Max Bolkart
 Max Bolkart (2006) | |||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 29 lipca 1932 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub | SC Oberstdorf[1] | ||||||||||||
| Reprezentacja | |||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Odznaczenia | |||||||||||||
  | |||||||||||||
1. miejsce 
3. miejsce Max Bolkart (ur. 29 lipca 1932 w Oberstdorfie[2]) – niemiecki skoczek narciarski, zwycięzca 8. Turnieju Czterech Skoczni, trzykrotny olimpijczyk (1956, 1960, 1964), czterokrotny mistrz Niemiec (1956, 1957, 1958, 1964).
Życiorys
W młodości chciał uprawiać narciarstwo alpejskie[3]. Ze względu na drobną budowę ciała musiał jednak zmienić plany i rozpoczął trenowanie skoków narciarskich, gdzie niska waga ciała była zaletą. Bolkart stał się jednym z lepszych skoczków lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku. Czterokrotnie zdobywał mistrzostwo Niemiec – w 1956, 1957, 1958 oraz 1964 roku[2].
26 stycznia 1956 roku podczas zimowych igrzysk olimpijskich w Cortina d'Ampezzo zajął czwarte miejsce w konkursie skoków na skoczni dużej, tracąc do zwycięzcy 4,5 punktu, a do podium 2,5. 30 grudnia 1959 roku w Oberstdorfie wygrał zawody podczas pierwszego konkursu Turnieju Czterech Skoczni 1959/1960. Zwycięstwo odniósł także w dwóch kolejnych konkursach – 1 stycznia 1960 roku w Garmisch-Partenkirchen i 3 stycznia 1960 roku w Innsbrucku. W czwartym konkursie turnieju, 6 stycznia 1960 roku w Bischofshofen zajął piąte miejsce. Odniósł triumf w klasyfikacji końcowej. 18 lutego 1960 roku na igrzyskach olimpijskich w Squaw Valley zajął szóstą pozycję. 28 grudnia 1962 roku w Oberstdorfie zajął drugą lokatę w zawodach Turnieju Czterech Skoczni, przegrywając jedynie z Toralfem Enganem. 1 stycznia 1963 roku w Garmisch-Partenkirchen zajął trzecie miejsce[4][1].
Wziął udział w dwóch edycjach mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym. W 1958 roku w Lahti zajął w konkursie skoków 23. miejsce, a cztery lata później w Zakopanem był 9. na skoczni dużej i 30. na normalnej[4].
Brał także udział w Tygodniach Lotów Narciarskich (za loty wówczas uważane były skoki 120-metrowe). Zaliczył w tym cyklu dwa miejsca na podium: 2. miejsce w Oberstdorfie w 1955 roku oraz 3. w Planicy w 1957 roku. W zawodach przedolimpijskich w Cortina d’Amprezzo (1955) zajął 2. miejsce[4].
W 1968 pojechał na igrzyska do Grenoble, gdzie podczas konkursów olimpijskich pełnił rolę przedskoczka. Po zakończeniu kariery był trenerem, szefem ośrodka skoków narciarskich w Oberstdorfie oraz mechanikiem w elektrowni[5].
