Masyw kudowski

Masyw kudowski – niewielka jednostka geologiczna w Sudetach, zbudowana z kilku odmian granitów, granodiorytów i tonalitów wieku karbońskiego (granitoid kudowski), powstałych w czasie orogenezy waryscyjskiej.

Tworzy ciało o długości ok. 14 km i szerokości do 4 km. Jego południowy kraniec znajduje się na terytorium Czech[1]. Graniczy od północy z depresją śródsudecką, od południa i wschodu z metamorfikiem bystrzycko-orlickim, a od zachodu - z niecką Nachodu. Północną i południowo-zachodnią granicę stanowi uskok Pořiči-Hronov, który się tutaj rozgałęzia. Kontakty ze skałami metamorficznymi metamorfiku bystrzycko-orlickiego są natury metasomatycznej lub intruzywnej[2].

Masyw zbudowany jest z różnych odmian granitów kudowskich: granodiorytów i tonalitów. Skały te są zwykle średnioziarniste, barwy ciemnoszarej, szaro-różowej i czerwonej.

Pod względem geograficznym masyw kudowski położony jest w Sudetach Środkowych. Z jego skał zbudowane są południowo-zachodnie części polskich Gór Stołowych oraz fragmenty Obniżenia Kudowy i Wzgórz Lewińskich.

Przypisy

  1. ↑ Józef Oberc: Budowa geologiczna Polski, t. IV Tektonika, cz. 2 Sudety i obszary przyległe. Wydawnictwo Geologiczne, Warszawa, 1972
  2. ↑ Maria Borkowska: Granitoidy kudowskie na tle petrografii głównych typów kwaśnych intruzji Sudetów i ich przedpola. Arch. Mineral., Warszawa, 1959, nr 21, z. 2, s. 229-382

Bibliografia

  • Maria Borkowska: Granitoidy kudowskie na tle petrografii głównych typów kwaśnych intruzji Sudetów i ich przedpola. Arch. Mineral., Warszawa, 1959, nr 21, z. 2, s. 229-382
  • Józef Oberc: Budowa geologiczna Polski, t. IV Tektonika, cz. 2 Sudety i obszary przyległe. Wydawnictwo Geologiczne, Warszawa, 1972