Mateusz Żytko

Mateusz Żytko

Data i miejsce urodzenia	27 listopada 1982 Wrocław
Wzrost	187 cm
Pozycja	obrońca
Informacje klubowe
Klub	KKS Kalisz
Numer w klubie	4
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 2000–2003 Śląsk Wrocław 47 (0) 2003–2007 Zagłębie Lubin 47 (0) 2006 → Polonia Warszawa (wyp.) 11 (0) 2007–2010 Wisła Płock 84 (8) 2010–2011 Polonia Bytom 28 (2) 2011–2015 Cracovia 106 (4) 2015–2018 Pogoń Siedlce 90 (10) 2018–2021 KKS Kalisz 47 (4) 2021– Piast Żmigród 2 (0) W sumie: 462 (28)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole  Polska U-21 5 (0)
↑ Aktualne na: 18 sierpnia 2019.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy U-18 złoto Finlandia 2001

Mateusz Żytko (ur. 27 listopada 1982 we Wrocławiu) – polski piłkarz, grający na pozycji obrońcy w KKS Kalisz. Karierę rozpoczynał w Śląsku Wrocław, w którego barwach zadebiutował w I lidze. Później występował w Polonii Warszawa oraz Zagłębiu Lubin, z którym w sezonie 2006/2007 został mistrzem Polski. Od czerwca 2007 do czerwca 2010 był graczem Wisły Płock. Następnie reprezentował barwy Polonii Bytom. 12 lipca 2011 roku podpisał dwuletni kontrakt z Cracovią.

Kariera klubowa

Śląsk Wrocław

Mateusz Żytko rozpoczynał piłkarską karierę w Śląsku Wrocław. W sezonie 1999/2000 wywalczył z tym klubem awans do I ligi. Zadebiutował w niej 18 listopada 2000 w wygranym 3:0 meczu z Widzewem Łódź, wchodząc na boisko w 68. minucie za Jacka Imianowskiego^[1]. Cztery dni później zagrał w podstawowym składzie w meczu Pucharu Polski przeciwko Legii Warszawa, który jego zespół przegrał 2:6^[2]. Do końca sezonu 2000/2001 Żytko wystąpił jeszcze w dwóch innych meczach, a Śląsk uplasował się w ligowej tabeli na 11. pozycji. W kolejnych rozgrywkach młody piłkarz pojawiał się na murawie coraz częściej, zaliczając łącznie 15 występów, w których grał jednak głównie w drugich połowach. Wrocławski zespół nie zdołał utrzymać się w najwyższej klasie rozgrywkowej i zajmując siódmą lokatę w grupie spadkowej został zdegradowany^[3]. Po spadku klubu do II ligi, zawodnik wywalczył sobie miejsce w podstawowym składzie, choć początkowo był rezerwowym. W październiku 2002 wraz z Radosławem Janukiewiczem wyjechał na testy do VfL Wolfsburg^[4], jednak nie został graczem niemieckiego klubu. W czerwcu 2003 zainteresowanie nim wyraził Górnik Zabrze^[5] i Żytko pojawił się na pierwszym treningu tego klubu przed sezonem 2003/2004^[6].

Zagłębie Lubin i Polonia Warszawa

Ostatecznie Żytko nie został piłkarzem Górnika, lecz podpisał kontrakt z Zagłębiem Lubin^[7]. W nowym klubie zadebiutował 2 sierpnia 2003 w meczu pucharu Polski z Jagiellonią Białystok. Następnie regularnie pojawiał się na boisku, a jego drużyna wywalczyła awans do I ligi. W rundzie jesiennej sezonu 2004/2005 Żytce zdarzały się błędy, ale mimo to nabrał pewności siebie oraz często włączał się w akcje ofensywnego swojego zespołu^[8]. Również wiosną był podstawowym zawodnikiem, jednakże w kolejnym sezonie utracił miejsce w pierwszej jedenastce i został przez trenera Franciszka Smudę przesunięty do rezerw^[9]. W grudniu 2005 zainteresowanie nim wyraził trener ŁKS-Łódź, Wiesław Wojno^[10], zaś Zagłębie chciało go wypożyczyć na rok do GKS-u Bełchatów^[11]. Ostatecznie Żytko na zasadzie bezgotówkowego wypożyczenia trafił do stołecznej Polonii^[9]. Zadebiutował w niej w zremisowanym 1:1 spotkaniu z Koroną Kielce, w którym zaprezentował się dobrze – zatrzymywał akcje przeprowadzane przez m.in. Grzegorza Bonina, Krzysztofa Gajtkowskiego czy późniejszego króla strzelców Grzegorza Piechnę^[12]. Do końca sezonu zagrał jeszcze w 10 innych meczach, zaś latem powrócił do Zagłębia^[13]. W sezonie 2006/2007 wystąpił w jednym ligowym pojedynku, a jego klub po emocjonującej walce z GKS-em Bełchatów został mistrzem Polski^[14].

Wisła Płock

Pod koniec czerwca 2007 Żytko podpisał trzyletni kontrakt z Wisłą Płock^[15]. Zadebiutował w niej 28 lipca w przegranym 0:4 meczu z Polonią Warszawa^[16]. W spotkaniu trzeciej kolejki przeciwko Motorowi Lublin strzelił w 74. minucie zwycięskiego gola, a kilka chwil później opuścił boisko po tym jak został ukarany przez arbitra drugą żółtą kartką^[17]. W sezonie 2007/2008 zdobył jeszcze jedną bramkę – w meczu ze Śląskiem Wrocław wyprowadził swój zespół na prowadzenie, jednakże rywale strzelili później jeszcze dwa gole i trafienie Żytki okazało się honorowym^[18]. W kolejnych rozgrywkach piłkarz był bardziej skuteczny i zdobył cztery bramki, w tym dwie z rzutów karnych w pojedynku z GKS-em Jastrzębie^[19]. W czerwcu 2009 był bliski przejścia do Lechii Gdańsk^[20], w której przebywał na testach^[21]. Wystąpił w kontrolnym spotkaniu z Pelikanem Łowicz^[22], ale do transferu ostatecznie nie doszło, gdyż działacze gdańskiego klubu nie mogli osiągnąć porozumienia z Wisłą Płock w kwestii kwoty odstępnego^[23]. W sezonie 2009/2010 Żytko rozegrał 27 meczów, a Wisła spadła do II ligi^[24]. Pod koniec czerwca 2010 przyjechał na testy do Korony Kielce^[25]. Zagrał w przegranym 0:2 sparingu z Ruchem Radzionków^[26]. Nie przekonał do swoich umiejętności sztabu szkoleniowego i nie został graczem Korony^[27].

Polonia Bytom

9 lipca 2010 Żytko zagrał w sparingowym spotkaniu w barwach Polonii Bytom przeciwko Rozwojowi Katowice^[28]. Kilka godzin po meczu kontrolnym podpisał dwuletnią umowę z bytomskim klubem^[29].

Pogoń Siedlce

28 lipca 2015 podpisał roczny kontrakt z Pogonią Siedlce^[30].

Statystyki

Klubowe

Aktualne na 18 sierpnia 2019:

Kariera reprezentacyjna

Mateusz Żytko został powołany przez Michała Globisza do reprezentacji U-18 na Mistrzostwa Europy 2001 w Finlandii^[31], w których Polacy pokonali w finale Czechów 3:1 i wygrali turniej^[32]. Na swoim koncie ma także występy w młodzieżowej kadrze prowadzonej przez Edwarda Klejndinsta^[9]. W 2004 wystąpił w meczu kadry B z drugą reprezentacją Turcji^[33]. Został w nim ukarany żółtą kartką, a pojedynek zakończył się zwycięstwem Turków 2:0^[34].

Sukcesy

Klubowe

Zagłębie Lubin

• Mistrzostwo Polski (1x): 2006/2007

Reprezentacyjne

• Mistrzostwo Europy U-18: 2001

Uwagi

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Mateusz Żytko w bazie 90minut.pl
• Mateusz Zytko, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [online] [dostęp 2020-11-24] .