Max Décugis

Max Décugis
Państwo	Francja
Data i miejsce urodzenia	24 września 1882 Paryż
Data i miejsce śmierci	6 września 1978 Biot
Gra pojedyncza
Roland Garros	1R (1925)
Wimbledon	SF (1911, 1912)
US Open	1R (1925)
Gra podwójna
Wimbledon	W (1911)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja Igrzyska olimpijskie złoto Antwerpia 1920 tenis ziemny (gra mieszana) brąz Antwerpia 1920 tenis ziemny (gra podwójna) Olimpiada Letnia 1906 złoto Ateny 1906 (gra pojedyncza) złoto Ateny 1906 (gra podwójna) złoto Ateny 1906 (gra mieszana) Reprezentacja  Drużyna mieszana Igrzyska olimpijskie srebro Paryż 1900 tenis ziemny (gra podwójna)

Maxime Omer Mathieu Décugis (ur. 24 września 1882 w Paryżu, zm. 6 września 1978 w Biot) – francuski tenisista, zwycięzca Wimbledonu w grze podwójnej, medalista igrzysk olimpijskich.

Kariera tenisowa

Chodził do szkoły w Anglii, gdzie uczył się grać, stając się poważnym przeciwnikiem dla zawodników brytyjskich^[1].

W grze pojedynczej Décugis wygrał osiem razy mistrzostwa Francji i cztery razy dochodził do finału. Turniej ten, obecnie zaliczany do imprez wielkoszlemowych, w czasach sukcesów Décugisa nie miał charakteru międzynarodowego^[1]. Décugis triumfował także trzynaście razy w deblu oraz siedem razy w mikście, szczególnie silną parę tworzył z Maurice’em Germotem.

W 1911 roku jako pierwszy Francuz doszedł do ćwierćfinału na Wimbledonie. W tym samym roku z André Gobertem wygrał Wimbledon w grze podwójnej, pokonując w finale obrońców tytułu Josiaha Ritchieego i Anthony’ego Wildinga. Był to pierwszy tytuł Wimbledonu zdobyty przez Francuzów^[1]. Rok później para Décugis i Gobert nie sprostała w finale (challenge round) Charlesowi Dixonowi i Herbertowi Roperowi-Barrettowi.

Startując w igrzyskach olimpijskich Décugis zdobył trzy medale. W 1900 roku, podczas igrzysk olimpijskich w Paryżu wywalczył srebrny medal w deblu w parze z Amerykaninem Basilem Spaldingiem de Garmendia. Brązowy medal w deblu zdobył na igrzyskach olimpijskich w Antwerpii w 1920 roku, partnerując Pierre’owi Albarranowi. Na tych samych zawodach został mistrzem olimpijskim w grze mieszanej, razem z Suzanne Lenglen. Ponadto wygrał grę pojedynczą, podwójną i mieszaną na nieoficjalnej olimpiadzie letniej w Atenach w 1906 roku, imprezie zorganizowanej na dziesięciolecie pierwszych nowożytnych igrzysk olimpijskich.

W 1904 roku zadebiutował w reprezentacji Francji w Pucharze Davisa. Występował w tych rozgrywkach także w 1905, 1912, 1913, 1914 i 1919 roku. Reprezentacja Francji nie odnosiła w tym czasie większych sukcesów. Łączny bilans występów Décugisa to 6 zwycięstw i 9 porażek.

Finały w turniejach wielkoszlemowych

Gra podwójna (1–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	1911	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	André Gobert	Josiah Ritchie Anthony Wilding	9:7, 5:7, 6:3, 2:6, 6:2
Finalista	1.	1912	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	André Gobert	Charles Dixon Herbert Roper-Barrett	6:3, 3:6, 4:6, 5:7

Przypisy

Bibliografia

• Profil na stronie ATP (ang.). Association of Tennis Professionals. [dostęp 27 października 2013].
• Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 27 października 2013].
• Profil na stronie Pucharu Davisa (ang.). Davis Cup. [dostęp 27 października 2013].
• ZbigniewZ. Dutkowski ZbigniewZ., T – jak tenis, JanJ. Lis (red.), wyd. I, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1979 .
• Martin Hedges, The Concise Dictionary of Tennis, Mayflower Books Inc, Nowy Jork 1978