Mate Pavić
_(36143101366).jpg) | ||||||||||
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 4 lipca 1993 | |||||||||
| Wzrost | 191 cm | |||||||||
| Gra | leworęczny, oburęczny bekhend | |||||||||
| Status profesjonalny | 2011 | |||||||||
| Zakończenie kariery | aktywny | |||||||||
| Trener | Nadja Pavić | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje | 0 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu | 295 (6 maja 2013) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje | 32 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu | 1 (21 maja 2018) | |||||||||
| Australian Open | W (2018) | |||||||||
| Roland Garros | F (2018, 2020) | |||||||||
| Wimbledon | W (2021) | |||||||||
| US Open | W (2020) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Mate Pavić (ur. 4 lipca 1993 w Splicie) – chorwacki tenisista, reprezentant kraju w Pucharze Davisa, zwycięzca Australian Open 2018, US Open 2020 i Wimbledonu 2021 w grze podwójnej oraz US Open 2016 i Australian Open 2018 w grze mieszanej, mistrz olimpijski z Tokio (2020) w grze podwójnej. Od 21 maja do 15 lipca 2018, od 5 kwietnia do 17 października 2021 i ponownie od 8 listopada 2021 do 3 kwietnia 2022 lider rankingu ATP deblistów.
Kariera tenisowa
Występując jeszcze jako junior, w 2011 roku wygrał wielkoszlemowy Wimbledon w grze podwójnej chłopców, tworząc parę z George’em Morganem.
Startując w turniejach zawodowych, Chorwat wygrał 32 turnieje rangi ATP Tour z 61 rozegranych finałów, w tym Australian Open 2018 wspólnie z Oliverem Marachem, US Open 2020 razem z Bruno Soaresem i Wimbledon 2021 w parze z Nikolą Mekticiem. Pod koniec lipca 2021 Pavić i Mektić odnieśli zwycięstwo w igrzyskach olimpijskich, w meczu o złoty medal wygrywając z Marinem Čiliciem i Ivanem Dodigiem.
W 2013 zadebiutował w reprezentacji Chorwacji w Pucharze Davisa.
We wrześniu 2016 roku Pavić triumfował wspólnie z Laurą Siegemund w zmaganiach gry mieszanej podczas US Open. Drugi tytuł w tej konkurencji zdobył podczas Australian Open 2018 z Gabrielą Dabrowski. Para Dabrowski–Pavić znalazła się też w finałach French Open 2018 i French Open 2019.
Najwyżej w rankingu ATP singlistów zajmował 295. miejsce (6 maja 2013), a w klasyfikacji deblistów 1. pozycję (21 maja 2018).
Finały w turniejach ATP Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (32–29)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 5 lutego 2012 | Zagrzeb | Twarda (hala) |  Ivan Dodig |  Markos Pagdatis Michaił Jużny | 2:6, 2:6 |
| Finalista | 2. | 10 lutego 2013 | Zagrzeb | Twarda (hala) | Ivan Dodig |  Julian Knowle Filip Polášek | 3:6, 3:6 |
| Finalista | 3. | 5 stycznia 2014 | Ćennaj | Twarda | Marin Draganja |  Johan Brunström Frederik Nielsen | 2:6, 6:4, 7–10 |
| Zwycięzca | 1. | 23 maja 2015 | Nicea | Ceglana |  Michael Venus |  Jean-Julien Rojer Horia Tecău | 7:6(4), 2:6, 10–8 |
| Finalista | 4. | 19 lipca 2015 | Newport | Trawiasta |  Nicholas Monroe |  Jonathan Marray Aisam-ul-Haq Qureshi | 6:4, 3:6, 8–10 |
| Finalista | 5. | 26 lipca 2015 | Bogota | Twarda | Michael Venus |  Édouard Roger-Vasselin Radek Štěpánek | 5:7, 3:6 |
| Finalista | 6. | 25 października 2015 | Sztokholm | Twarda (hala) | Michael Venus | Nicholas Monroe Jack Sock | 5:7, 2:6 |
| Zwycięzca | 2. | 16 stycznia 2016 | Auckland | Twarda | Michael Venus | Eric Butorac Scott Lipsky | 7:5, 6:4 |
| Zwycięzca | 3. | 7 lutego 2016 | Montpellier | Twarda (hala) | Michael Venus |  Alexander Zverev Mischa Zverev | 7:5, 7:6(4) |
| Zwycięzca | 4. | 21 lutego 2016 | Marsylia | Twarda (hala) | Michael Venus |  Jonatan Erlich Colin Fleming | 6:2, 6:3 |
| Finalista | 7. | 21 maja 2016 | Nicea | Ceglana | Michael Venus |  Juan Sebastián Cabal Robert Farah | 6:4, 4:6, 8–10 |
| Zwycięzca | 5. | 13 czerwca 2016 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Michael Venus | Dominic Inglot Raven Klaasen | 3:6, 6:3, 11–9 |
| Finalista | 8. | 24 lipca 2016 | Gstaad | Ceglana | Michael Venus |  Julio Peralta Horacio Zeballos | 6:7(2), 2:6 |
