Marvin Hagler

Marvin Hagler
Marvelous Marvin Hagler
Ilustracja
Marvin Hagler (1984)
Pełne imię i nazwisko

Marvin Nathaniel Hagler[1]

Pseudonim

Marvelous[1]

Data i miejsce urodzenia

23 maja 1954[1]
Newark[1]

Data i miejsce śmierci

13 marca 2021[1]
Milan[1]

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Wzrost

177[1] cm

Styl walki

leworęczny

Kategoria wagowa

średnia

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

67[1]

Zwycięstwa

62

Przez nokauty

52

Porażki

3

Remisy

2

Nieodbyte

0

Strona internetowa

Marvelous Marvin Hagler (ur. jako Marvin Nathaniel Hagler 23 maja 1954 w Newark, zm. 13 marca 2021 w Milan[1][2]) – amerykański bokser i aktor filmowy. W latach 1980–1987 był niekwestionowanym mistrzem świata w kategorii wagi średniej[3]. W 1982 zmienił swój pseudonim z „Marvelous” na „Marvelous Marvin Hagler”[4].

Pokonał 11 przeciwników w walkach o tytuł mistrza świata[5]. W 1992 został wprowadzony do World Boxing Hall of Fame, a w 1993 do Międzynarodowej Galerii Sław Boksu. W latach 80. XX wieku został wybrany wojownikiem dekady przez magazyn „Boxing Illustrated”[6], a w 1983 i 1985 otrzymał tytuł boksera roku według czasopisma „The Ring” i Boxing Writers Association of America.

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w Newark w New Jersey jako najstarsze z sześciorga dzieci Idy Mae Hagler i Roberta Simsa[7]. Jego ojciec opuścił rodzinę, gdy Hagler był młody, i wychowywany był wraz z rodzeństwem przez matkę. W 1967, chcąc uciec od konfliktów etnicznych, które nękały Newark w tym czasie, jego matka przeniosła się z dziećmi do Brockton w Massachusetts[8]. Kiedy Hagler miał 15 lat, zaczął pracować na siłowni bokserskiej w Brockton, gdzie poznał braci Guareno „Goody’ego” i Pata Petronelliego, którzy potem trenowali i zarządzali całą karierą Haglera[7].

Kariera

Hagler wygrał 57 walk jako amator[7]. W maju 1973, tydzień po zdobyciu mistrzostwa Amatorskiego Związku Sportowego (AAU) w wadze średniej, stał się zawodowcem. 18 maja 1973 stoczył swoją pierwszą zawodową walkę z Terry Ryanem. Walka zakończyła się zwycięstwem Haglera przez techniczny nokaut w drugiej rundzie pojedynku[9].

Po osiemnastu zwycięskich walkach z rzędu, Hagler zremisował w pojedynku z Sugarem Rayem Sealsem. Następne Hagler stoczył osiem kolejnych wygranych walk, po czym 13 stycznia 1976, zmierzył się z Bobby Watsem w pojedynku zakontraktowanym na 10 rund i przegrał ten pojedynek niejednogłośną decyzją sędziów. Kolejny pojedynek został przez Haglera wygrany, ale walka z Willie Monroe 9 marca 1976, zakończyła się drugą w karierze porażką Haglera. „Marvelous” wygrał kolejnych 20 pojedynków z rzędu, po czym 30 listopada 1979, zmierzył się w walce o tytuł mistrza świata WBC i WBA z Vito Antuofermo. Walka zakończyła się remisem. Hagler wygrał trzy kolejne pojedynki, po czym ponownie otrzymał szansę walki o mistrzostwo świata federacji WBC i WBA, tym razem z Alanem Minterem. Pojedynek zakończył się zwycięstwem Haglera przez techniczny nokaut w trzeciej rundzie. W pierwszej obronie tytułu, 17 stycznia 1981 wygrał z niepokonanym do tej pory w trzydziestu walkach, Fulgencio Obelmejiasem. Hagler obronił tytuły WBC i WBA pięć razy, po czym 27 maja 1983 pokonał w pojedynku o pas IBF, Wilforda Scypiona. 10 listopada 1983 obronił trzy tytuły mistrzowskie kategorii średniej, pokonując Roberto Durána. Hagler obronił tytuł jeszcze cztery razy, pokonując Juana Domingo Roldana, Mustafę Hamsho, Thomasa Hearnsa i Johna Mugabiego. 6 kwietnia 1987 Hagler stoczył swoją ostatnią walkę w karierze o pas mistrza świata WBC wagi średniej z Sugarem Rayem Leonardem. Walka zakończyła się zwycięstwem Leonarda, niejednogłośną decyzją sędziów[10].

