Max Birbraer

Max Birbraer
Data i miejsce urodzenia

15 grudnia 1980
Öskemen

Obywatelstwo

Izrael

Wzrost

188 cm

Pozycja

napastnik (lewoskrzydłowy)

Uchwyt

lewy

Informacje klubowe
Klub

Swindon Wildcats

Numer w klubie

23

Draft

NHL 2000, numer: 67 (3 runda)
New Jersey Devils

Maxim „Max” Birbraer, właśc. ros. Максим Алексеевич Бирбраер – Maksim Aleksiejewicz Birbrajer (ur. 15 grudnia 1980 w Ust'-Kamienogorsku, Kazachska SRR) – izraelski hokeista pochodzenia rosyjsko-kazachskiego. Reprezentant Izraela. Jeden z najbardziej znanych izraelskich hokeistów[1].

Biografia i kariera klubowa

Urodził się na terenie byłego ZSRR, obecnie Kazachstan, w rodzinie rosyjskich Żydów[2], jako syn Aleksandra i Swietłany[3]. Pasją do gry w hokeja zaraził go jego dziadek, Anatolij, kibic tej dyscypliny[4].

Karierę rozpoczynał w wieku 6 lat w czołowym kazachskim klubie Torpedo Ust'-Kamienogorsk[5], w którym kariery rozpoczynało wielu wybitnych kazachskich i rosyjskich zawodników (w młodzieńczych latach jego kolegą z drużyny był m.in. Nikołaj Antropow[6]). W 1996 w obawie przed skutkami antysemityzmu skierowanego w ojca i dziadka, będących Żydami, jego rodzina zdecydowała się na emigrację do Izraela[4]. Po osiedleniu się w kraju przodków nieopodal miasta Tel Awiw-Jafa[4] zaproponowano mu grę w juniorskiej reprezentacji tego kraju. Podczas jednego z obozów sportowych, kanadyjski trener młodzieżowej kadry, Paul Rosen zwrócił uwagę na jego umiejętności oraz talent i zachęcił go do wyjazdu i gry w Kanadzie[4]. Birbraer postąpił według tej rady i wyjechał w 1996 do "ojczyzny hokeja". Zamieszkał w prowincji Ontario, gdzie wpierw od 1997 w 1999 rozgrywał mecze w drużynie Wolves z miasta Shelburne, a następnie w sezonie 1999/2000 grał w mieście Newmarket w zespole Hurricanes w ramach rozgrywek OPJHL[2]. W 1999 zdecydował się na tymczasowy przyjazd do Izraela celem odnowienia ważności paszportu. Jako że miał wówczas ukończone 18 lat i zgodnie z krajowym prawem był zobowiązany do odbycia trzyletniej służby wojskowej w armii izraelskiej, po przylocie na lotnisku został aresztowany przez władze za unikanie służby (sam zawodnik był nieświadomy tego obowiązku, a jego rodzina bezskutecznie czekała na niego w hali przylotów)[4]. W areszcie przebywał trzy tygodnie[2], a następnie otrzymał do wyboru – odbycie służby lub karę więzienia, po czym zgodził się na szkolenie podstawowe. Rozpoczął służbę, lecz na podstawie wykonanych testów stwierdzono, że mentalnie nie nadaje się do służby i z powodów medycznych został zwolniony z jej odbywania[4][7]. Wyjechał ponownie za ocean do Stanów Zjednoczonych i w drafcie NHL z 2000 został wybrany jako drugi zawodnik w trzeciej rundzie z numerem 67 przez New Jersey Devils[8][9], aktualnego mistrza rozgrywek NHL (miejsce w drafcie klub otrzymał w toku wymiany od klubu Atlanta Thrashers przez Vancouver Canucks[10]). Tym samym był pierwszym hokeistą izraelskim draftowanym do elitarnych rozgrywek National Hockey League[2][11] i aktualnie pozostaje jedynym przedstawicielem z tego kraju wybranym w drafcie NHL[12][13]. Mimo tego nie zagrał w tej lidze, a przez kolejne trzy sezony występował w amerykańskich rozgrywkach AHL w barwach Albany River Rats, zespołu farmerskiego klubu z New Jersey. Następnie jako wolny agent 11 lipca 2003 podpisał kontrakt z innym klubem NHL, Florida Panthers[2][14], jednak nie zadebiutował także w jego barwach i kolejne trzy lata grał w ligach CHL i ECHL. Łącznie w Ameryce Północnej występował przez siedem lat.

