Max Q
W aeronautyce, max Q oznacza punkt maksymalnego ciśnienia dynamicznego, czyli punkt, w którym naprężenia w pojeździe kosmicznym spowodowane czynnikami aerodynamicznymi w locie atmosferycznym osiągają maksymalną wartość.
Biorąc pod uwagę definicję ciśnienia dynamicznego: podczas startu rakiety/wahadłowca w przestrzeń kosmiczną ciśnienie dynamiczne jest:
- równe zeru w momencie startu, gdzie ciśnienie statyczne jest wysokie, ale prędkość pojazdu jest równa zeru
- równe zeru poza atmosferą, gdzie prędkość pojazdu jest wysoka, ale ciśnienie statyczne jest równe zeru gdyż gęstość powietrza jest zerowa
- zawsze jest nieujemne.
W związku z tym, zawsze będzie istniał punkt, w którym ciśnienie dynamiczne będzie miało wartość maksymalną – i ten punkt oznaczany jest jako max Q.
Innymi słowy, poniżej punktu max Q, efekt przyspieszenia pojazdu przewyższa zmniejszenie gęstości. Powyżej punktu max Q, jest dokładnie odwrotnie.
Przykładowo, w czasie startu promu kosmicznego, wartość max Q była osiągana na wysokości około 11 km[1].
W czasie typowej misji Apollo, max Q był osiągany pomiędzy 13 a 14 km[2][3].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Douglas T. Jackson: Space Shuttle Max-Q. W: Aerodynamics Questions [on-line]. AerospaceWeb.org, 2001-05-06. [dostęp 2007-02-12].
- ↑ David Woods, O’Brien, Frank: Apollo 8, Day 1: Launch and Ascent to Earth Orbit. W: Apollo Flight Journal [on-line]. NASA, 2005-08-21. [dostęp 2007-02-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-04-21)].
- ↑ Tim Brandt, Woods, David: Apollo 16, Day One Part One: Launch and Reaching Earth Orbit. W: Apollo Flight Journal [on-line]. NASA, 2004-10-29. [dostęp 2007-02-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-04-21)].