Mateusz Masternak
Masternak w 2011 | |
Pseudonim | Master |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 2 maja 1987 |
Obywatelstwo | |
Wzrost | 187 cm |
Styl walki | praworęczny |
Debiut | 2006 |
Kategoria wagowa | junior ciężka |
Klub | KKB RUSHH Kielce |
Bilans walk zawodowych[a] | |
Liczba walk | 52 |
Zwycięstwa | 47 |
Przez nokauty | 31 |
Porażki | 5 (1 KO) |
Remisy | 0 |
|
szeregowy | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Przebieg służby | |
Lata służby | od 2018 |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
Mateusz Masternak (ur. 2 maja 1987 w Iwaniskach) – polski bokser, były mistrz Europy federacji EBU[1], żołnierz zawodowy[2].
Kariera amatorska
Pierwsze treningi boksu amatorskiego odbywał w KSZO Ostrowiec Świętokrzyski. W wieku 15 lat przeprowadził się do Wrocławia, gdzie rozpoczął treningi bokserskie w klubie sportowym Gwardia Wrocław[3].
Jego pierwszymi trenerami w Gwardii byli Mariusz Cieślak i Grzegorz Strugała. Równocześnie ze sportem rozpoczął naukę w Szkole Zawodowej Nr 19 we Wrocławiu.
W 2005 został mistrzem Polski juniorów w wadze średniej (75 kg). Po tym sukcesie został powołany do kadry narodowej juniorów. Pierwsza walkę jako reprezentant Polski stoczył w Tallinnie, na mistrzostwach Europy juniorów. Przegrał w ćwierćfinale. To niepowodzenie powetował sobie na mistrzostwach Polski seniorów, na których zdobył brązowy medal. W następnym roku na kolejnych mistrzostwach zdobył srebrny medal. Do tego czasu na amatorskich ringach wygrał 61 z 70 walk.
Kariera zawodowa
W marcu 2006 zdecydował się podpisać zawodowy kontrakt. Pierwsze cztery walki, wygrane przez nokaut, stoczył w USA. Wtedy zaproponowano mu walki pod flagą USA, ale on się na to nie zgodził i wrócił do Polski.
W maju 2007 podpisał umowę promocyjną z nowym promotorem, firmą CENG AG. Wystąpił na organizowanej 9 czerwca gali boksu zawodowego Perfect Boxing w Katowicach. Zwyciężył Antona Krasnołuckiego przez techniczny nokaut w czwartej rundzie[4].
3 października 2008 w pojedynku z Alexem Mogylewskim zdobył pas młodzieżowego mistrza świata federacji WBC, pokonując rywala w piątej rundzie przez techniczny nokaut[5].
24 października 2009 na gali boksu zawodowego w Łodzi pokonał w piątej rundzie przez techniczny nokaut Łukasza Janika[6][7]. 19 grudnia 2009 po raz pierwszy bronił tytułu młodzieżowego mistrza świata federacji WBC. Jego rywal, Jameson Bostic, został poddany przez narożnik między siódmą a ósmą rundą[8][9].
6 marca 2010 po raz drugi obronił tytuł młodzieżowego mistrza świata federacji WBC, zwyciężając w ósmej rundzie przez techniczny nokaut Tunezyjczyka z francuskim paszportem Faïsala Ibnela Arramiego[10][11]. 19 czerwca trzeci raz obronił tytuł młodzieżowego mistrza świata federacji WBC, zwyciężając niepokonanego wcześniej Gruzina Lewana Jomardaszwilego w piątej rundzie przez techniczny nokaut[12][13]. 5 listopada, po 12-rundowym pojedynku, pokonał jednogłośnie na punkty Belga Ismaila Abdula, zdobywając wakujący interkontynentalny pas federacji IBO[14].
11 marca 2011 pokonał w piątej rundzie przez techniczny nokaut Azera Aliego Ismaiłowa, broniąc interkontynentalny pas federacji IBO, po tym jak sędzia, konsultując się drugi raz z lekarzem, przerwał pojedynek[15][16]. 25 czerwca w czasie gali bokserskiej w Ostrowcu Świętokrzyskim pokonał w siódmej rundzie przez TKO Łotysza Artusa Kulikauskisa. Była to pierwsza porażka Kulikauskisa poniesiona przed czasem[17].