W 2006 powrócił do Europy i trafił do Wielkiej Brytanii. Został wówczas zawodnikiem walijskiej drużyny Cardiff Devils w brytyjskich rozgrywkach Elite Ice Hockey League. Po dwóch sezonach, w sierpniu 2008 przeniósł się do kazachskiego klubu Kazcynk-Torpedo w mieście swojego urodzenia, Öskemen (o czym, jak przyznał, marzył)[15]. Wraz z zespołem rozegrał niepełny sezon 2008/2009 w rosyjskich rozgrywkach Wysszaja Liga, a pod koniec sezonu został graczem niemieckiej drużyny Heilbronner Falken w 2. Bundeslidze. Następnie w czerwcu 2009 powrócił do Cardiff i od tego czasu jest niezmiennie zawodnikiem tego zespołu w lidze EIHL. Kontrakt z klubem przedłużał o rok kolejno w kwietniu 2010, czerwcu 2011, kwietniu 2012[16] i lipcu 2013[17]. Do tego czasu rozegrał w sześciu sezonach rozegranych w lidze EIHL wystąpił w ponad 300 spotkaniach, w których uzyskał ponad 300 punktów[18]. Od sierpnia 2014 zawodnik angielskiego klubu Telford Tigers w drugoligowych brytyjskich rozgrywkach English Premier Ice Hockey League[19]. Od maja 2016 zawodnik Swindon Wildcats także w lidze EPIHL[20].

Porozumiewa się w czterech językach, w tym hebrajskim[2], rosyjskim i angielskim.

Kariera reprezentacyjna

Został wielokrotnym reprezentantem Izraela. W reprezentacji juniorskiej uczestniczył w turniejach mistrzostw Europy juniorów do lat 18 edycji 1997, 1997 (Grupa D). W barwach reprezentacji seniorskiej uczestniczył w turniejach mistrzostw świata edycji 1997, 1998, 1999, 2000 (Grupa D), 2007, 2008 (Dywizja II, Grupa I), 2013 (Dywizja II, Grupa B). Na turnieju MŚ 2000 w Reykjavíku (Islandia) był zdecydowanie najskuteczniejszym zawodnikiem turnieju, a tym samym reprezentacji Izraela[21], wraz z którą zwyciężył w grupie D i uzyskał awans. Na turnieju MŚ 2008 w rumuńskich mieście Miercurea-Ciuc był ponownie najskuteczniejszym zawodnikiem reprezentacji zdobywając 11 punktów w klasyfikacji kanadyjskiej[22] oraz jednokrotnie był wybrany najlepszym izraelskim graczem meczu[23]. Na turnieju w 2013, rozegranym w tureckim Izmicie był trzecim najskuteczniejszym zawodnikiem reprezentacji zdobywając 13 punktów[24] oraz jednokrotnie był wybrany najlepszym izraelskim graczem meczu[25], a wraz z reprezentacją wygrał turniej i awansował do MŚ Dywizji II Grupy A[26].

Sukcesy i wyróżnienia

Reprezentacyjna bluza Maxa Birbraera z Mistrzostw Świata 2000
Reprezentacyjne
  • Pierwsze miejsce w MŚ Grupy D: 2000
  • Pierwsze miejsce w MŚ Dywizji II Grupy B: 2013
Klubowe
  • Simple gold cup.svg Knockout Cup: 2007 z Cardiff Devils
Indywidualne
  • Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2008 Grupa D:
    • Drugie miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej turnieju: 12 punktów (6 goli i 6 asyst)[21]
    • Trzecie miejsce w klasyfikacji strzelców turnieju: 6 goli[27]
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji asystentów turnieju: 6 asyst[28]
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji +/- turnieju: +12[29]
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w drużynie Izraela: 12 punktów
  • Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2008 Dywizja II Grupa B:
    • Dziesiąte miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej turnieju: 11 punktów (5 goli i 6 asyst)[30]
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w drużynie Izraela: 11 punktów
  • Sezon EIHL 2009/2010:
    • Dziewiąte miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w sezonie zasadniczym: 77 punktów (34 gole i 43 asysty)[31]
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w drużynie Cardiff Devils
  • Sezon EIHL 2010/2011:
    • Piąte miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w sezonie zasadniczym: 87 punktów (30 gole i 57 asyst)[32]
    • Czwarte miejsce w klasyfikacji asystentów w sezonie zasadniczym: 57 asyst
    • Trzecie miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w drużynie Cardiff Devils
  • Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2013 Dywizja II Grupa A:
    • Czwarte miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej turnieju: 13 punktów (5 goli i 8 asyst)[33]
Rekord
  • Najwięcej asyst w jednym meczu rozgrywek EIHL: 7 (w meczu 24 października 2009).
Wyróżnienie
  • Jego reprezentacyjna koszulka z Mistrzostw Świata 2000 została wystawiona w muzeum Hockey Fame w Toronto jako upamiętnienie wyboru pierwszego Izraelczyka w drafcie NHL 2000.

