Maurício Rua
![]() Rua podpisujący autografy w 2006 | |
Pełne imię i nazwisko | Maurício Milani Rua |
---|---|
Pseudonim | Shogun |
Data i miejsce urodzenia | |
Obywatelstwo | |
Wzrost | 185 cm |
Masa ciała | 93 kg |
Styl walki | |
Debiut | 2002 |
Federacja | |
Kategoria wagowa | |
Klub | Chute Boxe Academy (do 2008) |
Bilans walk zawodowych[a] | |
Liczba walk | 41 |
Zwycięstwa | 27 |
Przez nokauty | 21 |
Przez poddania | 1 |
Przez decyzje | 5 |
Porażki | 13 |
Remisy | 1 |
Nieodbyte | 0 |
|
Maurício Milani Rua, wym. [mawˈɾisiu ˈʁuɐ] (ur. 25 listopada 1981 w Kurytybie) – brazylijski zawodnik mieszanych sztuk walki MMA, zwycięzca PRIDE Middleweight GP w 2005 roku oraz mistrz UFC w wadze półciężkiej w latach 2010–2011.
Kariera sportowa
PRIDE FC
W październiku 2003, niespełna rok po rozpoczęciu profesjonalnej kariery MMA, zadebiutował w PRIDE FC – ówcześnie najbardziej prestiżowej organizacji MMA na świecie. Wygrał 4 pierwsze walki przed czasem, nokautując leżących rywali efektownymi kopnięciami.
Zwycięstwa te sprawiły, że otrzymał w 2005 roku zaproszenie do udziału w prestiżowym turnieju PRIDE Middleweight Grand Prix, w którym wystąpili najlepsi zawodnicy organizacji w wadze do 93 kg. W pierwszej rundzie Rua znokautował kopnięciami jednego z faworytów turnieju, Quintona Jacksona. W ćwierćfinale stoczył zażarty bój z rodakiem Antônio Rogério Nogueirą, którego pokonał przez decyzję sędziów. Walka ta jest uznawana za jedną z najlepszych w historii PRIDE FC[1]. Półfinały i finał zostały rozegrane jednego dnia – 28 sierpnia 2005 roku, podczas gali PRIDE Final Conflict 2005 w Saitamie. Rua awansował do finału, pokonawszy przez TKO Alistaira Overeema. Zmierzył się w nim z innym Brazylijczykiem, utytułowanym grapplerem Ricardo Aroną. Rua znokautował go w pierwszej rundzie walki ciosami młotkowymi, zwyciężając w całym turnieju.
W lutym 2006 roku odniósł swoją jedyną porażkę w PRIDE, gdy przegrał z Markiem Colemanem przez TKO z powodu złamania ręki. Po rehabilitacji stoczył w Japonii jeszcze 4 walki, wszystkie wygrywając (m.in. z Randlemanem i rewanż z Overeemem).
UFC
W 2007 roku PRIDE FC została zakupiona przez właścicieli konkurencyjnej amerykańskiej organizacji Ultimate Fighting Championship (UFC). Rua zadebiutował w niej we wrześniu, podczas gali UFC 76. Będąc nieprzygotowanym kondycyjnie do walki, przegrał przez poddanie z niżej notowanym Forrestem Griffinem. Dodatkowo doznał ciężkiej kontuzji kolana, która wyeliminowała go z kolejnych startów na niemal 15 miesięcy.
Do octagonu powrócił w styczniu 2009 roku, gdy pokonał Marka Colemana, rewanżując mu się za porażkę sprzed trzech lat. Trzy miesiące później znokautował byłego mistrza UFC Chucka Liddella. Zwycięstwo nad Liddellem otworzyło przed Ruą szansę walki o mistrzostwo UFC w wadze półciężkiej z niepokonanym Lyoto Machidą. Doszło do niej 24 października 2009 roku (UFC 104) w Los Angeles. Machida pokonał rodaka przez jednogłośną decyzję sędziów po 5 rundach walki. Werdykt był jednak kontrowersyjny i spotkał się z powszechną krytyką kibiców i prasy. W odpowiedzi władze UFC zapowiedziały walkę rewanżową[2]. Rozegrana została ona 8 maja 2010 roku w Montrealu (UFC 113). Rua odebrał Machidzie tytuł, nokautując go w pierwszej rundzie.
Mistrzostwo stracił w jego pierwszej obronie, gdy 19 marca 2011 roku przegrał w Newark przez TKO z Jonem Jonesem. Brazylijczyk został całkowicie zdominowany, przegrywając zdecydowanie dwie pierwsze rundy. W trzeciej, gdy został powalony ciosem sierpowym w korpus, walka została w końcu przerwana przez sędziego[3].
W sierpniu 2011 roku, podczas gali UFC w Rio de Janeiro zrewanżował się Forrestowi Griffinowi za porażkę sprzed czterech lat, nokautując go ciosami pięściami w pierwszej rundzie. 19 listopada 2011 roku na gali UFC 139 uległ Danowi Hendersonowi, przegrywając jednogłośną decyzją sędziowską. 4 sierpnia 2012 roku wygrał pojedynek z Brandonem Verą przez KO w 4. rundzie na gali UFC on FOX 4 : Rua vs. Vera .