4 lutego 2012 zadebiutował jako zawodnik nowego promotora, Sauerland Event. W czwartej rundzie pokonał Michaela Simmsa przez techniczny nokaut[18].
15 grudnia 2012 zdobył tytuł Mistrza Europy federacji EBU, pokonując jednogłośnie na punkty (120:108, 120:108 i 120:108) Fina Juho Haapoję. Mateusz Masternak został szóstym Polakiem, który zdobył pas Mistrza Europy[19]. Dzięki temu zwycięstwu Mateusza Masternaka doceniono branżowych mediach. Został uznany najlepszym polskim bokserem 2012 roku w plebiscycie portalu Boxing.pl oraz telewizji FightKlub[20].
13 kwietnia 2013 pokonał w dziewiątej rundzie Seana Corbina przez techniczny nokaut, zdobywając wakujący pas WBC International Silver[21].
5 października w walce z Grigorijem Drozdem w Moskwie poniósł swoją pierwszą porażkę w ringu zawodowym. W jedenastej rundzie przez techniczny nokaut, tracąc tytułu Mistrza Europy[22].
1 lutego 2014 w duńskim Frederikshavn wygrał przez techniczny nokaut w czwartej rundzie z Gruzinem Sandro Siproszwilim[23] 12 kwietnia w duńskim Esbjerg wygrał jednogłośnie na punkty z Chorwatem Stjepanem Vugdeliją[24]. 21 czerwca w Monte Carlo w walce o pas WBA Interim przegrał niejednogłośnie na punkty z reprezentantem Francji Yourim Kalengą (115:113, 116:112, 115:113).
W sierpniu 2014 jego trenerem został Niemiec Ulli Wegner[25]. 5 grudnia w Paryżu Masternak wygrał na punkty stosunkiem głosów dwa do remisu (99:92, 98:92 i 95:95) z byłym dwukrotnym mistrzem świata – Francuzem Jeanem-Markiem Mormeckiem (37-6, 23 KO)[26].
26 kwietnia 2015 w Belinie pokonał w drugiej rundzie przez techniczny nokaut Argentyńczyka Rubena Angela Mino (26-3, 26 KO)[27]. 6 czerwca w Kempton Park w Południowej Afryce przegrał niejednogłośnie na punkty z Johnny′em Mullerem (18-4-2, 13 KO). Sędziowie punktowali 95:93, co wywołało skandal w polskich mediach[28]. Rodney Berman z Golden Gloves i promotor Mullera zdziwiony werdyktem, stwierdził: Komisja bokserska powinna zająć się tym werdyktem jak najszybciej[29].
5 września 2015 w Dreźnie znokautował w drugiej rundzie Brazylijczyka Carlosa Ailtona Nascimento (12-2, 9 KO), zdobywając pas federacji WBA kategorii junior ciężkiej[30].
12 grudnia w 02 Arena w Londynie po wyrównanym pojedynku o wakat mistrza Europy, przegrał z Brytyjczykiem Tony Bellewem (26-2-1, 16 KO)[31]. Sędziowie punktowali 113:115 i dwukrotnie 112:115.
24 czerwca 2017 w Gdańsku stoczył z Ukraińcem Ismajiłem Siłłachem (25-4, 19 KO) wyjątkowo wyrównaną walkę na gali Polsat Boxing Night 7 - Nowe Rozdanie. Obaj lądowali na deskach. Ostatecznie wygrał jednogłośnie na punkty (95:93, 96:92, 95:93).
21 kwietnia 2018 podczas gali Polsat Boxing Night VIII: Noc Zemsty w Częstochowie doszło do jego rewanżowego pojedynku z Yourim Kalengą (23-5, 16 KO). Przed czterema laty w Monako minimalnie na punkty zwyciężył Francuz, ale tym razem lepszy okazał się być Masternak, który zastopował swojego rywala w szóstej rundzie, przy okazji zdobywając pas WBO European w kategorii junior ciężkiej[32].
World Boxing Super Series
20 października 2018 w Orlando przegrał jednogłośnie na punkty 113-115,112-116 i 115-113-115 z Yunierem Dorticosem (23-1, 21 KO) i zakończył swój udział w turnieju World Boxing Super Series na ćwierćfinale[33].
