Mata Atlântica
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
Widok na las atlantycki w stanie São Paulo | |
Państwo | Brazylia, Boliwia, Paragwaj, Argentyna |
---|---|
Typ | przyrodniczy |
Spełniane kryterium | IX, X |
Numer ref. | |
Region[b] | Ameryka Łacińska i Karaiby |
Historia wpisania na listę | |
Wpisanie na listę | 2001 |
12°17′33,6″S 50°39′36,2″W/-12,292667 -50,660056 | |
Mata Atlântica (z port. las atlantycki) – wąski obszar bujnych lasów na południowo-wschodnim atlantyckim pobrzeżu Brazylii oraz północnej Argentyny, sięgający w głąb lądu do południowo-wschodniego Paragwaju[1]. Uznany za ekoregion przez WWF, objęty ochroną UNESCO jako rezerwat biosfery[2]. Przyległym do niego ekoregionem jest Cerrado. Mata Atlântica pokrywa 1 234 000 km²[3].
W lesie atlantyckim występuje około 20 000 gatunków roślin (ok. 8% całkowitej liczby gatunków); w latach 90. XX w. stwierdzono średnio 458[3] gatunków drzew na 2,5 akra[1][3]. Obszar zróżnicowany pod względem flory, zwłaszcza paproci, mchów i epifitów[1]. W części górzystej najwyższym punktem jest Agulhas Negras[4]. Według BirdLife International, obszar górski jest zniszczony w stopniu umiarkowanym i dobrze poznany[4], zaś obszary nizinne niedokładnie poznane i poważnie zdegradowane[5].
Fauna
Lasy atlantyckie zamieszkuje blisko 2200 gatunków ssaków, ptaków (w tym około 200 endemicznych), gadów i płazów[1]; z tych ostatnich 92% gatunków to endemity. Ze ssaków występuje na przykład małpy lwiatka złotogłowa (Leontopithecus chrysomelas), Leontopithecus caissara, marmozeta lwia (L. rosalia) i Leontopithecus chrysopygus oraz muriki szary (Brachyteles arachnoides) i leniwiec grzywiasty (Bradypus torquatus)[3].
Awifauna
BirdLife International wyróżnia na obszarze lasów atlantyckich dwie ostoje Endemic Bird Area, w których zawierają się ostoje ptaków IBA. Do gatunków endemicznych dla obszaru EBA „Atlantic forest lowland” należą m.in. przedstawiciele monotypowych rodzajów – papuga malachitka (Triclaria malachitacea), piłodziobek (Ramphodon naevius), złotopiór trójpalczasty (Jacamaralcyon tridactyla), koralonóżek (Acrobatornis fonsecai), terkotnik (Clibanornis dendrocolaptoides), cieślik (Cichlocolaptes leucophrus), śliniacznik (Biatas nigropectus), kropiatek (Psilorhamphus guttatus), dwa gatunki z rodzaju Merulaxis i bławatniczka (Calyptura cristata; incertae sedis)[5]. W części górzystej – mniej zdegradowanej – większość endmitów to ptaki leśne, z wyjątkiem trzęsiogona długosternego (Cinclodes pabsti), zamieszkującego skalistą sawannę, oraz ziarnojadka czarnobrzuchego (Sporophila melanogaster), preferującego zakrzewienia. Jedynie kilka gatunków ograniczonych jest do wyższych partii gór i są to koszykarz płowy (Asthenes moreirae), kosowiec mniejszy (Tijuca condita), kosowiec większy (T. atra), leśnica rudosterna (Drymophila genei) i tyrańczyk białooki (Phylloscartes difficilis)[4].
Przypisy
- ↑ a b c d Brazil. Atlantic forest. The Nature Conservancy. [dostęp 2014-06-13].
- ↑ MATA ATLÂNTICA (INCLUDING SAO PAULO CITY GREEN BELT)
- ↑ a b c d Atlantic Forests. WWF Global. [dostęp 2014-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 stycznia 2017)].
- ↑ a b c 076 Atlantic forest mountains. BirdLife Data Zone. [dostęp 2014-05-13].
- ↑ a b 075 Atlantic forest lowlands. BirdLife Data Zone. [dostęp 2014-05-13].
Media użyte na tej stronie
Autor: Bjørn Christian Tørrissen, Licencja: CC BY-SA 3.0
The view from a hilltop in Intervales State Park, São Paulo State, in the Paranapiacaba mountain range / upper Ribeira Valley, 270 km southeast of the state capital, São Paulo. The park is part of the Atlantic Rainforest South-East Reserves World Heritage Site and Mata Atlântica Biosphere Reserve.
Location map of the Atlantic Forest biome — in Brazil, Argentina, and Uruguay.
- The yellow line encloses Atlantic Forest — as delineated by the WWF.
- "I, Miguelrangeljr, made it using NASA Blue Marble imagery and Corel Draw X4."