Na gali UFC on FOX 5 : Henderson vs. Diaz, która odbyła się 8 grudnia 2012 roku przegrał po 3 rundach jednogłośną decyzją sędziowską z młodym szwedem Alexandrem Gustafssonem. Następną walkę stoczył 17 sierpnia 2013 roku w Bostonie z Chaelem Sonnenem, którą przegrał przez poddanie. W latach 2013-2015 wygrywał m.in. z Rogério Nogueira w rewanżowym starciu na punkty oraz przegrywał - również w rewanżu z Hendersonem przez TKO. Na gali UFC 198: Werdum vs. Miocic, która odbyła się 14 maja 2016 roku w Kurytybie po bardzo wyrównaj walce wygrał z Amerykaninem Coreyem Andersonem[4].
Osiągnięcia
Mieszane sztuki walki
- 2005: PRIDE Middleweight Grand Prix – 1. miejsce w turnieju wagi średniej
- 2010–2011: mistrz UFC w wadze półciężkiej
- 2010: World MMA Awards – nokaut roku przeciwko Lyoto Machidzie[5]
Lista walk MMA
Wynik | Bilans | Przeciwnik (bilans przed walką) | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Gala | Data | Miejsce | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | UFC 283 | 21.01.2023 | ![]() | ||||||
Przegrana | 27-13-1 | ![]() | Decyzja (niejednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 274 | 07.05.2021 | ![]() | |
Przegrana | 27-12-1 | ![]() | TKO (poddanie po ciosach) | 2 | 3:36 | UFC 255 | 21.11.2020 | ![]() | |
Wygrana | 27-11-1 | ![]() | Decyzja (niejednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC on ESPN: Whittaker vs. Till | 26.07.2020 | ![]() | |
Remis | 26-11-1 | ![]() | Remis (niejednogłośny) | 3 | 5:00 | UFC Fight Night: Błachowicz vs. Jacaré | 16.11.2019 | ![]() | |
Wygrana | 26-11 | ![]() | TKO (ciosy pięściami) | 3 | 0:43 | UFC Fight Night: dos Santos vs. Tuivasa | 02.12.2018 | ![]() | Bonus za występ wieczoru |
Przegrana | 25-11 | ![]() | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 3:32 | UFC Fight Night: Rua vs. Smith | 22.07.2018 | ![]() | |
Wygrana | 25-10 | ![]() | TKO (ciosy pięściami) | 3 | 0:59 | UFC Fight Night: Belfort vs. Gastelum | 11.03.2017 | ![]() | |
Wygrana | 24-10 | ![]() | Decyzja (niejednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 198 | 14.05.2016 | ![]() | |
Wygrana | 23-10 | ![]() | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 190 | 01.08.2015 | ![]() | Bonus za walkę wieczoru |
Przegrana | 22-10 | ![]() | TKO (cios pięścią) | 1 | 0:34 | UFC Fight Night: Shogun vs. St. Preux | 08.11.2014 | ![]() | |
Przegrana | 22-9 | ![]() | TKO (cios pięścią) | 3 | 1:31 | UFC Fight Night: Shogun vs. Henderson 2 | 23.03.2014 | ![]() | Bonus za walkę wieczoru |
Wygrana | 22-8 | ![]() | KO (cios pięścią) | 1 | 1:03 | UFC Fight Night: Hunt vs. Bigfoot | 07.12.2013 | ![]() | Bonus za nokaut wieczoru |
Przegrana | 21-8 | ![]() | Poddanie (duszenie gilotynowe) | 1 | 4:47 | UFC Fight Night: Shogun vs. Sonnen | 17.08.2013 | ![]() | |
Przegrana | 21-7 | ![]() | Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC on FOX: Henderson vs.Diaz | 8.12.2012 | ![]() | |
Wygrana | 21-6 | ![]() | TKO (ciosy pięściami) | 4 | 4:09 | UFC on FOX: Shogun vs. Vera | 4.08.2012 | ![]() | |
Przegrana | 20-6 | ![]() | Decyzja (niejednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 139: | 19.11.2011 | ![]() | Bonus za walkę wieczoru |
Wygrana | 20-5 | ![]() | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 1:53 | UFC 134 | 27.08.2011 | ![]() | |
Przegrana | 19-5 | ![]() | KO (ciosy pięściami i kolanami) | 3 | 2:37 | UFC 128 | 19.03.2011 | ![]() | Stracił pas UFC w wadze półciężkiej |
Wygrana | 19-4 | ![]() | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 3:35 | UFC 113 | 08.05.2010 | ![]() | Zdobył pas UFC w wadze półciężkiej. Bonus za nokaut wieczoru |
Przegrana | 18-4 | ![]() | Decyzja (niejednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 104 | 24.10.2009 | ![]() | Pojedynek o pas UFC w wadze półciężkiej |
