Martyna z Rzymu

Święta
Martyna z Rzymu
dziewica, męczennica
Ilustracja
Data i miejsce śmierci30 I 226[1] lub 230[2]
Rzym
Czczona przezKościół katolicki,
Cerkiew prawosławną
Wspomnienie30 stycznia (kat.),
30 stycznia/12 lutego (praw.)
Atrybutylew, palma
PatronkaRzymu[1], matek karmiących piersią[3]

Święta Martyna z Rzymu (zm. 30 stycznia 226[1] lub 230[2] w Rzymie) – domniemana męczennica chrześcijańska, święta Kościoła katolickiego i prawosławnego. Jej autentyczność jest współcześnie kwestionowana[3][2].

Legenda

Według legendy była bogatą sierotą. Opiekowała się biednymi i ubogimi. Podczas panowania Aleksandra Sewera została zatrzymana. Ponieważ nie zgodziła się oddać czci pogańskim bóstwom, rzucono ją lwu na pożarcie, ale ponieważ zwierzę nie pożarło jej, rzucono ją w ogień, a następnie ścięto[3].

Jedynym źródłem mówiącym o Martynie jest późna legenda, która powstała na podstawie passiones św. Tacjany i św. Pryski (łac. Passiones Tatianae et Priscae). W XII wieku legenda obrosła w nowe elementy i tak Święta Martyna miałaby być żoną Hadriana, a wraz z nią śmiercią męczeńską zginęli Konkordiusz i Epifaniusz.

W 1634 roku dokonano inwencji relikwii Martyny w krypcie kościoła św. Łukasza i św. Martyny na Forum Romanum ((wł.) SS. Luca e Martina). Jej czaszkę otrzymał klasztor przy Via Alessandrina, a papież Urban VIII ułożył hymny ku czci Świętej Martyny i ogłosił ją patronką Rzymu. Martyna z Rzymu jest również patronką matek karmiących piersią[2].

W XX wieku Paweł VI usunął ją z kalendarza liturgicznego, ponieważ o życiu tej legendarnej męczennicy nie wiadomo nic pewnego[3]. Jej kult został wówczas ograniczony do rzymskiego kościoła świętych Łukasza i Martyny[3].

Wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 30 stycznia.

Wyznawcy prawosławia wspominają męczennicę 30 stycznia/12 lutego[4], tj. 12 lutego według kalendarza gregoriańskiego[2].

Przypisy

  1. a b c Martyna, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2022-02-01].
  2. a b c d e Martina, [w:] Ökumenisches Heiligenlexikon [online] (niem.).
  3. a b c d e Mateusz Witczak, Święci, którzy… zostali usunięci z kalendarza liturgicznego, TwojaHistoria, 1 listopada 2019 [dostęp 2022-02-01].
  4. podwójne datowanie

Bibliografia

  • Fros H., Sowa F., Księga imion i świętych, t. 4, Kraków 2000, szpalta 207-208

Źródła internetowe:

Media użyte na tej stronie