Mauro Giuliani

Ten artykuł od 2013-01 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do wiarygodnych źródeł. (Dodanie listy źródeł bibliograficznych lub linków zewnętrznych nie jest wystarczające). Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Mauro Giuliani

Mauro Giuliani (ur. 27 lipca 1781 w Bisceglie, zm. 8 maja 1829 w Neapolu) – włoski kompozytor i wirtuoz gitary^[1]. Twórca prawdopodobnie pierwszego w historii koncertu gitarowego (Koncert na gitarę i orkiestrę smyczkową A-dur, op. 30 z 1808 roku).

Życiorys

Mauro Giuliani był jednym z największych przedstawicieli okresu klasycznego gitary. W młodości studiował grę na gitarze, wiolonczeli i flecie jednak z czasem poświęcił się wyłącznie gitarze. W wieku lat osiemnastu zaczął koncertować, po sukcesie na estradach Włoch i Francji przybył w 1807 do Wiednia, gdzie działał jako pedagog, kompozytor i wirtuoz^[1]. Do jego uczniów należeli również m.in. także Polacy: Feliks Horecki, Jan Nepomucen Bobrowicz. W 1819 wrócił do Włoch, gdzie występował z Rossinim i Paganinim. Ostatnie lata spędził w Neapolu, korzystając z opieki władców Królestwa Obojga Sycylii. Jako wirtuoz należał do najlepszych gitarzystów europejskich; jego pełna temperamentu gra wywoływała podziw i zachwyt słuchaczy.

Najważniejsze utwory

• Koncert na gitarę i orkiestrę smyczkową A-dur, op. 30 (1808) - najbardziej znany utwór kompozytora, cieszący się olbrzymią popularnością wśród melomanów
• 6 Rossiniane, opp. 119-124 (1820-1828) - seria fantazji na gitarę solo
• Jego znanym utworem jest również etiuda nr 7 w tonacji G-dur

Przypisy

Bibliografia

• Mauro Giuliani w AllMusic (ang.)

Linki zewnętrzne

• Mauro Giuliani – nuty w bibliotece Polona