Mateusz Masternak

Mateusz Masternak
Ilustracja
Masternak w 2011
Pseudonim

Master

Data i miejsce urodzenia

2 maja 1987
Iwaniska

Obywatelstwo

Polska

Wzrost

187 cm

Styl walki

praworęczny

Debiut

2006

Kategoria wagowa

junior ciężka

Klub

KKB RUSHH Kielce

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

52

Zwycięstwa

47

Przez nokauty

31

Porażki

5 (1 KO)

Remisy

0

  1. Bilans walk aktualny na 29 października 2022.
Mateusz Masternak
szeregowy szeregowy
Data i miejsce urodzenia

2 maja 1987
Wrocław

Przebieg służby
Lata służby

od 2018

Siły zbrojne

POL Wojska Lotnicze.svg Siły Powietrzne RP

Jednostki

36. dr OP

Mateusz Masternak (ur. 2 maja 1987 w Iwaniskach) – polski bokser, były mistrz Europy federacji EBU[1], żołnierz zawodowy[2].

Kariera amatorska

Pierwsze treningi boksu amatorskiego odbywał w KSZO Ostrowiec Świętokrzyski. W wieku 15 lat przeprowadził się do Wrocławia, gdzie rozpoczął treningi bokserskie w klubie sportowym Gwardia Wrocław[3].

Jego pierwszymi trenerami w Gwardii byli Mariusz Cieślak i Grzegorz Strugała. Równocześnie ze sportem rozpoczął naukę w Szkole Zawodowej Nr 19 we Wrocławiu.

W 2005 został mistrzem Polski juniorów w wadze średniej (75 kg). Po tym sukcesie został powołany do kadry narodowej juniorów. Pierwsza walkę jako reprezentant Polski stoczył w Tallinnie, na mistrzostwach Europy juniorów. Przegrał w ćwierćfinale. To niepowodzenie powetował sobie na mistrzostwach Polski seniorów, na których zdobył brązowy medal. W następnym roku na kolejnych mistrzostwach zdobył srebrny medal. Do tego czasu na amatorskich ringach wygrał 61 z 70 walk.

Kariera zawodowa

W marcu 2006 zdecydował się podpisać zawodowy kontrakt. Pierwsze cztery walki, wygrane przez nokaut, stoczył w USA. Wtedy zaproponowano mu walki pod flagą USA, ale on się na to nie zgodził i wrócił do Polski.

W maju 2007 podpisał umowę promocyjną z nowym promotorem, firmą CENG AG. Wystąpił na organizowanej 9 czerwca gali boksu zawodowego Perfect Boxing w Katowicach. Zwyciężył Antona Krasnołuckiego przez techniczny nokaut w czwartej rundzie[4].

3 października 2008 w pojedynku z Alexem Mogylewskim zdobył pas młodzieżowego mistrza świata federacji WBC, pokonując rywala w piątej rundzie przez techniczny nokaut[5].

24 października 2009 na gali boksu zawodowego w Łodzi pokonał w piątej rundzie przez techniczny nokaut Łukasza Janika[6][7]. 19 grudnia 2009 po raz pierwszy bronił tytułu młodzieżowego mistrza świata federacji WBC. Jego rywal, Jameson Bostic, został poddany przez narożnik między siódmą a ósmą rundą[8][9].

6 marca 2010 po raz drugi obronił tytuł młodzieżowego mistrza świata federacji WBC, zwyciężając w ósmej rundzie przez techniczny nokaut Tunezyjczyka z francuskim paszportem Faïsala Ibnela Arramiego[10][11]. 19 czerwca trzeci raz obronił tytuł młodzieżowego mistrza świata federacji WBC, zwyciężając niepokonanego wcześniej Gruzina Lewana Jomardaszwilego w piątej rundzie przez techniczny nokaut[12][13]. 5 listopada, po 12-rundowym pojedynku, pokonał jednogłośnie na punkty Belga Ismaila Abdula, zdobywając wakujący interkontynentalny pas federacji IBO[14].

