Maurycy Mayzel

Maurycy Mayzel
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 kwietnia 1872
Warszawa, Królestwo Polskie

Data i miejsce śmierci

jesień 1942
Kowel, Polska pod okupacją III Rzeszy

Prezes Warszawskiej Gminy Żydowskiej
Okres

od 1936
do 1939

Poprzednik

Eliasz Mazur

Następca

Adam Czerniaków

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Maurycy Mayzel (ur. 12 kwietnia 1872 w Warszawie, zm. jesienią 1942 w Kowlu) – polski przemysłowiec, sędzia handlowy, działacz społeczny i samorządowy, w latach 1937–1939 komisaryczny prezes warszawskiej gminy żydowskiej.

Życiorys

Urodził się 12 kwietnia 1872[1] w Warszawie w rodzinie Jakuba Mayzelsa i Lei Manierkow-Mayzels. W czasie rewolucji 1905 roku występował przeciw rusyfikacji Żydów w Kongresówce, brał udział w walce o polskość szkół. Podczas I wojny światowej działał w Komitecie Niesienia Pomocy Uchodźcom. Po odzyskaniu niepodległości od 1919 radny rady miasta Warszawy. W czasie wojny polsko-bolszewickiej w 1920 był jednym z komisarzy Rady Obrony Stolicy. Prezes oddziału Związku Strzeleckiego im. Berka Joselewicza. Członek Rady Komisji Taryf Celnych, ławnik Sądu Okręgowego w Warszawie (1919–1923), sędzia handlowy i radca Giełdy Warszawskiej. W latach 1927–1934 wiceprezes Rady Miejskiej w Warszawie i członek Komisji Rewizyjnej. Był wiceprezesem Centrali Związku Kupców, jednym z założycieli Instytutu Fryderyka Chopina oraz działaczem wielu żydowskich i polskich instytucji społecznych.

Od stycznia 1937 komisaryczny prezes Zarządu Żydowskiej Gminy Wyznaniowej; funkcję sprawował do dnia opuszczenia Warszawy 6 września 1939.

Po agresji III Rzeszy na Polskę opuścił Warszawę 6 września 1939 roku wraz z grupą pracowników na apel pułkownika Romana Umiastowskiego. Jego następcą na stanowisku komisarycznego prezesa gminy został mianowany przez Stefana Starzyńskiego 23 września 1939 ówczesny zastępca Mayzela, Adam Czerniaków[2].

Po opuszczeniu Warszawy zatrzymał się w Kowlu, który po agresji ZSRR na Polskę znalazł się pod okupacją sowiecką. Po ataku Niemiec na ZSRR i rozpoczęciu okupacji niemieckiej trafił do utworzonego w maju 1942 w Kowlu getta, a podczas jego likwidacji, jesienią 1942, został zamordowany przez Niemców.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Maurycy Mayzel, geni_family_tree [dostęp 2020-12-01] (pol.).
  2. ↑ Ruta Sakowska: Ludzie z dzielnicy zamkniętej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1993, s. 26. ISBN 83-01-11146-X.
  3. ↑ M.P. z 1928 r. nr 111, poz. 176 „za zasługi na polu społecznem”.
  4. ↑ Odznaczenia orderem Polonia Restituta. „Kurier Warszawski”. Nr 134, s. 16, 15 maja 1928. 
  5. ↑ M.P. z 1934 r. nr 259, poz. 338 „za zasługi na polu pracy na rzecz Pożyczki Narodowej”.

Bibliografia, linki

  • Adam Czerniaków: Adama Czerniakowa dziennik getta warszawskiego 6 IX 1939 – 23 VII 1942. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983. ISBN 83-01-03042-9.
  • Maurycy Majzel. jhi.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-03)].

Media użyte na tej stronie

MaurycyMayzel.jpg
Maurycy Mayzel