Maurizio Margaglio
 Maurizio Margaglio (2019) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Reprezentacja | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 168 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Konkurencja | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Partner sportowy | Barbara Fusar-Poli | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Trener | Roberto Pelizzola, P. Mezzadri, Natalja Liniczuk | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub | Agora Skating Team Milano | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Zakończenie kariery | 2006 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Rekordy życiowe ISU | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Maurizio Margaglio (ur. 16 listopada 1974 w Mediolanie) – włoski łyżwiarz figurowy, startujący w parach tanecznych z Barbarą Fusar-Poli. Brązowy medalista olimpijski z Salt Lake City (2002) i uczestnik igrzysk olimpijskich (1998, 2006), mistrz świata (2001), mistrz Europy (2001), zwycięzca finału Grand Prix (2000) oraz 9-krotny mistrz Włoch (1995–2002, 2006)[1]. Po zakończeniu kariery sportowej został trenerem łyżwiarskim.
Życiorys
W 1994 roku Margaglio rozpoczął współpracę z Barbarą Fusar-Poli[2]. Para aż 9-krotnie zdobywała mistrzostwo Włoch (1995–2002, 2006) i odnosiła sukcesy na arenie międzynarodowej od początku wspólnej kariery. W 1996 roku po raz pierwszy stanęli na podium zawodów z cyklu Grand Prix – Skate Canada International.
Wzięli udział w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1998 w Nagano, gdzie zajęli 6. miejsce.
W sezonie 1999/2000 nie zajęli miejsca poniżej drugiego. Zdobyli srebro Trophée Lalique 1999, a następnie wygrali Skate America 1999 i Cup of Russia 1999. Awansowali do finału Grand Prix w Lyonie, gdzie ustąpili na podium jedynie francuskiej parze Marina Anisina / Gwendal Peizerat. Taki sam rezultat osiągnęli na mistrzostwach Europy i mistrzostwach świata, gdzie górą nadal byli Francuzi. W kolejnym sezonie Fusar-Poli / Margaglio byli niepokonani. Wygrali zawody Sparkassen Cup on Ice 2000 oraz kontynuowali passę zwycięstw w Cup of Russia 2000 i Skate America 2000. W finale Grand Prix 2000 w Tokio odnieśli kolejny sukces pokonując parę rosyjską Łobaczowa / Awierbuch oraz parę litewską Drobiazko / Vanagas. Ponadto zdobyli tytuł mistrzów Europy w Bratysławie i tytuł mistrzów świata w Vancouver.
W swoim drugim występie olimpijskim, na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2002 w Salt Lake City zdobyli brązowy medal pomimo upadku Margaglio podczas tańca dowolnego. Litewska para Drobiazko / Vanagas złożyła protest, ale nie został on uznany i utrzymano pierwotne wyniki[3]. Po igrzyskach Fusar-Poli / Margaglio nie wzięli udział w mistrzostwach świata i zakończyli amatorską karierę[2].
Para Fusar-Poli / Margaglio we wrześniu 2005 roku ogłosiła, że postanawia wrócić do rywalizacji specjalnie na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2006 w ich ojczyźnie[2]. Po zdobyciu dziewiątego mistrzostwa Włoch wystąpili jedynie w zawodach olimpijskich w Turynie. Był to pierwszy konkurs tej pary na arenie międzynarodowej w którym obowiązywał nowy system oceniania ISU. Po tańcu obowiązkowym byli niespodziewanymi liderami rywalizacji[4]. W tańcu oryginalnym na kilka sekund przed zakończeniem występu Margaglio stracił równowagę podczas wykonywania podnoszenia rotacyjnego i przewrócił się upuszczając Fusar-Poli. Fusar-Poli przez około 30 sekund patrzyła na Margaglio, a następnie para opuściła lód[2]. Spadli na 7. miejsce w klasyfikacji po tańcu oryginalnym, ale dobra jazda w tańcu dowolnym pozwoliła im na zakończenie zawodów na 6. miejscu[2]. Po zakończeniu konkursu obydwoje potwierdzili, że ich złość po upadku wynikała z faktu popełnienia błędu, a nie wzajemnego obwiniania się za zaistniałą sytuację[2]. Kilka lat później Fusar-Poli wyznała, że podczas ich tańca oryginalnego na lodzie znajdowały się kryształy Swarovskiego z kostiumów wcześniejszych zawodników, ale upadek był wynikiem ich własnego błędu[5]. Olimpiada była ostatnim wspólnym konkursem Fusar-Poli / Margaglio, którzy kontynuowali wspólną jazdę w rewiach łyżwiarskich.
