Masyw kłodzko-złotostocki

Masyw kłodzko-złotostocki – sierpokształtna intruzja granitoidowa, położona na granicy między metamorfikiem wschodniej części kopuły orlicko-śnieżnickiej – metamorfikiem Lądka i Śnieżnika (Góry Złote i Krowiarki) od południowego wschodu, strukturą bardzką od zachodu oraz metamorfikiem kłodzkim od południowego zachodu.

Struktura związana z orogenezą hercyńską, powstała w paleozoiku, ok. 260-270 milionów lat temu, w trakcie plutonizmu granitoidowego. Jego apofizy sięgają w głąb Gór Bardzkich (struktury Bardzkiej) aż po Bardo.

Masyw kłodzko-złotostocki buduje południowo-wschodnią część Gór Bardzkich oraz północno-zachodni skraj Gór Złotych, zaś południowo-zachodnim krańcem wchodzi w obręb Kotliny Kłodzkiej (Wzgórza Rogówki).

Bibliografia

• Budowa geologiczna Polski, t. IV Tektonika, cz. 2 Sudety i obszary przyległe, Józef Oberc, Wydawnictwo Geologiczne, Warszawa 1972