Max Factor Sr.

Max Factor
Ilustracja
Max Factor w 1935 r.
Data i miejsce urodzenia

18 lutego 1872
Zduńska Wola

Data i miejsce śmierci

30 sierpnia 1938
Los Angeles

Zawód, zajęcie

wynalazca, przedsiębiorca

Dzieci

Max Factor Jr.

Strona internetowa

Max Factor Sr., właśc. Maksymilian vel Michaił Faktor, vel Faktorowicz[1] (ur. 18 lutego 1872[1] w Zduńskiej Woli[1][2], zm. 30 sierpnia 1938 w Los Angeles) – polsko-żydowski producent i wynalazca kosmetyków, założyciel przedsiębiorstwa Max Factor[3].

Był trzykrotnie żonaty. Jego pierwszą żoną w latach 1896–1906 była Esther Rosa (lub Rejza[1]). Z tego związku urodziło się czworo dzieci. Drugą żoną od 1906 roku była Huma Sradkowska. Zmarła po 2 latach związku. W 1907 roku urodziła syna – Louisa. Ostatnią żoną była, od 1908 roku do jego śmierci, Jennie Cook. W 1916 urodziła syna – Sidneya (zm. 2010).

Życiorys

Max Factor (nazwisko rodowe zapisane w dokumentach – „Faktor”[1],Faktorowicz) urodził się w Zduńskiej Woli[4][2] w biednej wielodzietnej rodzinie żydowskiej[5][1] jako syn Cyrli z domu Wrocławska (w niektórych publikacjach błędnie podawane jako Tandrowska[6])[1] i Abrahama Joska[1]. Był jednym z dziesięciorga dzieci[7].

Od najmłodszych lat pragnął zostać artystą, jednak zanim spełnił swoje marzenie chwytał się różnych prac, aby wspomóc domowy budżet. Sprzedawał pomarańcze i cukierki w holu łódzkiego teatru[7]. Jako dziesięcioletni chłopiec terminował u najlepszego perukarza[7]. W wieku 14 lat zaczął pracować jako pomocnik miejscowego aptekarza[5] i stomatologa, został pomocnikiem w drogerii[5], eksperymentując przy tym z mieszankami kremów, perfum i innych kosmetyków[7]. W wieku 20 lat otworzył własny sklep drogeryjno-perukarski w Moskwie[4] (prowadząc go pod nazwiskiem Faktorowicz[1]), a jednym z jego zajęć było wykonywanie charakteryzacji aktorów Cesarskiego Teatru Imperialnego[1][5]. Stał się doradcą od kosmetyki dla rosyjskich elit i dworu carskiego.

W 1904[1][8][9] wyjechał wraz z rodziną do Stanów Zjednoczonych, aby wziąć udział w Targach Światowych w St. Louis, i już tam pozostał[1].

W 1907 otworzył sklep drogeryjno-perukarski w Los Angeles[1][5]. Wkrótce potem zaczął współpracować jako uliczny charakteryzator z aktorami filmowymi w Hollywood[1] (w tym czasie aktorzy dokonywali charakteryzacji na koszt własny u przygodnych fachowców). W 1914 opracował sposób łatwo nakładanego i zmywanego makijażu dla aktorów filmowych (był twórcą angielskiego wyrazu make-up). Jego wynalazkiem było m.in. pakowanie kosmetyków do tubek.

Od 1917 zaczął współpracować z pierwszym profesjonalnym gabinetem charakteryzacji filmowej, z innym jej pionierem George’em Westmorem. W 1929 otrzymał Oscara Amerykańskiej Akademii Filmowej za charakteryzację[10].

Jego największym sukcesem w zakresie charakteryzacji było przygotowanie w 1931 aktora Borisa Karloffa, grającego rolę potwora stworzonego przez doktora Frankensteina[5] w filmie Jamesa Whale’a pod tym samym tytułem. Ponadto jego klientami były największe sławy amerykańskiego filmu tamtych czasów: Mary Pickford, Pola Negri, Gloria Swanson, Jean Harlow, Judy Garland, Rita Hayworth, Ginger Rogers, Marlena Dietrich, John Wayne, Charlie Chaplin, Frank Sinatra i Rudolf Valentino[5]. To Max Factor ufarbował na rudo włosy Rity Hayworth, które stały się jej znakiem rozpoznawczym. On też opracował specjalny puder, którym rozjaśnił ciemną cerę Rudolfa Valentino[6].

