Mateusz Ligocki

Mateusz Ligocki

Data i miejsce urodzenia	18 czerwca 1982 Cieszyn
Klub	AZS-AWF Katowice
Wzrost	175 cm
Debiut w PŚ	11.03 1999, Olang (69. miejsce – PGS)
Pierwsze punkty w PŚ	28.11 1999, Tignes (25. miejsce – Halfpipe)
Pierwsze podium w PŚ	17.09 2004, Valle Nevado (2. miejsce – Snowcross)
Strona internetowa

Mateusz Ligocki (ur. 18 czerwca 1982 w Cieszynie) – polski snowboardzista, olimpijczyk, zawodnik klubu sportowego AZS-AWF Kraków, AZS-AWF Katowice.

Kariera

Pierwszy raz na arenie międzynarodowej Mateusz Ligocki pojawił się 20 grudnia 1997 w zawodach FIS Race w austriackim Haus, gdzie zajął 52. miejsce w gigancie równoległym. W 1998 roku wystartował na Mistrzostwach Świata Juniorów w Chamrousse, zajmując 44. miejsce w gigancie oraz 25. miejsce w half-pipe’ie. Najlepszy wynik w tej kategorii wiekowej osiągnął w 2002 roku, podczas Mistrzostw Juniorów w Rovaniemi, gdzie był dziewiąty w snowboardcrossie.

W Pucharze Świata zadebiutował 11 marca 1999 w Olang, zajmując 69. miejsce w gigancie równoległym. Pierwsze punkty wywalczył dziewięć miesięcy później, 28 listopada 1999 w Tignes, zajmując 25. miejsce w half-pipe’ie. Były to jego jedyne punkty w sezonie 1998/1999, który ukończył na 127. pozycji. Pierwsze pucharowe podium Ligocki wywalczył 17 września 2004 w Valle Nevado, gdzie był drugi w snowcrossie. Został tym samym pierwszym polskim snowboardzistą, który stanął na podium zawodów PŚ. Jeszcze trzykrotnie plasował się w czołowej dziesiątce zawodów sezonu 2004/2005, i w klasyfikacji snowcrossu zajął ostatecznie piąte miejsce. Dobrze wypadł także w sezonie 2007/2008, w którym zajął szóste miejsce w klasyfikacji snowcrossu. Wtedy też odniósł swoje pierwsze pucharowe zwycięstwo – 13 marca 2008 w Valmalenco był najlepszy w snowcrossie. Oprócz snowcrossu sportowiec startuje także w half-pipe’ie i big air – konkurencjach freestylowych.

W 2003 roku wystąpił na Mistrzostwach Świata w Kreischbergu, gdzie jego najlepszym wynikiem było 23. miejsce w half-pipe’ie. Najlepszy jak dotąd wynik osiągnął cztery lata później, podczas Mistrzostw Świata w Arosa, gdzie w snowcrossie był jedenasty. W 2006 roku wystąpił na Igrzyskach Olimpijskich w Turynie, zajmując 44. miejsce w half-pipe’ie, a w snowcrossie był dwudziesty. Na Igrzyskach Olimpijskich w Vancouver w 2010 roku rywalizację w snowcrossie ukończył na 29. pozycji.

Mateusz Ligocki startuje także w zawodach Pucharu Europy, piętnastokrotnie stając na podium, z czego siedem razy na jego najwyższym stopniu. W klasyfikacji snowcrossu w sezonie 2004/2005 zajął drugie miejsce, a w sezonie 2005/2006 był najlepszy. Uczestniczył w Winter X-Games w latach 2008, 2011 i 2012, najlepszy wynik osiągając w 2011 roku, kiedy był jedenasty w snowcrossie^[1]. Jest także wielokrotnym mistrzem Polski. Ponadto ma swym koncie medale międzynarodowych mistrzostw między innymi Nowej Zelandii, Włoch i Czech oraz Niemiec.