Kolejne walki
26 czerwca 2020 w Kielcach pokonał na dystansie ośmiu rund Ukraińca Siergieja Radczenkę. Sędziowie punktowali 80:71 na korzyść Polaka. Walka miała charakter pokazowy[34] .
19 września 2020 podczas gali Knockout Boxing Night 13 w Tarnowie pokonał jednogłośnie na punkty (100-90, 100-90, 99-91) Gambijczyka Taylora Mabikę (19-6-2, 10 KO)[35].
5 grudnia 2020 w Łodzi pokonał przed czasem Jose Gregorio Ulricha (17-4, 6 KO)[36].
30 maja 2021 roku w Rzeszowie podczas gali Knockout Boxing Night 15 pokonał jednogłośnie na punkty (98-92, 99-91, 99-91) Adama Balskiego (15-1, 9 KO), dzięki czemu wywalczył pas IBF International w kategorii junior ciężkiej[37].
28 sierpnia 2021 roku w Mrągowie podczas gali Knockout Boxing Night 17 zwyciężył przez KO w trzeciej rundzie z Hiszpanem Felipe Nsue (4-2-1, 3 KO)[38].
29 października 2022 roku w Zakopanem podczas gali Knockout Boxing Night 25 pokonał jednogłośnie na punkty (119-108, 117-110, 118-109) Australijczyka Jasona Whateleya (10-1, 9 KO)[39]. Pojedynek miał status oficjalnego eliminatora do walki o pas mistrzowski federacji IBF w kategorii junior ciężkiej[40].
Powrót do boksu amatorskiego
25 października 2019 podczas VII Memoriału Leszka Drogosza w Kielcach Mateusz Masternak ogłosił, że wraca do boksu amatorskiego i zostaje zawodnikiem KKB RUSHH Kielce, a jego celem będzie kwalifikacja na Igrzyska Olimpijskie w Tokio.
Życie prywatne
Jest żonaty z Darią Masternak, która jako juniorka była amatorską Mistrzynią Polski w boksie. Mają syna Mikołaja (ur. 12 września 2012)[41]. W lutym 2014 urodził się drugi syn pary - Maksymilian.
W październiku 2018 rozpoczął służbę wojskową[2].
Lista walk zawodowych
Rezultat | Bilans | Przeciwnik | Typ | Runda, czas | Data | Miejsce | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięstwo | 47-5 | Jason Whateley | UD | 12 | 29 października 2022 | Zakopane | Eliminator do pasa mistrzowskiego IBF w kategorii junior ciężkiej |
Zwycięstwo | 46-5 | Armend Xhoxhaj | TKO | 4/8 | 23 października 2021 | Zakopane | |
Zwycięstwo | 45-5 | Felipe Nsue | KO | 3/8 | 28 sierpnia 2021 | Mrągowo | |
Zwycięstwo | 44-5 | Adam Balski | UD | 10/10 | 30 maja 2021 | Rzeszów | Zdobył pas mistrza IBF International kategorii junior ciężkiej |
Zwycięstwo | 43-5 | Jose Gregorio Ulrich | TKO | 7/10 | 4 grudnia 2020 | Łódź | |
Zwycięstwo | 42-5 | Taylor Mabika | UD | 10 | 19 września 2020 | Tarnów | Main Event Knockout Boxing Night 13 |
Porażka | 41-5 | Yunier Dorticos | UD | 12 | 20 października 2018 | Orlando | Ćwierćfinał turnieju World Boxing Super Series w wadze junior ciężkiej |
Zwycięstwo | 41-4 | Youri Kalenga | RTD | 6, 3:00 | 21 kwietnia 2018 | Częstochowa | Zdobycie tytułu WBO European |
