Maurice Callot (1921)

Maurice Callot

Klasa	okręt podwodny
Historia
Stocznia	Forges et Chantiers de la Gironde, Bordeaux
Położenie stępki	maj 1917
Wodowanie	26 marca 1921
Marine nationale
Wejście do służby	1922
Wycofanie ze służby	1936
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu	931 ton 1298 t
Długość	75,5 m
Szerokość	6,7 m
Zanurzenie	3,57 m
Rodzaj kadłuba	dwukadłubowy
Napęd
2 silniki Diesla o łącznej mocy 2900 KM 2 silniki elektryczne o łącznej mocy 1640 KM 2 śruby
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu	16,5 węzła 10,5 w.
Zasięg	powierzchnia: 2800 Mm przy 11 w. zanurzenie: 118 Mm przy 5 w.
Uzbrojenie
1 działo kal. 75 mm, 8 torped, 27 min
Wyrzutnie torpedowe	6 x 450 mm (4 na dziobie, 2 na rufie)
Załoga	48

Maurice Callot – francuski oceaniczny podwodny stawiacz min z okresu okresu międzywojennego. Został zwodowany 26 marca 1921 roku w stoczni Forges et Chantiers de la Gironde w Bordeaux, a ukończono go w 1922 roku. Okręt służył w Marine nationale do 1936 roku.

Projekt i dane taktyczno–techniczne

„Maurice Callot” zamówiony został na podstawie programu rozbudowy floty francuskiej z 1917 roku^[1]. Był pierwszym zaprojektowanym i zbudowanym we Francji podwodnym stawiaczem min.

„Maurice Callot” był dwukadłubowym oceanicznym okrętem podwodnym. Długość całkowita wynosiła 75,5 metra, szerokość 6,7 metra i zanurzenie 3,57 metra^[1][2]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 931 ton, a w zanurzeniu 1298 ton^[1][2][3]. Okręt napędzany był na powierzchni przez dwa dwusuwowe silniki diesla Schneider o łącznej mocy 2900 koni mechanicznych (KM)^[1][2]. Napęd podwodny zapewniały dwa silniki elektryczne o łącznej mocy 1640 KM^[1]. Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 16,5 węzła na powierzchni i 10,5 węzła w zanurzeniu^[1][2][3]. Zasięg wynosił 2800 Mm przy prędkości 11 węzłów w położeniu nawodnym oraz 118 Mm przy prędkości 5 węzłów pod wodą^[1][4].

Głównym uzbrojeniem okrętu było 27 min, które umieszczone były początkowo wewnątrz kadłuba sztywnego (systemu Lebeufa)^[1][4]. Uzbrojenie uzupełniało sześć wyrzutni torped kalibru 450 mm (cztery wewnętrzne na dziobie i dwie na rufie), z łącznym zapasem 8 torped oraz pokładowe działo kal. 75 mm^[1][3]. Załoga okrętu składała się z 3 oficerów oraz 45 podoficerów i marynarzy^[1][4].

Budowa i przebieg służby

„Maurice Callot” zbudowany został w stoczni Forges et Chantiers de la Gironde w Bordeaux^[1][4]. Stępkę okrętu położono w maju 1917 roku^[4], został zwodowany 26 marca 1921 roku^[1][4], a ukończono go w 1922 roku^[4]. Okręt otrzymał nazwę na cześć francuskiego dowódcy okrętu podwodnego „Pluviôse” Maurice’a Callota, w katastrofie którego zginął w 1910 roku^[5][a].

W trakcie służby zmodyfikowano układ minowy okrętu: zmieniono system stawiania min Lebeufa na system Fenaux, w którym miny były przechowywane w szybach umieszczonych w zewnętrznych zbiornikach balastowych, z bezpośrednim mechanizmem zwalniającym^[1][4]. Okręt zakończył służbę w 1936 roku i został skreślony z listy floty^[1][4].

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
• Jan Gozdawa-Gołębiowski, Tadeusz Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: Lampart, 1994. ISBN 83-902554-2-1.
• Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: Ian Allan Ltd., 1974. ISBN 0-7110-0445-5. (ang.).
• Pierre Félix Maurice CALLOT. Ecole Navale. [dostęp 2016-11-18]. (fr.).

Zobacz też

• Lista francuskich okrętów podwodnych