Maskowanie (psychoakustyka)
Maskowanie (psychoakustyka) – zjawisko zachodzące w układzie słuchowym polegające na podwyższeniu progu detekcji sygnału maskowanego w wyniku obecności innego sygnału – maskera. Rozróżnia się maskowanie równoczesne, gdy masker występuje razem z sygnałem maskowanym, oraz maskowanie nierównoczesne, gdy masker występuje bezpośrednio przed lub bezpośrednio po sygnale maskowanym. Zjawisko maskowania jest ściśle związane z adaptacją układu słuchowego.
Wiedza na temat maskowania sygnałów wykorzystywana jest między innymi w kodowaniu percepcyjnym. Ponadto maskowanie jest jednym z podstawowych elementów modelu psychoakustycznego wykorzystywanego między innymi w kompresji stratnej dźwięku i systemach automatycznie rozpoznających mowę.