Zwycięstwo | 40-4 | Stivens Bujaj | TKO | 7 | 21 października 2017 | Newark | Pojedynek rezerwowy turnieju World Boxing Super Series: cruiserweight quarter-final. |
Zwycięstwo | 39-4 | Ismajił Siłłach | UD | 10 | 24 czerwca 2017 | Gdańsk/Sopot, Polska | |
Zwycięstwo | 38-4 | Aleksander Kubich | UD | 8 | 4 marca 2017 | Dzierżoniów, Polska | |
Zwycięstwo | 37-4 | Eric Fields | UD | 10 | 2 kwietnia 2016 | Kraków, Polska | |
Porażka | 36-4 | Tony Bellew | UD | 12 | 12 grudnia 2015 | Londyn, Wielka Brytania | Walka o tytuł Mistrza Europy EBU |
Zwycięstwo | 36-3 | Carlos Ailton Nascimento | KO | 2 | 5 września 2015 | Drezno, Niemcy | Zdobycie tytułu WBA Intercontinental |
Porażka | 35-3 | Johnny Muller | SD | 10 | 6 czerwca 2015 | Kempton Park, Gauteng, RPA | |
Zwycięstwo | 35-2 | Ruben Angel Mino | TKO | 2, 1:23 | 25 kwietnia 2015 | Berlin, Niemcy | |
Zwycięstwo | 34-2 | Jean-Marc Mormeck | SD | 10 | 5 grudnia 2014 | Paryż, Francja | |
Zwycięstwo | 33-2 | Ben Nsafoah | RTD | 5 | 27 września 2014 | Kilonia, Niemcy | |
Porażka | 32-2 | Youri Kalenga | SD | 12 | 21 czerwca 2014 | Monte Carlo, Monako | Walka o tymczasowy pas WBA. |
Zwycięstwo | 32-1 | Stjepan Vugdelija | UD | 8 | 12 kwietnia 2014 | Esbjerg, Dania | |
Zwycięstwo | 31-1 | Sandro Siproszwili | TKO | 4, 2:34 | 1 lutego 2014 | Frederikshavn, Dania | |
Porażka | 30-1 | Grigorij Drozd | TKO | 11, 0:53 | 5 października 2013 | Moskwa, Rosja | Utrata tytułu Mistrza Europy EBU. |
Zwycięstwo | 30-0 | Sean Corbin | TKO | 9, 1:01 | 13 kwietnia 2013 | Frederikshavn, Dania | Zdobycie tytułu WBC International Silver. |
Zwycięstwo | 29-0 | Juho Haapoja | UD | 12 | 15 grudnia 2012 | Norymberga, Niemcy | Zdobycie tytułu Mistrza Europy EBU |
Zwycięstwo | 28-0 | David Quiñonero | TKO | 8, 3:00 | 15 września 2012 | Bamberg, Niemcy | |
Zwycięstwo | 27-0 | Hari Miles | UD | 10 | 19 maja 2012 | Kopenhaga, Dania | |
Zwycięstwo | 26-0 | Felipe Romero | TKO | 10, 2:08 | 31 marca 2012 | Kilonia, Niemcy | |
Zwycięstwo | 25-0 | Michael Simms | TKO | 4, 1:16 | 4 lutego 2012 | Frankfurt, Niemcy | |
Zwycięstwo | 24-0 | Carl Davis | TKO | 3, 2:46 | 10 września 2011 | Wrocław, Polska | |
Zwycięstwo | 23-0 | Artūrs Kuļikauskis | TKO | 7, 2:17 | 25 czerwca 2011 | Ostrowiec Świętokrzyski, Polska | |
Zwycięstwo | 22-0 | Əli İsmayılov | TKO | 5, 2:36 | 11 marca 2011 | Olsztyn, Polska | |
Zwycięstwo | 21-0 | Ismail Abdoul | UD | 12 | 5 listopada 2010 | Chełm, Polska | |
Zwycięstwo | 20-0 | Lewan Dżomardaszwili | TKO | 5, 1:32 | 19 czerwca 2010 | Kielce, Polska | |
Zwycięstwo | 19-0 | Marco Heinichen | TKO | 2, 0:50 | 17 kwietnia 2010 | Magdeburg, Niemcy | |
Zwycięstwo | 18-0 | Faïsal Ibnel Arrami | TKO | 8, 1:46 | 6 marca 2010 | Katowice, Polska | |
Zwycięstwo | 17-0 | Tino Fröhlich | KO | 2, 2:38 | 9 stycznia 2010 | Magdeburg, Niemcy | |