Kariera trenerska
W 2011 roku Margaglio rozpoczął pracę trenerską w Finlandii, gdzie miał rozwijać program propagujący taniec na lodzie w kraju[6].
Życie prywatne
Jego żoną jest niemiecka łyżwiarka figurowa Jyrina Lorenz[6]. Mają trzech synów: Gabriela (ur. 6 czerwca 2007)[7], Sebastiana (ur. 2009)[6] i Juliana (ur. 2012)[8].
Osiągnięcia
Z Margaglio
| Zawody | 94–95 | 95–96 | 96–97 | 97–98 | 98–99 | 99–00 | 00–01 | 01–02 | 05–06 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Międzynarodowe[9] | |||||||||||||||||
| Igrzyska olimpijskie | 6 | 3 | 6 | ||||||||||||||
| Mistrzostwa świata | 10 | 9 | 5 | 5 | 2 | 1 | |||||||||||
| Mistrzostwa Europy | 10 | 8 | 7 | 5 | 4 | 2 | 1 | 2 | |||||||||
| GP Finał Grand Prix | 5 | 5 | 2 | 1 | 4 | ||||||||||||
| GP Sparkassen Cup on Ice | 1 | 1 | |||||||||||||||
| GP NHK Trophy | 5 | 3 | |||||||||||||||
| GP Cup of Russia | 1 | 1 | 1 | ||||||||||||||
| GP Skate America | 2 | 3 | 1 | 1 | |||||||||||||
| GP Skate Canada International | 7 | 3 | |||||||||||||||
| GP Trophée Lalique | 6 | 2 | 2 | ||||||||||||||
| Autumn Trophy | 1 | ||||||||||||||||
| Lysiane Lauret Challenge | 1 | ||||||||||||||||
| Memoriał Karla Schäfera | 3 | ||||||||||||||||
| Krajowe[9] | |||||||||||||||||
| Mistrzostwa Włoch | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | ||||||||
Przypisy
- ↑ International Skating Union Biography – Barbara Fusar-Poli / Maurizio Margaglio (ang.). ISU. [dostęp 2018-09-16].
- ↑ a b c d e f Deanna Couras Goodson: Fusar-Poli & Margaglio: Ice Dancers Bring the Heat to Torino (ang.). Life In Italy. [dostęp 2018-09-16].
- ↑ Lithuania ice dance protest rejected (ang.). BBC, 2002-02-21. [dostęp 2018-09-16].
- ↑ Italians hold shock ice dance lead (ang.). CNN, 2006-02-17. [dostęp 2018-09-16].
- ↑ Linda Przygodski, Lynn Rutherford: Rings and rinks: The glare, TV ratings and Sasha (ang.). Icenetwork, 2010-02-16. [dostęp 2018-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-25)].
- ↑ a b c Elina Paasonen: Maurizio Margaglio Heads Finland’s Ice Dance Program (ang.). IFS Magazine, 2011-07-16. [dostęp 2018-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)].
- ↑ Welcome, Gabriel! (ang.). Art on Ice, 2007-06-07. [dostęp 2018-09-16].
- ↑ Biografia di Maurizio Margaglio (wł.). cinquantamila.it, 2014-05-05. [dostęp 2018-09-16].
- ↑ a b Competition Results – FUSAR POLI Barbara / MARGAGLIO Maurizio (ang.). figureskating.sportresult.com. [dostęp 2018-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-04)].
Bibliografia
- International Skating Union Biography – Barbara Fusar-Poli / Maurizio Margaglio (ang.). ISU. [dostęp 2018-09-16].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Figure skating
.svg)
.svg)
Flaga z emblematem ISU dla sportowców ekipy Wspólnoty Niepodległych Państw w 1992.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
Flaga ekipy Rosyjskiej Federacji Łyżwiarstwa Figurowego (FSR) na MŚ w Sztokholmie (Szwecja) 2021.
Flaga Finlandii
Autor: Aude Mugnier, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kiss&cry après le programme de Reed et Ambrulevicius aux Internationaux de France 2019