Masowiec

Załadunek masowca MS Wilson Bar
W ładowni masowca podczas wyładunku
Capesize z perspektywy dziobu

Masowiecstatek, zazwyczaj z pojedynczym pokładem i dnem podwójnym, zbiornikami szczytowymi i obłowymi oraz z pojedynczym lub podwójnym poszyciem burtowym, przeznaczony głównie do przewozu suchych ładunków masowych luzem, tj. bez opakowania, wsypywanych bezpośrednio do ładowni, jak np. węgiel, ruda, nawozy mineralne, zboża, siarka granulowana, itp. Masowce używane są też bardzo często do przewozu ładunków półmasowych (break-bulk), czyli np. blach (także w kręgach), stali w innej postaci (szyn, kęsów hutniczych), drewna pakietyzowanego, papieru w rolach, a także kontenerów (masowco-kontenerowce) (zobacz też: kontenerowiec).

Potocznie masowcami nazywa się jedynie statki do przewozu suchych ładunków masowych i półmasowych, ale według systematyki naukowej w okrętownictwie do masowców zalicza się masowce suche i zbiornikowce – statki do przewozu płynnych ładunków masowych. Dawniej często spotykano zaliczanie do masowców (co znajdowało m.in. odzwierciedlenie we wspólnym zaszeregowaniu w statystykach) samochodowców.

Masowce ze względu na wielkość dzielą się na następujące klasy:

  • coaster (do 10 000 DWT) – małe masowce do lokalnej żeglugi w obrębie jednego morza, kontynentu, często przewozi ładunki półmasowe lub nietypową masówkę np. jabłka do produkcji koncentratu soku.
  • handysize (od 10 000 do 35 000 DWT) – najbardziej popularny i uniwersalny typ masowca.
  • handymax (od 35 000 do 50 000 DWT) – równie popularny jak handysize.
  • supramax (od 50 000 do 59 000 DWT) – wykorzystywany przede wszystkim w czarterach.
  • panamax (od 60 000 do 65 000 DWT) – używany przede wszystkim do transportu węgla kamiennego, zbóż lub rud metali.
  • suezmax (od 65 000 do 150 000 DWT) – klasa ta wyodrębniła się po roku 1975 z chwilą modernizacji Kanału Sueskiego, ładunki takie same jak panamax.
  • capesize (od 150 000 DWT) – przede wszystkim używane do przewozu rudy żelaza lub węgla kamiennego na bardzo dalekie dystanse.

Obecnie największym masowcem jest MS Vale Brasil.

Polskim armatorem eksploatującym przede wszystkim masowce jest Polska Żegluga Morska.

Zobacz też

BIBO

Bibliografia

  • Lesław Furmaga, Józef Wójcicki: Mały słownik morski. Gdynia: Mitel International Ltd, 1993. ISBN 83-85413-73-1.
  • Jan Piwowoński: Flota spod biało-czerwonej. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1989. ISBN 83-10-08902-3.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

CMM - Model chłodniowca typu B-360-2.JPG
Autor: Lestat (Jan Mehlich), Licencja: CC BY-SA 2.5
Model chlodniowca typu B-360. Dane techniczne: pojemność 10524 BRT, nośność 10679 ton. Wymiary: dł. 152,41m, szer. 22,61m, zan 9,45m. Napęd: 1 silnk spalinowy typu "Sulzer" o mocy 14780 KM, prędkość 24,0 w. Zabierał 122 kontenery. Stocznia Gdańska wybudowała w 1981 r. dla armatora szwajcarskiego 2 jednostki tego typu. Otrzymały one nazwy: "Albula" i "Bernina". Skala 1:100. Centralne Muzeum Morskie w Gdańsku.
Hatch covers on bulk carrier.jpg
Autor: Danny Cornelissen, Licencja: Attribution
Series of hatch covers on the deck of a bulk carrier, the Zaira.
Bulldozer in bulk carrier.jpg
Autor: Danny Cornelissen, Licencja: Attribution
Spychacz w ładowni masowca
Brosen wilsonbar.jpg
Autor: Brosen, Licencja: CC BY 2.5
Gdańsk. Kanał Kaszubski i Nabrzeże Chemików (Gdańskie Zakłady Nawozów Fosforowych „Fosfory”) na Przeróbce.