Maryn Carafa di Belvedere

Marino Carafa di Belvedere
Kardynał diakon
Data i miejsce urodzenia

29 stycznia 1764
Neapol

Data i miejsce śmierci

5 kwietnia 1830
Neapol

Prefekt Pałacu Apostolskiego
Okres sprawowania

1795–1800

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Kreacja kardynalska

23 lutego 1801
Pius VII

Kościół tytularny

S. Nicola in Carcere

Utrata godności kardynalskiej

24 sierpnia 1807

Maryn Carafa di Belvedere właśc. Marino Carafa di Belvedere (ur. 29 stycznia 1764 w Neapolu, zm. 5 kwietnia 1830 tamże) – włoski kardynał.

Życiorys

Urodził się 29 stycznia 1764 roku w Neapolu, jako syn Carla Carafy di Belvedere i Marii Giulii Caraccioli[1]. Studiował w Collegio Nazareno, a następnie na Papieskiej Akademii Kościelnej[1]. Po wstąpieniu na służbę do Kurii Rzymskiej został protonotariuszem apostolskim i prefektem Pałacu Apostolskiego[1]. W 1799 roku, kiedy Pius VI został wzięty do niewoli, udał się wraz z papieżem do Francji[1]. Rok później pojechał do Wenecji, gdzie odbywało się konklawe[1]. 23 lutego 1801 roku został kreowany kardynałem diakonem i otrzymał diakonię S. Nicola in Carcere[2]. Otrzymał jednocześnie dyspensę z powodu nieposiadania żadnych święceń, na okres trzech lat, przedłużoną potem o kolejne trzy lata[1]. Z powodu braku potomków w swoim rodzie[1], zrzekł się godności kardynalskiej 24 sierpnia 1807 roku[2]. Następnie został księciem Acquavivy i poślubił Mariannę Gaetani dell'Aquila d'Aragona[1]. Zmarł 5 kwietnia 1830 roku w Neapolu[2].

Przypisy

  1. a b c d e f g h Marino Carafa di Belvedere (ang.). The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2018-08-19].
  2. a b c Marino Carafa di Belvedere (ang.). catholic-hierarchy.org. [dostęp 2018-08-19].