Przypisy

  1. ↑ Max Birbraer: an hockey workaholic. eurohockey.net, 2008-05-2. [dostęp 2013-07-23]. (ang.).
  2. ↑ a b c d e f Birbraer, Max. jewsinsports.org. [dostęp 2013-07-23]. (ang.).
  3. ↑ Globetrotting prospect gets chance with Gulls. utsandiego.com, 2005-01-12. [dostęp 2013-07-23]. (ang.).
  4. ↑ a b c d e f My incredible Journey; Cardiff Devils rising star Max Birbraer served time in jail and the Israeli Army before he was 20, but ice hockey got him through it all. thefreelibrary.com. [dostęp 2013-07-23]. (ang.).
  5. ↑ Максим Бирбраер: «В детстве я мечтал играть за «Торпедо». kazzinc-torpedo.kz. [dostęp 2013-07-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ros.).
  6. ↑ iihf.com. From Ust-Kamenogorsk to NHL, 2013-04-19. [dostęp 2013-07-23]. (ang.).
  7. ↑ The Inferno Interview - Max Birbraer. the-inferno.co.uk, 2012-07-16. [dostęp 2013-07-23]. (ang.).
  8. ↑ 2000 NHL Entry Draft. hockeydb.com. [dostęp 2013-07-23]. (ang.).
  9. ↑ HOCKEY; Kazakhstan To Israel To Canada To Devils. nytimes.com, 2000-06-25. [dostęp 2013-07-23]. (ang.).
  10. ↑ 2000 NHL Entry Draft Pick Transactions. prosportstransactions.com. [dostęp 2013-07-23]. (ang.).
  11. ↑ Goal Oriented. jewishworldreview.com, 2001-02-28. [dostęp 2013-07-23]. (ang.).
  12. ↑ Israel Hockey Making Progress. israelicehockey.com, 2008-03-26. [dostęp 2013-07-23]. (ang.).
  13. ↑ Israeli hockey looks to regroup. iihf.com, 2009-08-31. [dostęp 2013-07-23]. (ang.).
  14. ↑ Breaking The Ice. articles.sun-sentinel.com, 2012-09-12. [dostęp 2013-07-23]. (ang.).
  15. ↑ Максим Бирбраер: «В дестве мечтал играть за „Торпедо“». sports.kz, 2008-08-22. [dostęp 2013-07-23]. (ros.).
  16. ↑ Boom boom boom. cardiffdevils.com, 2012-04-27. [dostęp 2013-07-23]. (ang.).
  17. ↑ Birbraer Back On Track. cardiffdevils.com, 2013-07-22. [dostęp 2013-07-23]. (ang.).
  18. ↑ Birbraer back with the Devils. ukamericansportsfans.com, 2013-07-22. [dostęp 2013-07-23]. (ang.).
  19. ↑ Tigers Swoop To Make Devil Of A Signing. telfordtigers.co.uk, 2014-08-09. [dostęp 2014-08-09]. (ang.).
  20. ↑ Import Max joins Wildcats. swindonwildcats.com/, 2016-05-25. [dostęp 2016-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-28)]. (ang.).
  21. ↑ a b Scoring leaders. iihf.com, 2000-04-16. [dostęp 2013-07-23]. (ang.).
  22. ↑ Player statistics by team Israel. iihf.com, 2008-04-13. [dostęp 2013-07-23]. (ang.).
  23. ↑ Best players per game. iihf.com, 2008-04-13. [dostęp 2013-07-23]. (ang.).
  24. ↑ Player statistics by team Israel. iihf.com, 2013-04-27. [dostęp 2013-07-23]. (ang.).
  25. ↑ Best players per game. iihf.com, 2013-04-27. [dostęp 2013-07-23]. (ang.).
  26. ↑ Максим Бирбраер в составе сборной Израиля стал победителем чемпионата мира во втором дивизионе, группа "В". sportinfo.kz, 2013-04-29. [dostęp 2013-07-23]. (ros.).
  27. ↑ Goal scoring leaders. iihf.com, 2000-04-16. [dostęp 2013-07-23]. (ang.).
  28. ↑ Assist leaders. iihf.com, 2000-04-16. [dostęp 2013-07-23]. (ang.).
  29. ↑ Plus/Minus leaders. iihf.com, 2000-04-16. [dostęp 2013-07-23]. (ang.).
  30. ↑ Scoring leaders. iihf.com, 2008-04-13. [dostęp 2013-07-23]. (ang.).
  31. ↑ Cardiff Devils 2009-2010. eliteprospects.com. [dostęp 2013-07-23]. (ang.).
  32. ↑ EIHL 2010-2011. eliteprospects.com. [dostęp 2013-07-23]. (ang.).
  33. ↑ Scoring leaders. iihf.com, 2013-04-27. [dostęp 2013-07-23]. (ang.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Ice hockey pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of England.svg
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Simple gold cup.svg
Złoty puchar
MaxBirbraerJersey.jpg
Autor: mahfrot on Flickr, Licencja: CC BY 2.0
The jersey worn by Max Birbraer while playing for the Israeli National Team in the D Pool World Championship held in Reykjavik, Iceland, in 2000, on display in the Hockey Hall of Fame in Toronto.