | Twarda (hala) | Leander Paes | Andrei Pavel Alexander Waske | 6:3, 6:7(5), 10–7 |
Zwycięzca | 36. | 18 marca 2007 | Indian Wells | Twarda | Leander Paes | Jonatan Erlich Andy Ram | 6:4, 6:4 |
Finalista | 18. | 1 kwietnia 2007 | Miami | Twarda | Leander Paes | Bob Bryan Mike Bryan | 7:6(7), 3:6, 7–10 |
Finalista | 19. | 23 czerwca 2007 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Leander Paes | Jeff Coetzee Rogier Wassen | 6:3, 6:7(5), 10–12 |
Zwycięzca | 37. | 17 lutego 2008 | Marsylia | Twarda (hala) | Pavel Vízner | Yves Allegro Jeff Coetzee | 7:6(0), 7:5 |
Finalista | 20. | 9 marca 2008 | Dubaj | Twarda | Pavel Vízner | Mahesh Bhupathi Mark Knowles | 5:7, 6:7(7) |
Zwycięzca | 38. | 17 stycznia 2009 | Auckland | Twarda | Robert Lindstedt | Scott Lipsky Leander Paes | 7:5, 6:4 |
Zwycięzca | 39. | 8 lutego 2009 | Zagrzeb | Twarda (hala) | Robert Lindstedt | Christopher Kas Rogier Wassen | 6:4, 6:3 |
Finalista | 21. | 1 marca 2009 | Dubaj | Twarda | Robert Lindstedt | Rik de Voest Dmitrij Tursunow | 6:4, 3:6, 5–10 |
Finalista | 22. | 10 maja 2009 | Estoril | Ceglana | Robert Lindstedt | Eric Butorac Scott Lipsky | 3:6, 2:6 |
Zwycięzca | 40. | 9 sierpnia 2009 | Waszyngton | Twarda | Robert Lindstedt | Mariusz Fyrstenberg Marcin Matkowski | 7:5, 7:6(3) |
Finalista | 23. | 13 czerwca 2010 | Halle | Trawiasta | Filip Polášek | Michaił Jużny Serhij Stachowski | 6:4, 5:7, 7–10 |
Przypisy
- ↑ Czech doubles specialist Martin Damm retires, „The Columbian”, 8 listopada 2010 [dostęp 2018-05-29] (ang.).
- ↑ Damm and Paes Win 1st Slam Title at US Open (ang.). tennis-x.com, 10 września 2006. [dostęp 2010-11-13].
- ↑ Martin Damm Bio, Stats, and Results, Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-05-29] [zarchiwizowane z adresu 2012-11-14] (ang.).
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-11-07] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-11-07] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2013-11-07] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Made by author of Xramp, first uploaded by Denelson83 as Flag of Ecuador.svg, modifications by Husunqu.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Autor: Robbie Mendelson, Licencja: CC BY-SA 2.0
U.S. Open
Wednesday, Sept. 2, 2009