Po przegranej z Leonardem, Hagler przeniósł się do Włoch, gdzie stał się znaną gwiazdą filmów akcji dzięki roli Jake’a Irona, sierżanta United States Marine Corps, w przygodowym filmie sensacyjnym Indio (1989)[11] u boku Francesco Quinna i Briana Dennehy, a następnie w sequelu Indio 2 (Indio 2 – La rivolta, 1991)[11] z Dirkiem Galubą i Charlesem Napierem. Pojawił się w reklamach: Pizzy Hut (1987) i dezodorantu koncernu Henkel – Right Guard (1988). Wystąpił jako człowiek dla Kuby w dreszczowcu Noce strachu (Notti di paura, 1991)[11] ze Stefanem Dionisim i Johnem Savage oraz w roli Mike’a w kryminalnej komedii fantastycznonaukowej Wirtualna broń (Potenza virtuale, 1997)[11] u boku Terence’a Hilla. Hagler udzielił również komentarze bokserskie dla brytyjskiej telewizji. Wziął udział w bokserskiej grze wideo Fight Night: Round 3 opracowanej przez Electronic Arts i wydanej 20 lutego 2006.

Życie prywatne

W latach 1980–1990 był żonaty z Berthą Hagler[12], z którą miał czworo dzieci: dwie córki – Charelle i Celeste oraz dwóch synów – Jamesa i Marvina Juniora[13]. W maju 2000 poślubił Kay Guarrerę[12].

Śmierć

13 marca 2021 żona Haglera, Kay, ogłosiła, że Hagler zmarł niespodziewanie w swoim domu w New Hampshire. Szczegóły dotyczące jego śmierci nie zostały ujawnione. Miał 66 lat[14][15].

Przypisy

  1. a b c d e f g h i Marvin Hagler. BoxRec. [dostęp 2021-03-15]. (ang.).
  2. Anna Wachowska: Nie żyje były znakomity bokser Marvin Hagler. RMF 24, 14 marca 2021. [dostęp 2021-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-03-15)]. (pol.).
  3. The Lineal Middleweight Champions. The Cyber Boxing Zone Encyclopedia. [dostęp 2021-03-15]. (ang.).
  4. Bob Carter: You Look Marvelous. ESPN, 14 września 2006. [dostęp 2021-03-15]. (ang.).
  5. Помер легендарний боксер Марвін Хаглер. Fakty i Kommentarii. [dostęp 2022-04-28]. (ukr.).
  6. Marvelous Marvin Hagler Magazines. FamousFix. [dostęp 2021-03-15]. (ang.).
  7. a b c Marvin Hagler. Encyclopedia.com. [dostęp 2021-03-15]. (ang.).
  8. Marvelous Marvin Hagler. Blackfacts. [dostęp 2021-03-15]. (ang.).
  9. Marvin Hagler, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2021-03-15] (ang.).
  10. Lista walk zawodowych Marvina Haglera. BoxRec. [dostęp 2021-03-08]. (ang.).
  11. a b c d Marvin Hagler Filmography. AllMovie. [dostęp 2021-03-14]. (ang.).
  12. a b Marvelous Marvin Hagler Dating. FamousFix. [dostęp 2021-03-15]. (ang.).
  13. John Rawling: Marvin Hagler obituary. „The Guardian”, 14 marca 2021. [dostęp 2021-03-15]. (ang.).
  14. Marvelous Marvin Hagler, middleweight boxing great, dies at 66. ESPN. [dostęp 2020-03-12]. (ang.).
  15. 'Marvelous' Marvin Hagler: Former undisputed middleweight world champion dies aged 66. BBC News. [dostęp 2020-03-12]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Boxing pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Hagler elgrafico.jpg
Marvin Hagler on the cover of El Gráfico.