11 marca 2011 pokonał w piątej rundzie przez techniczny nokaut Azera Aliego Ismaiłowa, broniąc interkontynentalny pas federacji IBO, po tym jak sędzia, konsultując się drugi raz z lekarzem, przerwał pojedynek[15][16]. 25 czerwca w czasie gali bokserskiej w Ostrowcu Świętokrzyskim pokonał w siódmej rundzie przez TKO Łotysza Artusa Kulikauskisa. Była to pierwsza porażka Kulikauskisa poniesiona przed czasem[17].

4 lutego 2012 zadebiutował jako zawodnik nowego promotora, Sauerland Event. W czwartej rundzie pokonał Michaela Simmsa przez techniczny nokaut[18].

15 grudnia 2012 zdobył tytuł Mistrza Europy federacji EBU, pokonując jednogłośnie na punkty (120:108, 120:108 i 120:108) Fina Juho Haapoję. Mateusz Masternak został szóstym Polakiem, który zdobył pas Mistrza Europy[19]. Dzięki temu zwycięstwu Mateusza Masternaka doceniono branżowych mediach. Został uznany najlepszym polskim bokserem 2012 roku w plebiscycie portalu Boxing.pl oraz telewizji FightKlub[20].

13 kwietnia 2013 pokonał w dziewiątej rundzie Seana Corbina przez techniczny nokaut, zdobywając wakujący pas WBC International Silver[21].

5 października w walce z Grigorijem Drozdem w Moskwie poniósł swoją pierwszą porażkę w ringu zawodowym. W jedenastej rundzie przez techniczny nokaut, tracąc tytułu Mistrza Europy[22].

1 lutego 2014 w duńskim Frederikshavn wygrał przez techniczny nokaut w czwartej rundzie z Gruzinem Sandro Siproszwilim[23] 12 kwietnia w duńskim Esbjerg wygrał jednogłośnie na punkty z Chorwatem Stjepanem Vugdeliją[24]. 21 czerwca w Monte Carlo w walce o pas WBA Interim przegrał niejednogłośnie na punkty z reprezentantem Francji Yourim Kalengą (115:113, 116:112, 115:113).

W sierpniu 2014 jego trenerem został Niemiec Ulli Wegner[25]. 5 grudnia w Paryżu Masternak wygrał na punkty stosunkiem głosów dwa do remisu (99:92, 98:92 i 95:95) z byłym dwukrotnym mistrzem świata – Francuzem Jeanem-Markiem Mormeckiem (37-6, 23 KO)[26].

26 kwietnia 2015 w Belinie pokonał w drugiej rundzie przez techniczny nokaut Argentyńczyka Rubena Angela Mino (26-3, 26 KO)[27]. 6 czerwca w Kempton Park w Południowej Afryce przegrał niejednogłośnie na punkty z Johnny′em Mullerem (18-4-2, 13 KO). Sędziowie punktowali 95:93, co wywołało skandal w polskich mediach[28]. Rodney Berman z Golden Gloves i promotor Mullera zdziwiony werdyktem, stwierdził: Komisja bokserska powinna zająć się tym werdyktem jak najszybciej[29].

5 września 2015 w Dreźnie znokautował w drugiej rundzie Brazylijczyka Carlosa Ailtona Nascimento (12-2, 9 KO), zdobywając pas federacji WBA kategorii junior ciężkiej[30].

12 grudnia w 02 Arena w Londynie po wyrównanym pojedynku o wakat mistrza Europy, przegrał z Brytyjczykiem Tony Bellewem (26-2-1, 16 KO)[31]. Sędziowie punktowali 113:115 i dwukrotnie 112:115.

24 czerwca 2017 w Gdańsku stoczył z Ukraińcem Ismajiłem Siłłachem (25-4, 19 KO) wyjątkowo wyrównaną walkę na gali Polsat Boxing Night 7 - Nowe Rozdanie. Obaj lądowali na deskach. Ostatecznie wygrał jednogłośnie na punkty (95:93, 96:92, 95:93).

21 kwietnia 2018 podczas gali Polsat Boxing Night VIII: Noc Zemsty w Częstochowie doszło do jego rewanżowego pojedynku z Yourim Kalengą (23-5, 16 KO). Przed czterema laty w Monako minimalnie na punkty zwyciężył Francuz, ale tym razem lepszy okazał się być Masternak, który zastopował swojego rywala w szóstej rundzie, przy okazji zdobywając pas WBO European w kategorii junior ciężkiej[32].