Wygrana | 18-3 | ![]() | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 4:28 | UFC 97 | 19.04.2009 | ![]() | Bonus za nokaut wieczoru |
Wygrana | 17-3 | ![]() | TKO (ciosy pięściami) | 3 | 4:36 | UFC 93 | 17.02.2009 | ![]() | Bonus za walkę wieczoru |
Przegrana | 16-3 | ![]() | Poddanie (duszenie zza pleców) | 3 | 4:45 | UFC 76 | 22.09.2007 | ![]() | Debiut w UFC |
Wygrana | 16-2 | ![]() | KO (ciosy pięściami) | 1 | 3:37 | PRIDE 33: Second Coming | 24.02.2007 | ![]() | |
Wygrana | 15-2 | ![]() | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | PRIDE: Shockwave 2006 | 31.12,2006 | ![]() | |
Wygrana | 14-2 | ![]() | Poddanie (dźwignia na staw kolanowy) | 1 | 2:35 | PRIDE 32: The Real Deal | 21.10.2006 | ![]() | |
Wygrana | 13-2 | ![]() | TKO (soccer kicks) | 1 | 5:29 | PRIDE: Final Conflict Absolute | 10.10.2006 | ![]() | |
Przegrana | 12-2 | ![]() | TKO (niezdolność do walki - złamane ramię przy próbie obalenia) | 1 | 0:49 | PRIDE 31: Dreamers | 26.02.2006 | ![]() | |
Wygrana | 12-1 | ![]() | KO (ciosy pięściami) | 1 | 2:54 | PRIDE: Final Conflict 2005 | 28.08.2005 | ![]() | PRIDE Middleweight GP 2005 - finał turnieju |
Wygrana | 11-1 | ![]() | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 6:42 | PRIDE: Final Conflict 2005 | 28.08.2005 | ![]() | PRIDE Middleweight GP 2005 - półfinał turnieju |
Wygrana | 10-1 | ![]() | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | PRIDE: Critical Countdown 2005 | 26.06.2005 | ![]() | PRIDE Middleweight GP 2005 - ćwierćfinał turnieju |
Wygrana | 9-1 | ![]() | TKO (soccer kicks) | 1 | 4:47 | PRIDE: Total Elimination 2005 | 23.06.2005 | ![]() | PRIDE Middleweight GP 2005 - runda otwierająca |
Wygrana | 8-1 | ![]() | TKO (stompy) | 1 | 1:40 | PRIDE 29: Fists of Fire | 20.02.2005 | ![]() | |
Wygrana | 7-1 | ![]() | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 6:02 | PRIDE: Bushido 5 | 14.10.2004 | ![]() | |
Wygrana | 6-1 | ![]() | KO (ciosy pięściami i kopnięcie) | 1 | 9:04 | PRIDE: Bushido 2 | 15.02.2004 | ![]() | |
Wygrana | 5-1 | ![]() | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 3:47 | PRIDE: Bushido 1 | 05.10.2003 | ![]() | |
Przegrana | 4-1 | ![]() | Poddanie (duszenie gilotynowe) | 1 | 3.07 | IFC: Global Domination | 06.10.2003 | ![]() | Półfinał turnieju International Fighting Championship |
Wygrana | 4-0 | ![]() | TKO (ciosy pięściami) | 2 | 2:54 | IFC: Global Domination | 06.10.2003 | ![]() | Ćwierćfinał turnieju International Fighting Championship |
Wygrana | 3-0 | ![]() | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 2:31 | Meca 9 | 01.08.2003 | ![]() | |
Wygrana | 2-0 | ![]() | TKO (soccer kicks) | 1 | 0:55 | Meca 8: Meca World Vale Tudo 8 | 16.05.2003 | ![]() | |
Wygrana | 1-0 | ![]() | KO (kopnięcie w głowę) | 1 | 4:00 | Meca 7: Meca World Vale Tudo 7 | 08.11.2002 | ![]() | Debiut w MMA |
Przypisy
- ↑ Shogun Rua bets Antonio “Lil’ Nog” Nogueira will beat Forrest Griffin at UFC 114. [dostęp 2010-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 lutego 2010)]. (ang.).
- ↑ UFC 104 Analysis: The Main Card. [dostęp 2010-06-06]. (ang.).
- ↑ Brian Knapp: ‘Bones’ Takes Throne by Force at UFC 128. [dostęp 2011-03-20]. (ang.).
- ↑ Shogun niejednogłośnie pokonuje Andersona. lowking.pl. [dostęp 2018-05-07]. (pol.).
- ↑ 2010 World MMA Award Winners - Revgear, blog.revgear.com [dostęp 2017-11-25] (ang.).
Linki zewnętrzne
- Statystyki i lista walk MMA
- Oficjalna strona. mauricioshogun.com.br. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-08-09)].
- Profil na stronie UFC
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Autor: Tyka17, Licencja: CC BY-SA 4.0
PRIDE GP Belt created with PRIDE GP 2000 cd's collector edition and UFC belt