Martin John Spalding
| ||
Arcybiskup Baltimore | ||
![]() | ||
| ||
Kraj działania | Stany Zjednoczone | |
---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 23 maja 1810 Rolling Fork | |
Data śmierci | 7 lutego 1872 | |
Miejsce pochówku | Bazylika Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Baltimore | |
Arcybiskup metropolita Baltimore | ||
Okres sprawowania | 1864 -1872 | |
Wyznanie | katolicyzm | |
Kościół | Kościół łaciński | |
Prezbiterat | 13 sierpnia 1834 | |
Nominacja biskupia | 18 kwietnia 1848 | |
Sakra biskupia | 10 września 1848 | |
![]() |
| |||||||||||
Data konsekracji | 10 września 1848 | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | Benedict Joseph Flaget | ||||||||||
Współkonsekratorzy | Francis Patrick Kenrick Richard Pius Miles | ||||||||||
| |||||||||||
|
Martin John Spalding (ur. 23 maja 1810 w Rolling Fork, zm. 7 lutego 1872) – amerykański duchowny katolicki, arcybiskup Baltimore i prymas Stanów Zjednoczonych w latach 1864-1872.
Urodził się jako szóste dziecko Richarda i Henrietty. Matka zmarła gdy Martin miał pięć lub sześć lat. Ojciec ożenił się później jeszcze dwa razy i pozostawił w sumie 21 dzieci. Rozpoznając w sobie powołanie do kapłaństwa wstąpił w roku 1826 do seminarium duchownego w Bardstown. Po czterech latach został wysłany do Rzymu na dalsze studia. Mimo ciężkiej choroby przebytej w trakcie nauki, w roku 1834 obronił doktorat. Święcenia kapłańskie otrzymał w tym samym roku z rąk kardynała Carlo Maria Pedicini. Pierwszą mszę odprawił przy grobie św. Piotra. Powrócił następnie do ojczyzny i poświęcił się pracy duszpasterskiej, został też wykładowcą w swym rodzinnym seminarium, a także proboszczem miejscowej katedry. W wyniku nieporozumień z biskupem-koadiutorem zrezygnował jednak z tej funkcji i objął probostwo w parafii w Lexington. W 1841 wrócił na dawne probostwo po przeniesieniu siedziby diecezji do Louisville. W latach późniejszych objął wiele obowiązków administracyjnych w diecezji z powodu zaawansowanego wieku ordynariusza i stopniowej ślepoty jego koadiutora. Dał się w tym czasie poznać jako utalentowany kaznodzieja i wykładowca.
18 kwietnia 1848 został mianowany biskupem-koadiutorem diecezji Louisville ze stolicą tytularną Lengone. Konsekrowany 10 września przez ówczesnego ordynariusza diecezji Benedicta Flageta. W roku 1850 zmarł sędziwy biskup Flaget i od tej pory Spalding był automatycznie jego następcą jako zwierzchnik diecezji. Mimo niespokojnych czasów był on energicznym pasterzem, który nie bał się wyzwań (ukończył budowę katedry, odważnie zaangażował się w czasie wojny secesyjnej, doprowadził do powstania diecezji Covington, poszukiwał dla swej diecezji kapłanów w Europie). Był również autorem opracowań historycznych na temat diecezji.
3 maja 1864 mianowany został arcybiskupem Baltimore, najważniejszej archidiecezji w USA. Tu także działał z pełnym zaangażowaniem tworząc nowe parafie i instytucje. Przyczynił się też do rozwoju zakonów. Był szczególnie zainteresowany wzięciem w opiekę duchową afroamerykanów. Był jednym z ojców soborowych podczas soboru watykańskiego I. Mimo początkowej niechęci był on zwolennikiem nowego dogmatu o nieomylności papieskiej. W końcowej fazie życia cierpiał z powodu złego stanu zdrowia. Rozwinęło się u niego miesiąc przed śmiercią ostre zapalenie oskrzeli. Zmarł w wieku 61 lat i pochowany został w katedrze baltimorskiej.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Martin John Spalding, Bishop of Louisville 1850-1864, Archbishop of Baltimore 1864-1827
Signature of Martin John Spalding (1810–1872) from The National Cyclopaedia of American Biography, Volume I, 1893, page 486