| Finalista | 9. | 25 września 2016 | Metz | Twarda (hala) | Michael Venus | Julio Peralta Horacio Zeballos | 3:6, 6:7(4) |
| Finalista | 10. | 23 października 2016 | Sztokholm | Twarda (hala) | Michael Venus | Elias Ymer Mikael Ymer | 1:6, 1:6 |
| Zwycięzca | 6. | 15 kwietnia 2017 | Marrakesz | Ceglana | Dominic Inglot |  Marcel Granollers Marc López | 6:4, 2:6, 11–9 |
| Finalista | 11. | 18 czerwca 2017 | Stuttgart | Trawiasta | Oliver Marach | Jamie Murray Bruno Soares | 7:6(4), 5:7, 5–10 |
| Finalista | 12. | 30 czerwca 2017 | Antalya | Trawiasta | Oliver Marach | Robert Lindstedt Aisam-ul-Haq Qureshi | 5:7, 1:4 krecz |
| Finalista | 13. | 15 lipca 2017 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Oliver Marach |  Łukasz Kubot Marcelo Melo | 7:5, 5:7, 6:7(2), 6:3, 11:13 |
| Zwycięzca | 7. | 30 lipca 2017 | Hamburg | Ceglana | Ivan Dodig |  Pablo Cuevas Marc López | 6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 8. | 22 października 2017 | Sztokholm | Twarda (hala) | Oliver Marach | Aisam-ul-Haq Qureshi Jean-Julien Rojer | 3:6, 7:6(6), 10–4 |
| Zwycięzca | 9. | 5 stycznia 2018 | Doha | Twarda | Oliver Marach | Jamie Murray Bruno Soares | 6:2, 7:6(6) |
| Zwycięzca | 10. | 13 stycznia 2018 | Auckland | Twarda | Oliver Marach |  Maks Mirny Philipp Oswald | 6:4, 5:7, 10–7 |
| Zwycięzca | 11. | 27 stycznia 2018 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Oliver Marach | Juan Sebastián Cabal Robert Farah | 6:4, 6:4 |
| Finalista | 14. | 18 lutego 2018 | Rotterdam | Twarda (hala) | Oliver Marach | Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut | 6:2, 2:6, 7–10 |
| Finalista | 15. | 22 kwietnia 2018 | Monte Carlo | Ceglana | Oliver Marach | Bob Bryan Mike Bryan | 6:7(5), 3:6 |
| Zwycięzca | 12. | 26 maja 2018 | Genewa | Ceglana | Oliver Marach | Ivan Dodig Rajeev Ram | 3:6, 7:6(3), 11–9 |
| Finalista | 16. | 9 czerwca 2018 | French Open, Paryż | Ceglana | Oliver Marach | Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut | 2:6, 6:7(4) |
| Finalista | 17. | 29 lipca 2018 | Hamburg | Ceglana | Oliver Marach | Julio Peralta Horacio Zeballos | 1:6, 6:4, 6–10 |
| Zwycięzca | 13. | 30 września 2018 | Chengdu | Twarda | Ivan Dodig | Austin Krajicek Jeevan Nedunchezhiyan | 6:2, 6:4 |
| Finalista | 18. | 7 października 2018 | Pekin | Twarda | Oliver Marach | Łukasz Kubot Marcelo Melo | 1:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 14. | 25 maja 2019 | Genewa | Ceglana | Oliver Marach |  Matthew Ebden Robert Lindstedt | 6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 15. | 13 października 2019 | Szanghaj | Twarda | Bruno Soares | Łukasz Kubot Marcelo Melo | 6:4, 6:2 |
| Finalista | 19. | 20 października 2019 | Sztokholm | Twarda (hala) | Bruno Soares |  Henri Kontinen Édouard Roger-Vasselin | 4:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 16. | 9 lutego 2020 | Montpellier | Twarda (hala) |  Nikola Ćaćić | Dominic Inglot Aisam-ul-Haq Qureshi | 6:4, 6:7(4), 10–4 |
| Zwycięzca | 17. | 10 września 2020 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Bruno Soares | Wesley Koolhof Nikola Mektić | 7:5, 6:3 |
| Finalista | 20. | 27 września 2020 | Hamburg | Ceglana | Ivan Dodig | John Peers Michael Venus | 3:6, 4:6 |
| Finalista | 21. | 10 października 2020 | French Open, Paryż | Ceglana | Bruno Soares | Kevin Krawietz Andreas Mies | 3:6, 5:7 |
| Finalista | 22. | 8 listopada 2020 | Paryż | Twarda (hala) | Bruno Soares |  Félix Auger-Aliassime Hubert Hurkacz | 7:6(3), 6:7(7), 2–10 |
| Zwycięzca | 18. | 12 stycznia 2021 | Antalya | Twarda | Nikola Mektić | Ivan Dodig Filip Polášek | 6:2, 6:4 |
| Zwycięzca | 19. | 7 lutego 2021 | Melbourne | Twarda | Nikola Mektić | Jérémy Chardy Fabrice Martin | 7:6(2), 6:3 |
| Zwycięzca | 20. | 7 marca 2021 | Rotterdam | Twarda (hala) | Nikola Mektić | Kevin Krawietz Horia Tecău | 7:6(7), 6:2 |