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Skok 3 | Nota | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 4. | 5 lutego | 1956 |  Cortina d’Ampezzo | skocznia duża indywidualnie | 80,0 m[1] | 81,5 m[1] | – | 222,5 pkt | 4,5 pkt |  Antti Hyvärinen[6] |
| 6. | 28 lutego | 1960 |  Squaw Valley | skocznia duża indywidualnie | 87,5 m[1] | 81,0 m[1] | – | 212,6 pkt | 11,1 pkt |  Helmut Recknagel[7] |
| 37. | 31 stycznia | 1964 |  Innsbruck | skocznia normalna indywidualnie | 69,5 m[1] | 72,5 m[1] | 70,0 m[1] | 191,5 pkt | 38,4 pkt | Veikko Kankkonen[8] |
Mistrzostwa świata
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Skok 3 | Nota | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 23. | 9 marca | 1958 | Lahti | skocznia duża indywidualnie | 67,5 m | 56,5 m | – | 192,5 pkt | 32,0 pkt | Juhani Kärkinen[9] |
| 30. | 21 lutego | 1962 |  Zakopane | skocznia normalna indywidualnie | 58,0 m | 67,0 m | 71,0 m | 195,0 pkt | 28,6 pkt |  Toralf Engan[10] |
| 9. | 25 lutego | 1962 | Zakopane | skocznia duża indywidualnie | 91,0 m | 96,5 m | 91,5 m | 216,0 pkt | 25,4 pkt |  Helmut Recknagel[11] |
Turniej Czterech Skoczni
| Edycja | Rok | Oberstdorf[4] | Garmisch-Partenkirchen[4] | Innsbruck[4] | Bischofshofen[4] | Klasyfikacja[12] |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 2. | 1953/1954 | 16 | 28 | – | – | – |
| 3. | 1954/1955 | 9 | 22 | 3 | 12 | 10 |
| 4. | 1955/1956 | 4 | 7 | 3 | – | – |
| 5. | 1956/1957 | 6 | 7 | 3 | 11 | 3 |
| 6. | 1957/1958 | 13 | 6 | 6 | 5 | 7 |
| 7. | 1958/1959 | 26 | 19 | 18 | 8 | 14 |
| 8. | 1959/1960 | 1 | 1 | 1 | 5 | 1 |
| 9. | 1960/1961 | 12 | 11 | – | – | – |
| 10. | 1961/1962 | 42 | 4 | 6 | 11 | 10 |
| 11. | 1962/1963 | 2 | 3 | 8 | 5 | 3 |
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i Max Bolkart Bio, Stats, and Results. Sports Reference. [dostęp 2019-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-06)]. (ang.).
- ↑ a b Max Bolkart. Munzinger. [dostęp 2019-10-20]. (niem.).
- ↑ Max Bolkart. Sprung- und Flugschanzen. [dostęp 2019-10-20]. (niem.).
- ↑ a b c d e f g BOLKART Max 1932.07.29 GER. Baza wyników Adama Kwiecińskiego. [dostęp 2019-10-20].
- ↑ Adrian Dworakowski: Zimna wojna i gorąca atmosfera – przypadki Maxa Bolkarta. skijumping.pl, 2020-12-23. [dostęp 2020-12-25].
- ↑ Ski Jumping at the 1956 Cortina d’Ampezzo Winter Games: Men's Normal Hill, Individual. Sports Reference. [dostęp 2019-10-20]. (ang.).
- ↑ Ski Jumping at the 1960 Squaw Valley Winter Games: Men's Normal Hill, Individual. Sports Reference. [dostęp 2019-10-20]. (ang.).
- ↑ Ski Jumping at the 1964 Innsbruck Winter Games: Men's Normal Hill, Individual. Sports Reference. [dostęp 2019-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-29)]. (ang.).
- ↑ Lahti FIN 1958.03.09 MS World Ski Championshps. Baza wyników Adama Kwiecińskiego. [dostęp 2019-10-20].
- ↑ 1962 Nordic World Championships: Zakopane, POL, 1962/02/21, Special Jumping 60m Hill, Krokiew Schanze. Ski-Jump Data Base. [dostęp 2019-10-20]. (ang.).
- ↑ 1962 Nordic World Championships: Zakopane, POL, 1962/02/25, Special Jumping 90m Hill, Krokiew Schanze. Ski-Jump Data Base. [dostęp 2019-10-20]. (ang.).
- ↑ BOLKART Max 1932.07.29 GER. Klasyfikacje międzynarodowe. Baza wyników Adama Kwiecińskiego. [dostęp 2019-10-20].
Linki zewnętrzne
- Profil zawodnika na oficjalnej stronie Międzynarodowej Federacji Narciarskiej. [dostęp 2019-10-20]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Ski jumping
Flaga Finlandii
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
US Flag with 49 stars. In use 4 July 1959–3 July 1960. It was defined in Executive Order 10798.
Autor: Promifotos.de, Licencja: Attribution
Skisprunglegende Max Bolkart im bayerischen Oberstdorf (Kreis Oberallgäu).
Baretka: Order Zasługi RFN – Krzyż Zasługi na Wstędze.
Autor: ChryZ MUC, Licencja: CC BY-SA 4.0
Bandschnalle des Silbernen Lorbeerblattes
.svg)
Flag of the unified Team of Germany for the Olympic Games, 1960–1968.