World Boxing Super Series

20 października 2018 w Orlando przegrał jednogłośnie na punkty 113-115,112-116 i 115-113-115 z Yunierem Dorticosem (23-1, 21 KO) i zakończył swój udział w turnieju World Boxing Super Series na ćwierćfinale[33].

Kolejne walki

26 czerwca 2020 w Kielcach pokonał na dystansie ośmiu rund Ukraińca Siergieja Radczenkę. Sędziowie punktowali 80:71 na korzyść Polaka. Walka miała charakter pokazowy[34] .

19 września 2020 podczas gali Knockout Boxing Night 13 w Tarnowie pokonał jednogłośnie na punkty (100-90, 100-90, 99-91) Gambijczyka Taylora Mabikę (19-6-2, 10 KO)[35].

5 grudnia 2020 w Łodzi pokonał przed czasem Jose Gregorio Ulricha (17-4, 6 KO)[36].

30 maja 2021 roku w Rzeszowie podczas gali Knockout Boxing Night 15 pokonał jednogłośnie na punkty (98-92, 99-91, 99-91) Adama Balskiego (15-1, 9 KO), dzięki czemu wywalczył pas IBF International w kategorii junior ciężkiej[37].

28 sierpnia 2021 roku w Mrągowie podczas gali Knockout Boxing Night 17 zwyciężył przez KO w trzeciej rundzie z Hiszpanem Felipe Nsue (4-2-1, 3 KO)[38].

29 października 2022 roku w Zakopanem podczas gali Knockout Boxing Night 25 pokonał jednogłośnie na punkty (119-108, 117-110, 118-109) Australijczyka Jasona Whateleya (10-1, 9 KO)[39]. Pojedynek miał status oficjalnego eliminatora do walki o pas mistrzowski federacji IBF w kategorii junior ciężkiej[40].

Powrót do boksu amatorskiego

25 października 2019 podczas VII Memoriału Leszka Drogosza w Kielcach Mateusz Masternak ogłosił, że wraca do boksu amatorskiego i zostaje zawodnikiem KKB RUSHH Kielce, a jego celem będzie kwalifikacja na Igrzyska Olimpijskie w Tokio.

Życie prywatne

Jest żonaty z Darią Masternak, która jako juniorka była amatorską Mistrzynią Polski w boksie. Mają syna Mikołaja (ur. 12 września 2012)[41]. W lutym 2014 urodził się drugi syn pary - Maksymilian.

W październiku 2018 rozpoczął służbę wojskową[2].