| Finalista | 23. | 20 marca 2021 | Dubaj | Twarda | Nikola Mektić | Juan Sebastián Cabal Robert Farah | 6:7(0), 6:7(4) |
| Zwycięzca | 21. | 3 kwietnia 2021 | Miami | Twarda | Nikola Mektić | Daniel Evans Neal Skupski | 6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 22. | 18 kwietnia 2021 | Monte Carlo | Ceglana | Nikola Mektić | Daniel Evans Neal Skupski | 6:3, 4:6, 10–7 |
| Finalista | 24. | 9 maja 2021 | Madryt | Ceglana | Nikola Mektić | Marcel Granollers Horacio Zeballos | 6:1, 3:6, 8–10 |
| Zwycięzca | 23. | 16 maja 2021 | Rzym | Ceglana | Nikola Mektić | Rajeev Ram Joe Salisbury | 6:4, 7:6(4) |
| Zwycięzca | 24. | 25 czerwca 2021 | Eastbourne | Trawiasta | Nikola Mektić | Rajeev Ram Joe Salisbury | 6:4, 6:3 |
| Zwycięzca | 25. | 10 lipca 2021 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Nikola Mektić | Marcel Granollers Horacio Zeballos | 6:4, 7:6(5), 2:6, 7:5 |
| Zwycięzca | 26. | 30 lipca 2021 | Tokio | Twarda | Nikola Mektić | Marin Čilić Ivan Dodig | 6:4, 3:6, 10–6 |
| Finalista | 25. | 15 sierpnia 2021 | Toronto | Twarda | Nikola Mektić | Rajeev Ram Joe Salisbury | 3:6, 6:4, 3–10 |
| Finalista | 26. | 26 lutego 2022 | Dubaj | Twarda | Nikola Mektić | Tim Pütz Michael Venus | 3:6, 7:6(5), 14–16 |
| Finalista | 27. | 23 kwietnia 2022 | Belgrad | Ceglana | Nikola Mektić | Ariel Behar Gonzalo Escobar | 2:6, 6:3, 7–10 |
| Zwycięzca | 27. | 15 maja 2022 | Rzym | Ceglana | Nikola Mektić | John Isner Diego Schwartzman | 6:2, 6:7(6), 12–10 |
| Zwycięzca | 28. | 21 maja 2022 | Genewa | Ceglana | Nikola Mektić | Pablo Andújar Matwé Middelkoop | 2:6, 6:2, 10–3 |
| Zwycięzca | 29. | 12 czerwca 2022 | Stuttgart | Trawiasta | Hubert Hurkacz | Tim Pütz Michael Venus | 7:6(3), 7:6(5) |
| Zwycięzca | 30. | 19 czerwca 2022 | Londyn | Trawiasta | Nikola Mektić | Lloyd Glasspool Harri Heliövaara | 3:6, 7:6(3), 10–6 |
| Zwycięzca | 31. | 24 czerwca 2022 | Eastbourne | Trawiasta | Nikola Mektić | Matwé Middelkoop Luke Saville | 6:4, 6:2 |
| Finalista | 28. | 9 lipca 2022 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Nikola Mektić | Matthew Ebden Max Purcell | 6:7(5), 7:6(3), 6:4, 4:6, 6:7(2–10) |
| Zwycięzca | 32. | 9 października 2022 | Astana | Twarda (hala) | Nikola Mektić | Adrian Mannarino Fabrice Martin | 6:4, 6:2 |
| Finalista | 29. | 20 listopada 2022 | Turyn | Twarda (hala) | Nikola Mektić | Rajeev Ram Joe Salisbury | 6:7(4), 4:6 |
Gra mieszana (2–2)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 9 września 2016 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Laura Siegemund | Coco Vandeweghe Rajeev Ram | 6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 2. | 28 stycznia 2018 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Gabriela Dabrowski |  Tímea Babos Rohan Bopanna | 2:6, 6:4, 11–9 |
| Finalista | 1. | 7 czerwca 2018 | French Open, Paryż | Ceglana | Gabriela Dabrowski |  Latisha Chan Ivan Dodig | 1:6, 7:6(5), 8–10 |
| Finalista | 2. | 7 czerwca 2019 | French Open, Paryż | Ceglana | Gabriela Dabrowski | Latisha Chan Ivan Dodig | 1:6, 6:7(5) |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-01-19] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2014-01-19] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2014-01-19] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of Croatia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
Flag of Israel.svg
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Flag of Chile.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Spain.svg
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Flaga Finlandii
.svg)
Flag of Canada (Pantone).svg
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Flag of Ecuador.svg
Made by author of Xramp, first uploaded by Denelson83 as Flag of Ecuador.svg, modifications by Husunqu.
Made by author of Xramp, first uploaded by Denelson83 as Flag of Ecuador.svg, modifications by Husunqu.
Flag of Chinese Taipei for Olympic games.svg
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