Jego brat Michał oraz kuzynka Paulina również uprawiają snowboarding.

Został ambasadorem zorganizowanych w Krakowie Światowych Dni Młodzieży 2016^[2].

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Zwycięzca
44.	12 lutego	2006	Turyn	Half-pipe	Shaun White
20.	16 lutego	2006	Turyn	Snowboardcross	Seth Wescott
29.	15 lutego	2010	Vancouver	Snowboardcross	Seth Wescott
33.	18 lutego	2014	Soczi	Snowboardcross	Pierre Vaultier
20.	15 lutego	2018	Pjongczang	Snowboardcross	Pierre Vaultier

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Zwycięzca
23.	17 stycznia	2003	Kreischberg	Halfpipe	Markus Keller
35.	18 stycznia	2003	Kreischberg	Big Air	Risto Mattila
38.	19 stycznia	2003	Kreischberg	Snowboardcross	Xavier de Le Rue
20.	16 stycznia	2005	Whistler	Snowboardcross	Seth Wescott
47.	18 stycznia	2005	Whistler	Gigant równoległy	Jasey-Jay Anderson
23.	21 stycznia	2005	Whistler	Big Air	Antti Autti
33.	22 stycznia	2005	Whistler	Half-pipe	Antti Autti
11.	14 stycznia	2007	Arosa	Snowboardcross	Xavier de Le Rue
28.	18 stycznia	2011	La Molina	Snowboardcross	Alex Pullin
15.	26 stycznia	2013	Stoneham	Snowboardcross	Alex Pullin

Uniwersjada

1. Piancavallo – 21 stycznia 2003 – 4. miejsce (snowboardcross)
2. Piancavallo – 25 stycznia 2003 – 9. miejsce (halfpipe)
3. Bardonecchia – 25 stycznia 2007 – 10. miejsce (snowboardcross)
4. Bardonecchia – 27 stycznia 2007 – 4. miejsce (halfpipe)
5. Mao’ershan – 21 lutego 2009 – 9. miejsce (snowboardcross)

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1998/1999: 127.
• sezon 1999/2000: 127.
• sezon 2000/2001: –
• sezon 2001/2002: 58.
• sezon 2002/2003: 7.
• sezon 2003/2004: 13.
• sezon 2004/2005: –
• sezon 2005/2006: 88.
• sezon 2006/2007: 226.
• sezon 2007/2008: 24.
• sezon 2008/2009: 96.
• sezon 2009/2010: 99.
• sezon 2010/2011: –
• sezon 2011/2012: –
• sezon 2012/2013: –

Miejsca w klasyfikacji snowboardcrossu

• sezon 1998/1999: 89.
• sezon 1999/2000: 103.
• sezon 2000/2001: 55.
• sezon 2001/2002: 38.
• sezon 2002/2003: 32.
• sezon 2003/2004: 51.
• sezon 2004/2005: 5.
• sezon 2005/2006: 33.
• sezon 2006/2007: 49.
• sezon 2007/2008: 6.
• sezon 2008/2009: 27.
• sezon 2009/2010: 27.
• sezon 2010/2011: 31.
• sezon 2011/2012: 13.
• sezon 2012/2013: 14.

Zwycięstwa w zawodach

1. Valmalenco – 13 marca 2008 (snowboardcross)
2. Veysonnaz – 16 marca 2013 (snowboardcross)^[3]

Pozostałe miejsca na podium

1. Valle Nevado – 17 września 2004 – 2. miejsce (snowboardcross)
2. Bad Gastein – 13 stycznia 2008 – 3. miejsce (snowboardcross)
3. Sungwoo – 15 lutego 2008 – 3. miejsce (snowboardcross)
4. Chapelco – 13 września 2008 – 3. miejsce (snowboardcross)
5. Valmalenco – 12 marca 2010 – 3. miejsce (snowboardcross)

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-15)]. (ang.)