Marusarzowa Przełączka

Marusarzowa Przełączka
Ilustracja
Żabia Czuba, Żabi Szczyt Niżni, Marusarzowa Przełączka, Marusarzowa Turnia i Owcza Przełęcz widziane znad południowego brzegu Morskiego Oka (dokładniejszy opis)
Państwo Polska
 Słowacja
Wysokość2060 m n.p.m.
PasmoTatry, Karpaty
Sąsiednie szczytyMarusarzowa Turnia, Żabi Szczyt Niżni
Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Marusarzowa Przełączka”
Ziemia49°11′44,0″N 20°05′03,7″E/49,195556 20,084361

Marusarzowa Przełączka (słow. Ondrejova štrbina[1], ok. 2060 m) – głęboko wcięta, wąska przełęcz w Żabiej Grani (Žabí hrebeň) w Tatrach Wysokich. Znajduje się na granicy polsko-słowackiej i oddziela Marusarzową Turnię (Ondrejova veža, 2075 m) od Apostoła VII[2].

Z przełęczy w kierunku Morskiego Oka w Dolinie Rybiego Potoku schodzi Marusarzowy Żleb (Ondrejov žľab). Na wschodnią stronę do Doliny Żabich Stawów Białczańskich opada płytki żlebek, nieco poniżej przełęczy uchodzący na wielkie trawniki[2].

Nazwa przełęczy oraz pobliskiej turni została wprowadzona w 1954 r. dla uczczenia pamięci Jędrzeja Marusarza, górala, przewodnika tatrzańskiego i ratownika górskiego[3].

Taternictwo

Pierwsze odnotowane wejście – 26 lipca 1905 r., Janusz Chmielowski, Károly Jordán z przewodnikiem Jędrzejem Marusarzem, podczas wejścia na Żabi Szczyt Niżni[3]. Od Czarnego Stawu pod Rysami przez Owczy Upłaz i Marusarzowy Żleb prowadzi łatwe (0- w skali tatrzańskiej) wyjście na Marusarzową Przełączkę. Znane było jeszcze w czasach przedturystycznych[2]. Obecnie jednak cały ten rejon znajduje się w zamkniętym dla turystów i taterników obszarze ochrony ścisłej Tatrzańskiego Parku Narodowego[4]. Taternictwo można uprawiać na południe od Białczańskiej Przełęczy, dla turystów cała Żabia Grań jest niedostępna[5].

Przypisy

  1. ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [dostęp 2020-05-26] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
  2. ↑ a b c Władysław Cywiński, Grań Żabiego. Przewodnik szczegółowy, tom 7, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1999, ​ISBN 83-7104-024-5​
  3. ↑ a b Witold Henryk Paryski, Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część VII. Żabia Przełęcz Wyżnia – Żabia Czuba, Warszawa: Sport i Turystyka, 1954
  4. ↑ Turystyczna mapa Słowacji [dostęp 2020-02-11].
  5. ↑ Dozwolone rejony wspinaczkowe w TPN [dostęp 2020-05-10].
Żabia Grań – odcinek od Wyżniej Spadowej Przełączki do Siedmiu Granatów

Media użyte na tej stronie