Mary Rand
Mary Rand | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pełne imię i nazwisko | Mary Denise Rand | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 10 lutego 1940 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 173 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Mary Denise Rand (ur. 10 lutego 1940 w Wells jako Mary Bignal[1]) – brytyjska lekkoatletka, trzykrotna medalistka olimpijska z 1964.
Kariera sportowa
Na igrzyskach Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej reprezentowała Anglię, a na pozostałych dużych imprezach międzynarodowych Wielką Brytanię.
W wieku 18 lat zdobyła srebrny medal w skoku w dal na Igrzyskach Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej w 1958 w Cardiff, przegrywając jedynie ze swą koleżanką z reprezentacji Anglii Sheilą Hoskin, a wyprzedzając Bev Watson z Australii. Na tych samych igrzyskach zajęła 5. miejsce w skoku wzwyż[2]. Na mistrzostwach Europy w 1958 w Sztokholmie zajęła 7. miejsce w pięcioboju[3]. Zajęła 4. miejsce w biegu na 80 metrów przez płotki i 9. miejsce w skoku w dal na igrzyskach olimpijskich w 1960 w Rzymie, a sztafeta 4 × 100 metrów z jej udziałem nie ukończyła biegu finałowego[1].
Rand zdobyła brązowe medale w sztafecie 4 × 100 metrów (która biegła w składzie: Ann Packer, Dorothy Hyman, Daphne Arden i Rand) oraz w skoku w dal (za Tatjaną Szczełkanową ze Związku Radzieckiego i Elżbieta Krzesińską z Polski na mistrzostwach Europy w 1962 w Belgradzie[4].
Największy sukces odniosła na igrzyskach olimpijskich w 1964 w Tokio. Zdobyła tam trzy medale: zloty w skoku w dal (przed Ireną Kirszenstein (Szewińską) i Szczełkanową, srebrny w pięcioboju (rozdzielając zawodniczki radzieckie Irinę Press i Galinę Bystrową) oraz brązowy w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Janet Simpson, Rand, Arden i Hyman)[1]. Złoty medal Mary Rand był pierwszym kobiecym złotym medalem olimpijskim w historii brytyjskich występów olimpijskich w lekkoatletyce. Jednocześnie zdobywając ten medal Rand pobiła rekord świata w skoku w dal wynikiem 6,76 m, odbierając tytuł rekordzistki Tatjanie Szczełkanowej. Rekord Mary Rand przetrwał dokładnie cztery lata aż do igrzysk w Meksyku 1968, gdzie poprawiła go Rumunka Viorica Viscopoleanu[5].
Na pierwszych europejskich igrzyskach halowych w 1966 w Dortmundzie zdobyła srebrny medal w skoku w dal (za Szczełkanową, a przed Heide Rosendahl z RFN) i brązowy medal w biegu na 60 metrów (za Margit Nemesházi z Węgier i Galiną Mitrochiną z ZSRR) oraz zajęła 4. miejsce w skoku wzwyż[6]. Zwyciężyła w skoku w dal (wyprzedzając inną Angielkę Sheilę Parkin i Violet Odogwu z Nigerii) oraz zajęła 8. miejsce w skoku wzwyż na Igrzyskach Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej w 1966 w Kingston[2]. Na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie zajęła 4. miejsce w pięcioboju i 11. miejsce w skoku w dal[7].
Mary Rand zdobyła wiele tytułów mistrzyni Wielkiej Brytanii: w skoku w dal w latach 1959, 1961 i 1963–1965[8], w biegu na 80 metrów przez płotki w 1959 i w biegu na 100 metrów przez płotki w 1966[9], w skoku wzwyż w 1958[10] i w pięcioboju w 1959 i 1960[11].
Oprócz ustanowienia rekordu świata w skoku w dal Rand była także sześciokrotną rekordzistką Wielkiej Brytanii w pięcioboju do wyniku 5035 punktów, uzyskanego podczas igrzysk olimpijskich w Tokio 17 października 1964, jednokrotną w sztafecie 4 × 100 metrów z wynikiem 44,0 s (21 października 1964 w Tokio) oraz jednokrotną w biegu na 80 metrów przez płotki z czasem 10,8 s (29 września 1963 w Wołgogradzie)[12].
Życie prywatne
Mary Bignal trzykrotnie wychodziła za mąż. Jej pierwszym mężem był wioślarz, olimpijczyk Sidney Rand, drugim mistrz olimpijski w dziesięcioboju Bill Toomey, a trzecim John Reese[1]. Mieszka ze swym trzecim mężem w Stanach Zjednoczonych.
Przypisy
- ↑ a b c d Mary Bingal-Rand Biography and Olympic Results [dostęp 2020-08-04] (ang.).
- ↑ a b Mary Denise Rand, thecgf.com [dostęp 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 515 [dostęp 2020-11-03] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 521–522 [dostęp 2020-11-03] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, s. 321 [dostęp 2020-11-03] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Dortmund 1966, European Athletics [dostęp 2021-01-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-31] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 529 [dostęp 2020-11-03] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ WAAA and National Championships Medallists – Long Jump, nuts.org.uk [dostęp 2020-11-03] (ang.).
- ↑ WAAA and National Championships Medallists – Sprint Hurdles, nuts.org.uk [dostęp 2020-11-03] (ang.).
- ↑ WAAA and National Championships Medallists – High Jump, nuts.org.uk [dostęp 2020-11-03] (ang.).
- ↑ WAAA and National Championships Medallists – Pentathlon/Heptathlon, nuts.org.uk [dostęp 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 264, 347 i 360. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Baretka Orderu Imperium Brytyjskiego (cywilnego; od 1936).
Mary Bignal-Rand w Warszawie, 1964
Autor: Eric Koch for Anefo, Licencja: CC BY-SA 3.0 nl
Atletiek te Beverwijk tussen Engeland, Belgie en Nederland, Mary Rand