Istotą sukcesu Maxa Factora w dziedzinie charakteryzacji filmowej była świadomość, że barwoczułość emulsji filmowej (czarno-białej i kolorowej) jest nieco odmienna od barwoczułości oka ludzkiego. Dzięki dokładnemu dobraniu kolorystyki szminek i pudrów twarze aktorów i aktorek miały na ekranie bardziej naturalny wygląd.

W 1909 Max Factor zaczął wytwarzać pierwszą serię własnych kosmetyków pod marką „Max Factor & Company”[1]. Kolejnymi seriami kosmetyków Maxa Factora były: Society Line (1916) i Colour Harmony Line (1918). W ich skład wchodziły puder, róż, cienie do powiek i szminka. Innowacyjność tych kosmetyków polegała na tym, że były one dobrane do koloru oczu i włosów, a całość makijażu była stonowana kolorystycznie w zależności od naturalnych właściwości twarzy klientki.

W 1927 przedsiębiorstwo Max Factor rozpoczęło działalność marketingową na terenie Stanów Zjednoczonych, a już w 1930 eksportowała swoje produkty do 80 krajów[1].

Zmarł 30 sierpnia 1938 we śnie w swoim domu w Beverly Hills w wieku 60 lat[11][12].

Przedsiębiorstwo przejął jego syn Francis, z wykształcenia chemik, który ze względów marketingowych zmienił imię na Max. To za jego namową w 1920 Max Factor nazwał swoje wyroby „make up”, która to nazwa szybko stała się powszechnym synonimem makijażu.

W roku 1991 markę „Max Factor” kupił amerykański koncern Procter & Gamble[6]. W roku 2016 markę „Max Factor” kupił amerykański koncern COTY INC.

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Tomasz Oszczęda: Max Factor ze Zduńskiej Woli?. 7dni.nasze.pl. [dostęp 2019-05-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-13)]. (pol.).
  2. ↑ a b Słynny Max Factor urodził się w Zduńskiej Woli, onet.pl, 6 sierpnia 2012 [dostęp 2014-02-25] [zarchiwizowane z adresu 2014-03-01].
  3. ↑ Max Factor, Sr. Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2017-01-12]. (ang.).
  4. ↑ a b Max Make Up festiwal. Powiat zduńskowolski. [dostęp 2014-06-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-14)]. (pol.).
  5. ↑ a b c d e f g Czarodziej makijażu-Maksymilian Faktorowicz-Max Factor. time2save.pl. [dostęp 2013-01-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-17)]. (pol.).
  6. ↑ a b c Leszczyńska Joanna, Max Factor. Czarodziej gwiazd, [w:] „Nasza Historia” [wyd. łódzkie], styczeń 2014, s. 8–11.
  7. ↑ a b c d Maks Faktorowicz: Polak, który stworzył kosmetyczne imperium. Interia.pl. [dostęp 2012-08-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-25)]. (pol.).
  8. ↑ Spis pasażerów statku „Moltke”, z 1904 roku, przywożącego imigrantów na wyspę Ellis Island – wyszukiwanie według nazwiska „Max Factor”.
  9. ↑ Treść zapisów z aktów imigracyjnych Ellis Island: Factor Immigration Outline. My Family Business. [dostęp 2016-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-14)]. (ang.).
  10. ↑ Max Factor, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2019-10-06] [zarchiwizowane z adresu] (ang.).
  11. ↑ Jodi Wilgoren, Henry Weinstein (1996-06-09): Max Factor Jr., Cosmetic Company Legend, Dies. „Los Angeles Times”. [dostęp 2013-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-06)]. (ang.).
  12. ↑ Richard Cavendish (2013-08-08): Max Factor Dies in California. History Today. [dostęp 2019-10-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-13)]. (ang.).

Bibliografia

  • Joanna Leszczyńska, Max Factor. Czarodziej gwiazd, [w:] „Nasza Historia” [wyd. łódzkie], styczeń 2014, s. 8–11.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Max Factor.jpg
Max Factor in 1935, demonstrating his beauty micrometer device. To be used in the article Max Factor