Lista walk zawodowych

RezultatBilansPrzeciwnikTypRunda, czasDataMiejsceUwagi
Zwycięstwo47-5Australia Jason WhateleyUD1229 października 2022Polska ZakopaneEliminator do pasa mistrzowskiego IBF w kategorii junior ciężkiej
Zwycięstwo46-5Kosowo Armend XhoxhajTKO4/823 października 2021Polska Zakopane
Zwycięstwo45-5Hiszpania Felipe NsueKO3/828 sierpnia 2021Polska Mrągowo
Zwycięstwo44-5Polska Adam BalskiUD10/1030 maja 2021Polska RzeszówZdobył pas mistrza IBF International kategorii junior ciężkiej
Zwycięstwo43-5Argentyna Jose Gregorio UlrichTKO7/104 grudnia 2020Polska Łódź
Zwycięstwo42-5Gabon Taylor MabikaUD1019 września 2020Polska TarnówMain Event Knockout Boxing Night 13
Porażka41-5Kuba Yunier DorticosUD1220 października 2018Stany Zjednoczone OrlandoĆwierćfinał turnieju World Boxing Super Series w wadze junior ciężkiej
Zwycięstwo41-4Francja Youri KalengaRTD6, 3:0021 kwietnia 2018Polska CzęstochowaZdobycie tytułu WBO European
Zwycięstwo40-4Albania Stivens BujajTKO721 października 2017Stany Zjednoczone NewarkPojedynek rezerwowy turnieju World Boxing Super Series: cruiserweight quarter-final.
Zwycięstwo39-4Ukraina Ismajił SiłłachUD1024 czerwca 2017Polska Gdańsk/Sopot, Polska
Zwycięstwo38-4Rosja Aleksander KubichUD84 marca 2017Polska Dzierżoniów, Polska
Zwycięstwo37-4Stany Zjednoczone Eric FieldsUD102 kwietnia 2016Polska Kraków, Polska
Porażka36-4Wielka Brytania Tony BellewUD1212 grudnia 2015Wielka Brytania Londyn, Wielka BrytaniaWalka o tytuł Mistrza Europy EBU
Zwycięstwo36-3Brazylia Carlos Ailton NascimentoKO25 września 2015Niemcy Drezno, NiemcyZdobycie tytułu WBA Intercontinental
Porażka35-3Południowa Afryka Johnny MullerSD106 czerwca 2015Południowa Afryka Kempton Park, Gauteng, RPA
Zwycięstwo35-2Argentyna Ruben Angel MinoTKO2, 1:2325 kwietnia 2015Niemcy Berlin, Niemcy
Zwycięstwo34-2Francja Jean-Marc MormeckSD105 grudnia 2014Francja Paryż, Francja
Zwycięstwo33-2Niemcy Ben NsafoahRTD527 września 2014Niemcy Kilonia, Niemcy
Porażka32-2Francja Youri KalengaSD1221 czerwca 2014Monako Monte Carlo, MonakoWalka o tymczasowy pas WBA.
Zwycięstwo32-1Chorwacja Stjepan VugdelijaUD812 kwietnia 2014Dania Esbjerg, Dania
Zwycięstwo31-1Gruzja Sandro SiproszwiliTKO4, 2:341 lutego 2014Dania Frederikshavn, Dania
Porażka30-1Rosja Grigorij DrozdTKO11, 0:535 października 2013Rosja Moskwa, RosjaUtrata tytułu Mistrza Europy EBU.
Zwycięstwo30-0Gujana Sean CorbinTKO9, 1:0113 kwietnia 2013Dania Frederikshavn, DaniaZdobycie tytułu WBC International Silver.
Zwycięstwo29-0Finlandia Juho HaapojaUD1215 grudnia 2012Niemcy Norymberga, NiemcyZdobycie tytułu Mistrza Europy EBU
