Maurice Faure

Maurice Faure
Ilustracja
Maurice Faure (w środku) w 2007
Data i miejsce urodzenia

2 stycznia 1922
Azerat

Data i miejsce śmierci

6 marca 2014
Cahors

Zawód, zajęcie

polityk

Odznaczenia
Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Maurice Faure (ur. 2 stycznia 1922 w Azerat, zm. 6 marca 2014 w Cahors[1]) – francuski polityk, prawnik i samorządowiec, wieloletni parlamentarzysta, minister w okresie IV i V Republiki, członek Rady Konstytucyjnej, sygnatariusz traktatów rzymskich.

Życiorys

W okresie II wojny światowej dołączył do francuskiego ruchu oporu oraz do wojsk francuskich podporządkowanych Wolnej Francji, brał udział w działaniach zbrojnych[1][2]. Z wykształcenia nauczyciel historii i geografii, uzyskał doktorat z prawa, studiował na uniwersytetach w Bordeaux i Tuluzie[2]. Był nauczycielem w szkole średniej oraz wykładowcą w IEP Toulouse, od 1947 pracował w administracji rządowej, wchodząc w skład gabinetów członków rządu[1][2].

Jako polityk był związany z francuskim nurtem radykalnym, do młodzieżówki tego środowiska wstąpił w 1938[2]. Należał do zjednoczonej Partii Radykalnej. Od 1953 do 1955 pełnił funkcję sekretarza generalnego tego ugrupowania[1], a w latach 1961–1965 i 1969–1971 zajmował stanowisko jego przewodniczącego[3]. Po rozłamie z początku lat 70. dołączył do jej lewicowej frakcji (MGRS)[1]. W latach 1961–1968 był przewodniczącym Ruchu Europejskiego[4].

W ramach administracji lokalnej był merem miejscowości Prayssac (1953–1965) i Cahors (1965–1990). Od 1957 był radnym departamentu Lot, w latach 1970–1994 przewodniczył radzie generalnej. W połowie lat 70. pełnił też funkcję wiceprzewodniczącego rady regionu Midi-Pireneje[5].

Mandat deputowanego do Zgromadzenia Narodowego wykonywał już w okresie IV Republiki, był wybierany do tej izby w 1951 i 1956. W 1958, 1962, 1967, 1968, 1973, 1978 i 1981 uzyskiwał miejsce w Zgromadzeniu Narodowym V Republiki I, II, III, IV, V, VI i VII kadencji[1]. W latach 1983–1988 wchodził w skład francuskiego Senatu[5]. W latach 50., 60. i 70. wielokrotnie był przedstawicielem francuskiego parlamentu w Parlamencie Europejskim. Po wprowadzeniu wyborów powszechnych od 1979 do 1981 sprawował mandat eurodeputowanego I kadencji, zasiadał we frakcji socjalistycznej oraz w Komisji ds. Kwestii Politycznych[6].

Zajmował także różne stanowiska rządowe. Między lutym 1956 a majem 1958 wykonywał obowiązki sekretarza stanu w resorcie spraw zagranicznych w rządach, którymi kierowali Guy Mollet, Maurice Bourgès-Maunoury i Félix Gaillard, odpowiadając za integrację europejską. 25 marca 1957 w imieniu Francji wraz z Christianem Pineau podpisał traktaty rzymskie[5]. W maju 1958 przez kilka dni sprawował urząd ministra spraw wewnętrznych w rządzie Pierre’a Pflimlina, po czym do czerwca tegoż roku był ministrem do spraw instytucji europejskich w tym samym gabinecie[5]. Od maja do czerwca 1981 był ministrem sprawiedliwości u Pierre’a Mauroy. Od maja 1988 do lutego 1989 w dwóch gabinetach Michela Rocarda zajmował stanowisko ministra stanu oraz ministra zaopatrzenia i mieszkalnictwa[7].

W 1989 prezydent François Mitterrand powołał go w skład Rady Konstytucyjnej, której członkiem był przez dziewięcioletnią kadencję do 1998[5].

Odznaczony Legią Honorową III klasy (2013)[8].

Przypisy

  1. a b c d e f Maurice Faure (fr.). assemblee-nationale.fr. [dostęp 2018-02-18].
  2. a b c d Mort de l’ancien ministre Maurice Faure, à 92 ans (fr.). lemonde.fr, 6 marca 2014. [dostęp 2018-02-18].
  3. Parti Radical (PRAD): Organigramme (fr.). france-politique.fr. [dostęp 2018-02-18].
  4. History (ang.). europeanmovement.eu. [dostęp 2018-02-18].
  5. a b c d e Maurice Faure (fr.). senat.fr. [dostęp 2018-02-18].
  6. Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2018-02-18].
  7. Tous les gouvernements depuis 1958 (fr.). assemblee-nationale.fr. [dostęp 2018-02-18].
  8. Cahors. Maurice Faure, l’Empereur devient Commandeur (fr.). ladepeche.fr, 28 września 2013. [dostęp 2018-02-18].

Media użyte na tej stronie

Mauroy2.jpg
Autor: Oryginalnym przesyłającym był Olivier2000 z francuskiej Wikipedii, Licencja: CC BY-SA 1.0
Pierre Mauroy, président de la communauté urbaine de Lille, ancien premier ministre. Je suis l'auteur du cliché pris en novembre 2005 aux Assises des Communautés Urbaines de France au Creusot (Saône-et-Loire)
Maurice Faure - 11-11-2007.jpg
Autor: Jack Rabbit Slim's, Licencja: CC BY 3.0
Maurice Faure aux cotés de Dominique Orliac et Marc Lecuru, le 11 novembre 2007 à Cahors.