Matthew Greywolf
Matthew Greywolf, 2019 | |
Imię i nazwisko | Benjamin Buss |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Pochodzenie | |
Instrumenty | |
Gatunki | heavy metal, power metal, gothic metal, doom metal, stoner rock, raga rock, punk rock |
Zawód | |
Aktywność | od 1994 |
Zespoły | |
Flowing Tears (1994–2014) Red Aim (1995–2005) Powerwolf (od 2003) | |
Matthew Greywolf, właściwie Benjamin Buss (ur. 7 października 1977[1] w Wadgassen) – niemiecki gitarzysta i projektant graficzny. Jeden z założycieli power-metalowej grupy Powerwolf.
Jest żonaty z fotografem Janine Buss[2].
Życiorys
Buss pochodzi z Wadgassen. Wychowywał się w katolickiej rodzinie[3].
W 1994 wraz z paroma innymi osobami założył zespół Flowing Tears & Withered Flowers. Był jego gitarzystą i keyboardzistą[4]. Zmienili nazwę na Flowing Tears w 1999. W 1995 wraz założył Red Aim wraz z Pascalem Flachem, z którym znał się ze szkoły[5].
W 2003 wraz z Davidem Vogtem założył zespół Powerwolf. Pomimo braku pokrewieństwa, oboje przyjęli sceniczne nazwisko „Greywolf”[6]. Krótko po tym dołączyła do nich reszta Red Aim. Jest głównym tekściarzem zespołu i członkiem, który pojawia się w większości wywiadów[3][7].
Na pytanie czy jest chrześcijaninem, czy satanistą, Greywolf odpowiedział: „Jestem metalistą, fanem metalu. Metal jest moją religią. Spójrz na tych wszystkich ludzi. Co ich łączy? Mogę ci powiedzieć, to pieprzony metal”[3][8].
Za swoje główne inspiracje muzyczne uważa między innymi: Iron Maiden, Black Sabbath, Scorpions, Michael Schenker Group, Mercyful Fate, Paradise Lost, Tiamat, New Model Army i Dead Can Dance[9][10].
Dyskografia
Flowing Tears
- Bijou (Demo) (1995)
- Swansongs (1996)
- Joy Parade (1998)
- Jade (2000)
- Serpentine (2002)
- Razorbliss (2004)
- Invanity – Live in Berlin (Live) (2007)
- Thy Kingdom Gone (2008)
Red Aim
- Sinai Jam (DIY - prywatne wydanie) (1996)
- Orange (DIY - prywatne wydanie) (Mini Album) (1998)
- Call Me Tiger (1999)[11]
- The Aprilfuckers EP (2000)[12]
- Saartanic Cluttydogs (2001)[13]
- Flesh For Fantasy (2002)[14]
- Niagara (2003)[15]
Powerwolf
- Return in Bloodred (2005)
- Lupus Dei (2007)
- Bible of the Beast (2009)
- Blood of the Saints (2011)
- Preachers of the Night (2013)
- Blessed & Possessed (2015)
- The Sacrament of Sin (2018)
Występy gościnne
- Autumnblaze – Every Sun Is Fragile (2013)[16][17]
Przypisy
- ↑ Encyclopaedia Metallum. (ang.).
- ↑ Lighthouse in Darkness, www.facebook.com [dostęp 2019-09-29] (pol.).
- ↑ a b c Tom Dare2015-08-18T10:00:00Z Metal Hammer , Powerwolf: "Too many bands take themselves too seriously!", Metal Hammer Magazine [dostęp 2019-09-29] (ang.).
- ↑ Flowing Tears & Withered Flowers - Encyclopaedia Metallum: The Metal Archives, www.metal-archives.com [dostęp 2019-09-29] .
- ↑ BODYCHECK Nr.11:, www.heavy-metal.de [dostęp 2019-09-29] .
- ↑ l, Wywiad: Powerwolf - rockmetal.pl, www.rockmetal.pl [dostęp 2019-09-29] .
- ↑ INTERVIEW: Matthew Greywolf - Powerwolf, Distorted Sound Magazine, 17 lipca 2018 [dostęp 2019-09-29] (ang.).
- ↑ Dla tych Niemców metal jest religią, www.fakt.pl, 20 czerwca 2018 [dostęp 2019-09-29] .
- ↑ Matthew Greywolf | POWERWOLF [dostęp 2019-09-29] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-10] (ang.).
- ↑ Wayback Machine, web.archive.org, 27 lutego 2012 [dostęp 2019-09-29] [zarchiwizowane z adresu 2012-02-27] .
- ↑ Red Aim - Call Me Tiger, Discogs [dostęp 2019-02-09] (ang.).
- ↑ Red Aim - The Aprilfuckers EP, Discogs [dostęp 2019-02-09] (ang.).
- ↑ Red Aim - Saartanic Cluttydogs, Discogs [dostęp 2019-02-09] (ang.).
- ↑ Red Aim - Flesh For Fantasy, Discogs [dostęp 2019-02-09] (ang.).
- ↑ Red Aim - Niagara, Discogs [dostęp 2019-02-09] (ang.).
- ↑ Autumnblaze - Every Sun Is Fragile - Encyclopaedia Metallum: The Metal Archives, www.metal-archives.com [dostęp 2019-09-29] .
- ↑ AUTUMNBLAZE, autumnblaze-kingdom.com [dostęp 2019-09-29] (ang.).
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Sven Mandel, Licencja: CC BY-SA 4.0
Powerwolf during Zeltfestival Rhein-Neckar (http://www.zeltfestivalrheinneckar.de) at Maimarktgelände, Mannheim, Baden-Württemberg, Germany on 2019-06-18, Photo: Sven Mandel
Matthew Greywolf signature