Zwycięstwo28-0Hiszpania David QuiñoneroTKO8, 3:0015 września 2012Niemcy Bamberg, Niemcy
Zwycięstwo27-0Walia Hari MilesUD1019 maja 2012Dania Kopenhaga, Dania
Zwycięstwo26-0Meksyk Felipe RomeroTKO10, 2:0831 marca 2012Niemcy Kilonia, Niemcy
Zwycięstwo25-0Stany Zjednoczone Michael SimmsTKO4, 1:164 lutego 2012Niemcy Frankfurt, Niemcy
Zwycięstwo24-0Stany Zjednoczone Carl DavisTKO3, 2:4610 września 2011Polska Wrocław, Polska
Zwycięstwo23-0Łotwa Artūrs KuļikauskisTKO7, 2:1725 czerwca 2011Polska Ostrowiec Świętokrzyski, Polska
Zwycięstwo22-0Azerbejdżan Əli İsmayılovTKO5, 2:3611 marca 2011Polska Olsztyn, Polska
Zwycięstwo21-0Belgia Ismail AbdoulUD125 listopada 2010Polska Chełm, Polska
Zwycięstwo20-0Gruzja Lewan DżomardaszwiliTKO5, 1:3219 czerwca 2010Polska Kielce, Polska
Zwycięstwo19-0Niemcy Marco HeinichenTKO2, 0:5017 kwietnia 2010Niemcy Magdeburg, Niemcy
Zwycięstwo18-0Francja Faïsal Ibnel ArramiTKO8, 1:466 marca 2010Polska Katowice, Polska
Zwycięstwo17-0Niemcy Tino FröhlichKO2, 2:389 stycznia 2010Niemcy Magdeburg, Niemcy
Zwycięstwo16-0Stany Zjednoczone Jameson BosticRTD7, 3:0019 grudnia 2009Polska Radom, Polska
Zwycięstwo15-0Polska Łukasz JanikTKO5, 2:3024 października 2009Polska Łódź, Polska
Zwycięstwo14-0Egipt Mazur AliTKO5, 2:3611 lipca 2009Stany Zjednoczone Newark, New Jersey, USA
Zwycięstwo13-0Węgry László HubertTKO414 lutego 2009Polska Grodzisk Mazowiecki, Polska
Zwycięstwo12-0Bułgaria Jawor MarinczewUD821 listopada 2008Polska Grodzisk Mazowiecki, Polska
Zwycięstwo11-0Niemcy Alex MogylewskiTKO5, 1:483 października 2008Polska Lublin, PolskaDebiut w kategorii junior ciężkiej
Zwycięstwo10-0Białoruś Arciom SałomkaUD813 marca 2008Polska Dzierżoniów, Polska
Zwycięstwo9-0Ukraina Dmytro SzarypowTKO5, 0:3515 grudnia 2007Polska Ożarów Mazowiecki, Polska
Zwycięstwo8-0Holandia Ronny DanielsUD616 listopada 2007Polska Tarnów, Polska
Zwycięstwo7-0Ukraina Artem SzczehłowUD418 października 2007Polska Iława, Polska
Zwycięstwo6-0Ukraina Taras BojkoUD630 sierpnia 2007Polska Ostróda, Polska
Zwycięstwo5-0Rosja Anton KrasnołuckiTKO49 czerwca 2007Polska Katowice, Polska
Zwycięstwo4-0Stany Zjednoczone William ChoulouteTKO4, 1:3720 października 2006Stany Zjednoczone Cicero, Illinois, USA
Zwycięstwo3-0Stany Zjednoczone Jason MedinaTKO1, 1:4815 września 2006Stany Zjednoczone Chicago, Illinois, USA
Zwycięstwo2-0Stany Zjednoczone Gregory HolmesTKO3, 1:0923 czerwca 2006Stany Zjednoczone Villa Park, Illinois, USA
Zwycięstwo1-0Słowacja Anton LaščekTKO2, 2:153 czerwca 2006Polska Ostrołęka, PolskaDebiut zawodowy

TKO – techniczny nokaut, KO – nokaut, UD – jednogłośna decyzja, SD- niejednogłośna decyzja, MD – decyzja większości, PTS – walka zakończona na punkty, DQ – dyskwalifikacja

Przypisy

  1. Mateusz Masternak: chcę jeszcze raz boksować o mistrzostwo świata. sport.onet.pl, 4 września 2020. [dostęp 2021-03-24].
  2. a b Telewizja Polska S.A, Z ringu w kamasze. Mateusz Masternak łączy karierę sportową z pracą w wojsku, kielce.tvp.pl [dostęp 2022-10-31] (pol.).
  3. R. Burda: Zaczynał w KSZO - idzie w ślady Adamka. Wiadomości Świętokrzyskie. [dostęp 2010-10-19].
  4. Masternak pokonał Krasnolutsky'ego
  5. M.Masternak zdobył mistrzowski pas
  6. Janik vs. Masternak
  7. Masternak znokautował Janika
  8. Masternak vs. Bostic
  9. Masternak znokautował Bostica
  10. Nie ma kozaka na Masternaka
  11. Masternak vs. Arrami
  12. www.bokser.org: Masternak przed czasem. [dostęp 2010-06-20].
  13. www.ringpolska.pl: Masternak nokautuje i broni tytuł. [dostęp 2010-06-20].
  14. Masternak wysoko wygrywa na punkty. bokser.org, 05.11.2010. [dostęp 2010-11-05].
  15. Masternak wygrywa przed czasem. bokser.org, 11.03.2010. [dostęp 2010-03-11].
  16. Mateusz Masternak vs. Ali Ismailov. boxrec.com, 12.03.2011. [dostęp 2010-03-12]. (ang.).
  17. Rafał Soboń: Master wygrał przed czasem. Gala Boksu Zawodowego w Ostrowcu Świętokrzyskim. Echo Dnia. [dostęp 2011-06-26].
  18. Udany debiut Mastera. bokser.org. [dostęp 2012-07-23].
  19. 'Master' Mistrzem Europy!. bokser.org. [dostęp 2012-12-15].
  20. Mateusz Masternak najlepszym polskim bokserem roku!, Boxing.pl, ISSN 2084-5693.
  21. Masternak zastopował Corbina. bokser.org. [dostęp 2013-04-13].
  22. Mateusz Masternak przegrał przez TKO z Grigory Drozdem! - STsport : STsport, stsport.pl, 5 października 2013 [dostęp 2022-10-31] (pol.).
  23. Mateusz Masternak bez problemu uporał się z Sandro Siproszwilim. eurosport.onet.pl, 2014-02-01. [dostęp 2014-01-02].
  24. "Master” pokonał twardego Chorwata. echodnia.eu, 2014-03-13. [dostęp 2014-05-11].
  25. Ulli Wegner nowym trenerem Mateusza Masternaka. mateuszmasternak.pl, 3 sierpnia 2014. [dostęp 2014-08-28].
  26. Mateusz Masternak pokonał Mormecka!. sport.wp.pl, 5 grudnia 2014. [dostęp 2014-12-05].
  27. Szybka robota Masternaka. Bokser.org, 26 kwietnia 2015. [dostęp 2015-04-26]. (pol.).
  28. Mateusz Masternak okradziony w RPA!. Bokser.org, 6 czerwca 2015. [dostęp 2015-06-06]. (pol.).
  29. Promotor Mullera o porażce Masternaka: Czuję się zakłopotany. Bokser.org, 7 czerwca 2015. [dostęp 2015-06-07]. (pol.).
  30. Szybki nokaut Masternaka!, Polski sport.pl, 5 września 2015 [dostęp 2022-10-31] (pol.).
  31. Masternak walczył dobrze, ale nie dał rady Bellew. Anglik mistrzem Europy, Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2022-10-31] (pol.).
  32. Polsatsport.pl, Polsat Boxing Night: Mateusz Masternak - Youri Kalenga II. Skrót walki - Polsat Sport, www.polsatsport.pl [dostęp 2022-10-31] (pol.).
  33. WBSS: Mateusz Masternak – Yunier Dorticos (walka), sport.tvp.pl [dostęp 2022-10-31].
  34. Masternak zdominował Radczenkę. bokser.org, 26.06.2020. [dostęp 2020-06-28].
  35. Knockout Boxing Night 13. Mateusz Masternak vs. Taylor Mabika [WALKA], sport.tvp.pl [dostęp 2022-10-31].
  36. Mateusz Masternak pokonał przez techniczny nokaut Jose Gregorio Ulricha, sport.dziennik.pl, 5 grudnia 2020 [dostęp 2022-10-31] (pol.).
  37. ZNAKOMITA WALKA! MASTERNAK ROZMONTOWAŁ BALSKIEGO, Bokser.org [dostęp 2021-06-06].
  38. MATEUSZ MASTERNAK EFEKTOWNIE NOKAUTUJE W SWOJEJ 50. WALCE, Bokser.org [dostęp 2021-08-28].
  39. POPISY MASTERNAKA - WHATELEY POBITY, TERAZ WALKA O PAS IBF!, Bokser.org [dostęp 2022-10-30].
  40. OFICJALNIE: ELIMINATOR MASTERNAK vs WHATELEY 29 PAŹDZIERNIKA!, Bokser.org [dostęp 2022-10-31].
  41. Masternak został ojcem. bokser.org. [dostęp 2012-09-13]. (pol.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Boxing pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Albania.svg
Flag of Albania
Flag of Croatia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Mateusz Masternak (bokser).JPG
Autor: Krugerr, Licencja: CC BY-SA 4.0
Mateusz Masternak - polski bokser zawodowy, wychowanek KSZO Ostrowiec. W 2009 roku zdobył tytuł młodzieżowego mistrza świata federacji WBC
POL Wojska Lotnicze.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Orzeł Sił Powietrznych RP
Naramiennik Szeregowy lotn.svg
Naramiennik szeregowego Sił Powietrznych RP.