Zwycięstwo | 16-0 | Jameson Bostic | RTD | 7, 3:00 | 19 grudnia 2009 | Radom, Polska | |
Zwycięstwo | 15-0 | Łukasz Janik | TKO | 5, 2:30 | 24 października 2009 | Łódź, Polska | |
Zwycięstwo | 14-0 | Mazur Ali | TKO | 5, 2:36 | 11 lipca 2009 | Newark, New Jersey, USA | |
Zwycięstwo | 13-0 | László Hubert | TKO | 4 | 14 lutego 2009 | Grodzisk Mazowiecki, Polska | |
Zwycięstwo | 12-0 | Jawor Marinczew | UD | 8 | 21 listopada 2008 | Grodzisk Mazowiecki, Polska | |
Zwycięstwo | 11-0 | Alex Mogylewski | TKO | 5, 1:48 | 3 października 2008 | Lublin, Polska | Debiut w kategorii junior ciężkiej |
Zwycięstwo | 10-0 | Arciom Sałomka | UD | 8 | 13 marca 2008 | Dzierżoniów, Polska | |
Zwycięstwo | 9-0 | Dmytro Szarypow | TKO | 5, 0:35 | 15 grudnia 2007 | Ożarów Mazowiecki, Polska | |
Zwycięstwo | 8-0 | Ronny Daniels | UD | 6 | 16 listopada 2007 | Tarnów, Polska | |
Zwycięstwo | 7-0 | Artem Szczehłow | UD | 4 | 18 października 2007 | Iława, Polska | |
Zwycięstwo | 6-0 | Taras Bojko | UD | 6 | 30 sierpnia 2007 | Ostróda, Polska | |
Zwycięstwo | 5-0 | Anton Krasnołucki | TKO | 4 | 9 czerwca 2007 | Katowice, Polska | |
Zwycięstwo | 4-0 | William Chouloute | TKO | 4, 1:37 | 20 października 2006 | Cicero, Illinois, USA | |
Zwycięstwo | 3-0 | Jason Medina | TKO | 1, 1:48 | 15 września 2006 | Chicago, Illinois, USA | |
Zwycięstwo | 2-0 | Gregory Holmes | TKO | 3, 1:09 | 23 czerwca 2006 | Villa Park, Illinois, USA | |
Zwycięstwo | 1-0 | Anton Lašček | TKO | 2, 2:15 | 3 czerwca 2006 | Ostrołęka, Polska | Debiut zawodowy |
TKO – techniczny nokaut, KO – nokaut, UD – jednogłośna decyzja, SD- niejednogłośna decyzja, MD – decyzja większości, PTS – walka zakończona na punkty, DQ – dyskwalifikacja
Przypisy
- ↑ Mateusz Masternak: chcę jeszcze raz boksować o mistrzostwo świata. sport.onet.pl, 4 września 2020. [dostęp 2021-03-24].
- ↑ a b Telewizja Polska S.A , Z ringu w kamasze. Mateusz Masternak łączy karierę sportową z pracą w wojsku, kielce.tvp.pl [dostęp 2022-10-31] (pol.).
- ↑ R. Burda: Zaczynał w KSZO - idzie w ślady Adamka. Wiadomości Świętokrzyskie. [dostęp 2010-10-19].
- ↑ Masternak pokonał Krasnolutsky'ego
- ↑ M.Masternak zdobył mistrzowski pas
- ↑ Janik vs. Masternak
- ↑ Masternak znokautował Janika
- ↑ Masternak vs. Bostic
- ↑ Masternak znokautował Bostica
- ↑ Nie ma kozaka na Masternaka
- ↑ Masternak vs. Arrami
- ↑ www.bokser.org: Masternak przed czasem. [dostęp 2010-06-20].
- ↑ www.ringpolska.pl: Masternak nokautuje i broni tytuł. [dostęp 2010-06-20].
- ↑ Masternak wysoko wygrywa na punkty. bokser.org, 05.11.2010. [dostęp 2010-11-05].
- ↑ Masternak wygrywa przed czasem. bokser.org, 11.03.2010. [dostęp 2010-03-11].
- ↑ Mateusz Masternak vs. Ali Ismailov. boxrec.com, 12.03.2011. [dostęp 2010-03-12]. (ang.).
- ↑ Rafał Soboń: Master wygrał przed czasem. Gala Boksu Zawodowego w Ostrowcu Świętokrzyskim. Echo Dnia. [dostęp 2011-06-26].
- ↑ Udany debiut Mastera. bokser.org. [dostęp 2012-07-23].
- ↑ 'Master' Mistrzem Europy!. bokser.org. [dostęp 2012-12-15].
- ↑ Mateusz Masternak najlepszym polskim bokserem roku!, Boxing.pl, ISSN 2084-5693 .
- ↑ Masternak zastopował Corbina. bokser.org. [dostęp 2013-04-13].
- ↑ Mateusz Masternak przegrał przez TKO z Grigory Drozdem! - STsport : STsport, stsport.pl, 5 października 2013 [dostęp 2022-10-31] (pol.).
- ↑ Mateusz Masternak bez problemu uporał się z Sandro Siproszwilim. eurosport.onet.pl, 2014-02-01. [dostęp 2014-01-02].
- ↑ "Master” pokonał twardego Chorwata. echodnia.eu, 2014-03-13. [dostęp 2014-05-11].
- ↑ Ulli Wegner nowym trenerem Mateusza Masternaka. mateuszmasternak.pl, 3 sierpnia 2014. [dostęp 2014-08-28].
- ↑ Mateusz Masternak pokonał Mormecka!. sport.wp.pl, 5 grudnia 2014. [dostęp 2014-12-05].
- ↑ Szybka robota Masternaka. Bokser.org, 26 kwietnia 2015. [dostęp 2015-04-26]. (pol.).
- ↑ Mateusz Masternak okradziony w RPA!. Bokser.org, 6 czerwca 2015. [dostęp 2015-06-06]. (pol.).
- ↑ Promotor Mullera o porażce Masternaka: Czuję się zakłopotany. Bokser.org, 7 czerwca 2015. [dostęp 2015-06-07]. (pol.).
- ↑ Szybki nokaut Masternaka!, Polski sport.pl, 5 września 2015 [dostęp 2022-10-31] (pol.).
- ↑ Masternak walczył dobrze, ale nie dał rady Bellew. Anglik mistrzem Europy, Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2022-10-31] (pol.).
- ↑ Polsatsport.pl, Polsat Boxing Night: Mateusz Masternak - Youri Kalenga II. Skrót walki - Polsat Sport, www.polsatsport.pl [dostęp 2022-10-31] (pol.).
- ↑ WBSS: Mateusz Masternak – Yunier Dorticos (walka), sport.tvp.pl [dostęp 2022-10-31] .
- ↑ Masternak zdominował Radczenkę. bokser.org, 26.06.2020. [dostęp 2020-06-28].
- ↑ Knockout Boxing Night 13. Mateusz Masternak vs. Taylor Mabika [WALKA], sport.tvp.pl [dostęp 2022-10-31] .
- ↑ Mateusz Masternak pokonał przez techniczny nokaut Jose Gregorio Ulricha, sport.dziennik.pl, 5 grudnia 2020 [dostęp 2022-10-31] (pol.).
- ↑ ZNAKOMITA WALKA! MASTERNAK ROZMONTOWAŁ BALSKIEGO, Bokser.org [dostęp 2021-06-06] .
- ↑ MATEUSZ MASTERNAK EFEKTOWNIE NOKAUTUJE W SWOJEJ 50. WALCE, Bokser.org [dostęp 2021-08-28] .
- ↑ POPISY MASTERNAKA - WHATELEY POBITY, TERAZ WALKA O PAS IBF!, Bokser.org [dostęp 2022-10-30] .
- ↑ OFICJALNIE: ELIMINATOR MASTERNAK vs WHATELEY 29 PAŹDZIERNIKA!, Bokser.org [dostęp 2022-10-31] .
- ↑ Masternak został ojcem. bokser.org. [dostęp 2012-09-13]. (pol.).
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Albania
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flaga Finlandii
Autor: Krugerr, Licencja: CC BY-SA 4.0
Mateusz Masternak - polski bokser zawodowy, wychowanek KSZO Ostrowiec. W 2009 roku zdobył tytuł młodzieżowego mistrza świata federacji WBC
Naramiennik szeregowego Sił Powietrznych RP.