Maszewo (powiat krośnieński)

Maszewo

wieś
Urząd Gminy i kościół pw. św. Wojciecha
Państwo	Polska
Województwo	lubuskie
Powiat	krośnieński
Gmina	Maszewo
Sołectwo	Maszewo
Liczba ludności (2008)	481[1]
Strefa numeracyjna	68
Kod pocztowy	66-614[2]
Tablice rejestracyjne	FKR
SIMC	0911747
Położenie na mapie gminy Maszewo Maszewo
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Maszewo
Położenie na mapie województwa lubuskiego Maszewo
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego Maszewo
52°04′04″N 14°54′27″E/52,067778 14,907500
Strona internetowa

Maszewo (dawna niem. nazwa Messow)^[3] – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Maszewo.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa zielonogórskiego.

Wieś leży ok. 18 km na zachód od Krosna Odrzańskiego, przy drodze wojewódzkiej 138 Gubin-Gorzów Wielkopolski, ok. 2 km na południowy wschód od wsi (w ciągu drogi wojewódzkiej nr 138) funkcjonuje prom na rzece Odrze.

Pierwsza wzmianka o dobrach Messowe pojawia się w 1251 roku, których podarowanie klasztorowi cystersów z Lubiąża przez Ottona, syna kasztelana krośnieńskiego Konrada, zatwierdził książę Henryk III^[3]. Własność klasztoru potwierdziła informacja zawarta w dokumencie wydanym w 1259 roku. Nazwę wsi jako Messow odnotowano około 1300 roku, natomiast w 1376 roku wspomniano miejscowego plebana. Wiadomość o rycerzu Siegmundzie von Rottenburgu pochodzi z 1492 roku, któremu książę Johann zezwolił na przekazanie w zastaw Maszewa Balizarowi von Lobenowi^[3]. Wieś została przejęta w XVI wieku przez książęcą domenę w Krośnie, a w XIX wieku maszewski folwark przeszedł w prywatne ręce. W 1879 roku jako właściciela dóbr odnotowano rodzinę von Bornstedt^[3].

W miejscowości do 2004 roku istniał klub piłkarski Prom Maszewo^[4].

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest^[5]:

• kościół parafialny pw. św. Wojciecha Biskupa i Męczennika, został wzniesiony w XV wieku i gruntownie przebudowany w XIX stuleciu^[3]. Nakryty jest dachem dwuspadowym. Posiada wzniesioną od zachodu masywną, czworoboczną wieżę, którą zwieńczono hełmem namiotowym. Wewnątrz świątyni w czasach baroku zbudowano przy północnej i południowej ścianie nawy empory^[3]. Od zachodniej strony stanęła empora organowa. Kościół jest murowaną, głównie z cegły, salową budowlą położoną na planie prostokąta. Fundament i dolna część wieży są zbudowane z kamienia. Dwa rzędy okien umieszczono w elewacjach, po obu stronach nawy^[3]. Dolne nieduże okna mają kształt prostokątny. Górny rząd, to potrójne okienka, umieszczone w ostrołukowym obramieniu. Na szczytowej ścianie korpusu nawowego widnieją częściowo przesłonięte blendy^[3]. Świątynia posiada wnętrze przykryte stropem oraz pozorne sklepienie o pełno łukowym przekroju^[6]. Jest także ceramiczne sklepienie krzyżowe (prezbiterium) i sklepienie kolebkowe (zakrystia). Korpus opasa jedna kondygnacja drewnianych empor wspartych na słupach^[6]. Prezbiterium od nawy oddziela ostrołukowa arkada tęczowa. Wśród wyposażenia zachowały się elementy zabytkowe, eklektyczny konfesjonał, chrzcielnica, ambona, a także stalowy dzwon z 1914 roku umieszczony na wieży^[6].

Zobacz też

• Maszewo
• Maszewo Duże
• Maszewo Lęborskie

Przypisy

Bibliografia

• Krzysztof Garbacz: Przewodnik po zabytkach województwa lubuskiego tom 1. Zielona Góra: Agencja Wydawnicza „PDN”, 2011, s. 245–246. ISBN 978-83-919914-8-0.