Matt Dillon

Matt Dillon
Ilustracja
(c) Georges Biard, CC BY-SA 4.0

Matt Dillon (2018)
Imię i nazwisko

Matthew Raymond Dillon

Data i miejsce urodzenia

18 lutego 1964
New Rochelle

Zawód

aktor, reżyser

Lata aktywności

od 1979

Matt Dillon, właśc. Matthew Raymond Dillon[1] (ur. 18 lutego 1964[2] w New Rochelle[3]) – amerykański aktor i reżyser filmowy[4].

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w New Rochelle w rodzinie rzymskokatolickiej Paula Dillona, menedżera inwestycyjnego i portrecisty, i Mary Ellen Dillon[5]. Wychowywał się w hrabstwie Westchester wraz z czterema braćmi: starszym Paulem (ur. 1962) oraz młodszymi – Kevinem (ur. 19 sierpnia 1965), znanym z roli Johnny’ego „Dramy” Chase’a w serialu Ekipa[6], Timothym (ur. 1969) i Brianem (ur. 1972) oraz młodszą siostrą Katy (ur. 1966). Większość jego przyjaciół pochodziło z rodzin dysfunkcyjnych, ale jego rodzice byli szczęśliwym małżeństwem klasy średniej irlandzkich katolików.

Kariera

Wylądował w show biznesie dzięki czystemu głupiemu szczęściu. Łowcy talentów odwiedzali jego gimnazjum Hommocks School, poszukując nowych twarzy do filmu niskobudżetowego Warner Bros. Dillon początkowo nie był zainteresowany, kiedy zobaczył ulotki, i nie planował przesłuchania, aż dostrzeżono go na korytarzu i otrzymał kluczową rolę Richiego White’a w dramacie kryminalnym Jonathana Kaplana Nad krawędzią (Over the Edge, 1979)[7].

Jego pozycję w filmowym świecie ugruntowały role zbuntowanych nastolatków w dwóch obrazach Francisa Forda Coppoli z roku 1983: Outsiderzy (The Outsiders) i Rumble Fish. Dillon szybko okazał się niezwykle wszechstronnym aktorem, który równie dobrze sprawdził się w repertuarze dramatycznym (Miasto gniewu) jak i komediowym (Sposób na blondynkę, O czym marzą faceci). Za najlepszą i najbardziej dojrzałą jego rolę z lat 80. uchodzi jednak kreacja charyzmatycznego przywódcy grupy narkomanów w Narkotykowy kowboj (Drugstore Cowboy, 1989) Gusa Van Santa, uhonorowana w roku 1990 nagrodą Independent Spirit Award.

W następnej dekadzie równie często pojawiał się na kinowym ekranie. Zagrał m.in. w rozgrywających się w Seattle w czasach triumfu grunge’u Samotnikach (1992), Za wszelką cenę Van Santa (1995), Białym aligatorze (Albino Alligator, 1996, reżyserski debiut Kevina Spacey) i kryminale Dzikie żądze (1998). W 2002 – dramatem kryminalnym Miasto duchów – debiutował jako reżyser, by także współautorem scenariusza tego filmu. W 2006 – za rolę rasistowskiego policjanta w Mieście gniewu – zdobył swą pierwszą nominację do Oscara. Wcześniej (2005) wystąpił w opartym o autobiograficzną prozę Charlesa Bukowskiego Factotum – zagrał Henry’ego Chinaskiego, alter ego amerykańskiego pisarza.

Tribeca Film Festival (2009)

Zasiadał w jury konkursu głównego na 77. MFF w Wenecji (2020).

Filmografia

Przypisy

  1. ↑ Overview for Matt Dillon (ang.). TCM.com. [dostęp 2016-08-06].
  2. ↑ Matt Dillon Biography, Movie Highlights (ang.). AllMovie. [dostęp 2016-08-06].
  3. ↑ Matt Dillon (ang.). Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-08-06].
  4. ↑ Matt Dillon (port.). AdoroCinema. [dostęp 2016-08-06].
  5. ↑ Matt Dillon Biography (1964-) (ang.). Film Reference. [dostęp 2016-08-06].
  6. ↑ Kevin Dillon: 'Celebrities are afraid to party openly (ang.). The Guardian. [dostęp 2016-08-06].
  7. ↑ Matt Dillon (wł.). MYmovies. [dostęp 2016-08-06].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie