Max Bolkart

Max Bolkart
Ilustracja
Max Bolkart (2006)
Data i miejsce urodzenia

29 lipca 1932
Oberstdorf

Klub

SC Oberstdorf[1]

Reprezentacja

Niemcy Zachodnie

Dorobek medalowy
Turniej Czterech Skoczni
Gold medal with cup.svg 1. miejsce
1959/1960
Bronze medal with cup.svg 3. miejsce
1956/1957
Bronze medal with cup.svg 3. miejsce
1962/1963
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi RFN Srebrny Liść Laurowy (RFN)

Max Bolkart (ur. 29 lipca 1932 w Oberstdorfie[2]) – niemiecki skoczek narciarski, zwycięzca 8. Turnieju Czterech Skoczni, trzykrotny olimpijczyk (1956, 1960, 1964), czterokrotny mistrz Niemiec (1956, 1957, 1958, 1964).

Życiorys

W młodości chciał uprawiać narciarstwo alpejskie[3]. Ze względu na drobną budowę ciała musiał jednak zmienić plany i rozpoczął trenowanie skoków narciarskich, gdzie niska waga ciała była zaletą. Bolkart stał się jednym z lepszych skoczków lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku. Czterokrotnie zdobywał mistrzostwo Niemiec – w 1956, 1957, 1958 oraz 1964 roku[2].

26 stycznia 1956 roku podczas zimowych igrzysk olimpijskich w Cortina d'Ampezzo zajął czwarte miejsce w konkursie skoków na skoczni dużej, tracąc do zwycięzcy 4,5 punktu, a do podium 2,5. 30 grudnia 1959 roku w Oberstdorfie wygrał zawody podczas pierwszego konkursu Turnieju Czterech Skoczni 1959/1960. Zwycięstwo odniósł także w dwóch kolejnych konkursach – 1 stycznia 1960 roku w Garmisch-Partenkirchen i 3 stycznia 1960 roku w Innsbrucku. W czwartym konkursie turnieju, 6 stycznia 1960 roku w Bischofshofen zajął piąte miejsce. Odniósł triumf w klasyfikacji końcowej. 18 lutego 1960 roku na igrzyskach olimpijskich w Squaw Valley zajął szóstą pozycję. 28 grudnia 1962 roku w Oberstdorfie zajął drugą lokatę w zawodach Turnieju Czterech Skoczni, przegrywając jedynie z Toralfem Enganem. 1 stycznia 1963 roku w Garmisch-Partenkirchen zajął trzecie miejsce[4][1].

Wziął udział w dwóch edycjach mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym. W 1958 roku w Lahti zajął w konkursie skoków 23. miejsce, a cztery lata później w Zakopanem był 9. na skoczni dużej i 30. na normalnej[4].

Brał także udział w Tygodniach Lotów Narciarskich (za loty wówczas uważane były skoki 120-metrowe). Zaliczył w tym cyklu dwa miejsca na podium: 2. miejsce w Oberstdorfie w 1955 roku oraz 3. w Planicy w 1957 roku. W zawodach przedolimpijskich w Cortina d’Amprezzo (1955) zajął 2. miejsce[4].

W 1968 pojechał na igrzyska do Grenoble, gdzie podczas konkursów olimpijskich pełnił rolę przedskoczka. Po zakończeniu kariery był trenerem, szefem ośrodka skoków narciarskich w Oberstdorfie oraz mechanikiem w elektrowni[5].

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

MiejsceDzieńRokMiejscowośćKonkursSkok 1Skok 2Skok 3NotaStrataZwycięzca
4.5 lutego1956Włochy Cortina d’Ampezzoskocznia duża indywidualnie80,0 m[1]81,5 m[1]222,5 pkt4,5 pktFinlandia Antti Hyvärinen[6]
6.28 lutego1960Stany Zjednoczone Squaw Valleyskocznia duża indywidualnie87,5 m[1]81,0 m[1]212,6 pkt11,1 pkt Helmut Recknagel[7]
37.31 stycznia1964Austria Innsbruckskocznia normalna indywidualnie69,5 m[1]72,5 m[1]70,0 m[1]191,5 pkt38,4 pktFinlandia Veikko Kankkonen[8]

Mistrzostwa świata

MiejsceDzieńRokMiejscowośćKonkursSkok 1Skok 2Skok 3NotaStrataZwycięzca
23.9 marca1958Finlandia Lahtiskocznia duża indywidualnie67,5 m56,5 m192,5 pkt32,0 pktFinlandia Juhani Kärkinen[9]
30.21 lutego1962 Zakopaneskocznia normalna indywidualnie58,0 m67,0 m71,0 m195,0 pkt28,6 pktNorwegia Toralf Engan[10]
9.25 lutego1962 Zakopaneskocznia duża indywidualnie91,0 m96,5 m91,5 m216,0 pkt25,4 pkt Helmut Recknagel[11]

Turniej Czterech Skoczni

EdycjaRokOberstdorf[4]Garmisch-Partenkirchen[4]Innsbruck[4]Bischofshofen[4]Klasyfikacja[12]
2.1953/19541628
3.1954/195592231210
4.1955/1956473
5.1956/1957673113
6.1957/1958136657
7.1958/1959261918814
8.1959/196011151
9.1960/19611211
10.1961/196242461110
11.1962/196323853

Przypisy

  1. a b c d e f g h i Max Bolkart Bio, Stats, and Results. Sports Reference. [dostęp 2019-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-06)]. (ang.).
  2. a b Max Bolkart. Munzinger. [dostęp 2019-10-20]. (niem.).
  3. Max Bolkart. Sprung- und Flugschanzen. [dostęp 2019-10-20]. (niem.).
  4. a b c d e f g BOLKART Max 1932.07.29 GER. Baza wyników Adama Kwiecińskiego. [dostęp 2019-10-20].
  5. Adrian Dworakowski: Zimna wojna i gorąca atmosfera – przypadki Maxa Bolkarta. skijumping.pl, 2020-12-23. [dostęp 2020-12-25].
  6. Ski Jumping at the 1956 Cortina d’Ampezzo Winter Games: Men's Normal Hill, Individual. Sports Reference. [dostęp 2019-10-20]. (ang.).
  7. Ski Jumping at the 1960 Squaw Valley Winter Games: Men's Normal Hill, Individual. Sports Reference. [dostęp 2019-10-20]. (ang.).
  8. Ski Jumping at the 1964 Innsbruck Winter Games: Men's Normal Hill, Individual. Sports Reference. [dostęp 2019-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-29)]. (ang.).
  9. Lahti FIN 1958.03.09 MS World Ski Championshps. Baza wyników Adama Kwiecińskiego. [dostęp 2019-10-20].
  10. 1962 Nordic World Championships: Zakopane, POL, 1962/02/21, Special Jumping 60m Hill, Krokiew Schanze. Ski-Jump Data Base. [dostęp 2019-10-20]. (ang.).
  11. 1962 Nordic World Championships: Zakopane, POL, 1962/02/25, Special Jumping 90m Hill, Krokiew Schanze. Ski-Jump Data Base. [dostęp 2019-10-20]. (ang.).
  12. BOLKART Max 1932.07.29 GER. Klasyfikacje międzynarodowe. Baza wyników Adama Kwiecińskiego. [dostęp 2019-10-20].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Ski jumping pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Ski jumping
Gold medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Złoty medal z pucharem.
Bronze medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Brązowy medal z pucharem.
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
US flag 49 stars.svg
US Flag with 49 stars. In use 4 July 1959–3 July 1960. It was defined in Executive Order 10798.
Max Bolkart.jpg
Autor: Promifotos.de, Licencja: Attribution
Skisprunglegende Max Bolkart im bayerischen Oberstdorf (Kreis Oberallgäu).
GER Bundesverdienstkreuz 2 BVK.svg
Baretka: Order Zasługi RFN – Krzyż Zasługi na Wstędze.
Silbernes Lorbeerblatt ribbon.png
Autor: ChryZ MUC, Licencja: CC BY-SA 4.0
Bandschnalle des Silbernen Lorbeerblattes
German Olympic flag (1959-1968).svg
Flag of the unified Team of Germany for the Olympic Games, 1960–1968.