Matthew Saad Muhammad
| Pseudonim | Miracle Matthew |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 16 czerwca 1954 Filadelfia |
| Data i miejsce śmierci | 25 maja 2014 Filadelfia |
| Obywatelstwo | Stany Zjednoczone |
| Wzrost | 180 cm |
| Styl walki | praworęczny |
| Kategoria wagowa | półciężka |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk | 58 |
| Zwycięstwa | 39 |
| Przez nokauty | 29 |
| Porażki | 16 |
| Remisy | 3 |
Matthew Saad Muhammad (ur. 16 czerwca 1954 w Filadelfii, zm. 25 maja 2014 tamże) – amerykański bokser, zawodowy mistrz świata kategorii półciężkiej.
Dzieciństwo
Urodził się jako Maxwell Antonio Loach. Jego matka zmarła, gdy był niemowlęciem. Wychowywała go (oraz starszego brata) ciotka. Gdy miał pięć lat ciotka nie mogła ich dłużej utrzymać i poleciła jego bratu, by porzucił go na ulicy. Został znaleziony przez zakonnice, gdy spał na schodach Katedry św. Piotra i Pawła. Zajęły się nim i wychowały w misji katolickiej. Otrzymał imię i nazwisko Matthew Franklin od imienia apostoła i nazwy ulicy, przy której został znaleziony (Benjamin Franklin Parkway). Później został zaadoptowany[1].
Kariera bokserska
Rozpoczął karierę boksera zawodowego w 1974. Startował w wadze półciężkiej. 21 maja 1976 w Mediolanie pokonał na punkty niezwyciężonego dotąd mistrza olimpijskiego i przyszłego zawodowego mistrza świata Mate Parlova. W tym samym roku wygrał z innym przyszłym mistrzem świata Marvinem Camelem, a także przegrał z Camelem i zremisował z Parlovem. W 1977 pokonał go Eddie Gregory, znany później jako Eddie Mustafa Muhammad.
26 lipca 1977 w Filadelfii zdobył tytuł mistrza NABF (North American Boxing Federation) wagi półciężkiej wygrywając z niepokonanym dotąd Marvinem Johnsonem. Krótko potem przeszedł na islam i przybrał imię Matthew Saad Muhammad. W 1977 i 1978 trzykrotnie obronił tytuł, w tym przez techniczny nokaut z Yaqui Lópezem.
Zdobył tytuł mistrza świata federacji WBC w wadze półciężkiej po wygranej 22 kwietnia 1979 w Indianapolis z Marvinem Johnsonem przez techniczny nokaut w 8. rundzie. W obronie pasa pokonał Johna Conteha 18 sierpnia tego roku w Atlantic City na punkty, ponownie Conteha 23 marca 1980 w Atlantic City przez TKO w 4. rundzie i Louisa Pergauda 11 maja 1980 w Halifaksie przez TKO w 5. rundzie.
12 lipca 1980 w McAfee zmierzył się w kolejnej obronie tytułu z Yaqui Lópezem. Po bardzo zaciętej walce zwyciężył przez TKO w 14. rundzie. Spotkanie to zostało uznane za walkę roku przez czasopismo The Ring. Następnie Saad Muhammad wygrał kolejne walki w obronie tytułu: z Lottie Mwale 28 listopada 1980 w San Diego przez nokaut w 4. rundzie, z Vonzellem Johnsonem 28 lutego 1981 w Atlantic City przez TKO w 11. rundzie, z Murrayem Sutherlandem 25 kwietnia 1981 w Atlantic City przez KO w 9 rundzie i z Jerrym Martinem 29 września tego roku, również a Atlantic City, przez TKO w 11. rundzie.
Kolejna obrona tytułu nie była udana. Dwight Muhammad Qawi pokonał go przez TKO w 10. rundzie 19 grudnia 1981 w Atlantic City. Wygrał również w walce rewanżowej 7 sierpnia 1982 w Filadelfii przez TKO w 6. rundzie.
Później Saad Muhammad walczył ze zmiennym szczęściem. Pokonali go m.in. Uriah Grant w 1986, Markus Bott w 1990 oraz mistrzowie olimpijscy Anton Josipović i Andrew Maynard w 1991. Zakończył karierę w 1992.
Został wybrany w 1998 do Międzynarodowej Bokserskiej Galerii Sławy.
Późniejsze życie
Późniejsze lata nie były udane dla Saada Muhammada. Utracił cały majątek, skłócił się z rodziną i musiał zamieszkać w schronisku dla bezdomnych. Zaangażował się wówczas w kampanię przeciwko bezdomności. Później pogodził się z rodziną[2].
Przypisy
- ↑ Tim Whitaker, From Champion Boxer to Down and Out: Matthew Saad Muhammad’s Story, Philadelphia Magazine, sierpień 2011 [dostęp 2013-02-02] (ang.).
- ↑ Jose Espinosa, Miracle Matthew, One Step Away. Resources for Human Development [dostęp 2019-05-05] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-14] (ang.).
Linki zewnętrzne
- James B. Roberts, Alexander G. Skutt: The Boxing Register. International Hall of Fame Official Record Book. Wyd. 4. Ithaca: McBooks Press, Inc., 2006, s. 612-615. ISBN 978-1-59013-121-3. (ang.)
- Jose Espinosa, Miracle Matthew, One Step Away. Resources for Human Development [dostęp 2019-05-05] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-14] (ang.).
- Ken Hisser, Interview Matthew Saad Muhammad: The Philadelphia Warrior and World Champion!, Doghouse Boxing, 11 grudnia 2009 [dostęp 2013-02-02] [zarchiwizowane z adresu 2012-11-14] (ang.).
- Tim Whitaker, From Champion Boxer to Down and Out: Matthew Saad Muhammad’s Story, Philadelphia Magazine, sierpień 2011 [dostęp 2013-02-02] (ang.).
- Matthew Saad Muhammad, International Boxing Hall of Fame [dostęp 2013-02-02] (ang.).
- Matthew Saad Muhammad (Maxwell Antonio Loach) (Matthew Franklin), The Cyber Boxing Zone Encyclopedia [dostęp 2013-02-02] (ang.).
- Wykaz walk zawodowych Saada Muhammada, boxrec.com [dostęp 2013-02-02] (ang.).
- Matthew Saad Muhammad 'Miracle Matthew': Boxer and campaigner for the homeless, independent.co.uk, 1 czerwca 2014 [dostęp 2014-06-02] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.