Maurycy Pusch
Maurycy Pusch (ur. 1828, zm. koniec grudnia 1901 lub początek 1902 w Warszawie) – warszawski litograf i fotograf.
W zakładzie litograficznym Adama Dzwonkowskiego (zakład istniał w latach 1859-1872) wykonał m.in. Portret Królowej Wiktorii, Portret Lorda Palmerstona, Portret Napoleona III. Współpracował z zakładem litograficznym Juliusza Volmara Flecka, w którym wykonał m.in. rycinę Portret Józefa Korzeniowskiego.
Fotografii uczył się u Józefa Giwartowskiego, właściciela pierwszego w Polsce (1841) zakładu dagerotypowego. Przewodnik warszawski informacyjno-adresowy na rok 1870 Wiktora Dzierżanowskiego wymienia Puscha już jak fotografa. W latach 1882-1892 prowadził wspólnie z Aleksandrem Karolim zakład fotograficzny przy ul. Miodowej 4[1] pod szyldem Karoli i Pusch - Fotografia Teatrów Rządowych w Warszawie, specjalizujący się w fotografii teatralnej, ale działający głównie jako otwarty zakład fotograficzny. Po 1892 r. prowadził zakład samodzielnie pod nazwą M. Pusch – Fotografia Teatrów w Warszawie przy ul. Miodowej 1, później Marszałkowskiej 131[1].
Jest autorem licznych widoków Warszawy. Wiele jego fotografii, zwłaszcza portretów, było wzorem do drzeworytów zamieszczanych w warszawskich czasopismach. Działał społecznie, m.in. w Warszawskiej Kasie Przezorności i Pomocy dla Fotografów.
Przypisy
- ↑ a b Leksykon fotografów warszawskich 1845-1945: PUSCH Maurycy, Leksykon fotografów warszawskich 1845-1945 [dostęp 2018-02-09] [zarchiwizowane z adresu 2018-02-09] .
Bibliografia
- Joanna Białynicka-Birula, Pusch Maurycy [w:] Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających (zmarłych przed 1966 r.), t. VIII, Warszawa: Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, 2007, ISBN 978-838-910-169-3.
Linki zewnętrzne
- Pusch Maurycy, Portret Heleny Modrzejewskiej w serwisie Polona.pl kolekcja Skarbiec Biblioteki Narodowej
- Pusch Maurycy, Fotografie w serwisie Polona.pl
Media użyte na tej stronie
Rewers zdjęcia z zakładu M.Pausch - Fotografia Teatrów w Warszawie
Przypuszczalnie Maksymilian Dattelbaum, (1831-1904) brat Katarzyny z Dattelbaumów Sroki.