Maxime Faget
Maxime Allen Faget (ur. 26 sierpnia 1921 w Stann Creek Town, zm. 9 października 2004 w Houston) – amerykański inżynier, aerodynamik, konstruktor statków kosmicznych. Współpracował przy wszystkich projektach statków załogowych w okresie pracy w NASA.
Studiował na Uniwersytecie Stanu Luizjana (ukończył studia inżynierskie w 1943). Trzy lata służył w amerykańskiej marynarce wojennej, następnie podjął pracę w laboratorium badawczym NASA. Dołączył do zespołu Laboratorium Astronautycznego Langleya (Langley Aeronautical Laboratory), położonego w pobliżu Norfolk w stanie Wirginia. Stanął na czele wydziału zajmującego się badaniami aerodynamiki statków bezzałogowych. Prowadził badania nad osłoną termiczną statku Merkury. Zaprojektował kapsułę Merkury w ramach tego projektu. W 1958 trafił do pracującego dla NASA zespołu zajmującego się lotami załogowymi (Space Task Group), który później przekształcił się w Centrum Lotów Załogowych, a ostatecznie w Centrum Lotów Kosmicznych imienia Lyndona B. Johnsona. W 1962 zastał zastępcą kierownika zespołu, odpowiedzialnym za kwestie techniczne i rozwój nowych rozwiązań, a później awansował na stanowisko kierownika.
Wniósł wielki wkład w projekty, które legły u podstawy załogowych lotów programu Merkury[1]. Opracował ścięty stożek z tępą, odrobinę łukowatą w przekroju, osłoną termiczną. Z niewielkimi zmianami kształt ten pozostał standardem w amerykańskich załogowych pojazdach kosmicznych aż do czasu zbudowania promu kosmicznego[2].
W 1981 przeszedł na emeryturę w NASA; kontynuował pracę w Space Industries Inc. (które współzakładał w 1982) i nadal zajmował się pojazdami kosmicznymi.
Przypisy
- ↑ Steve Whitfield: Mercury. Warszawa: Prószyński Media Sp. z o.o., s. 50, seria: Historia podboju Kosmosu. ISBN 978-83-7648-722-9.
- ↑ T. A. Heppenheimer: Podbój Kosmosu. Tajne epizody amerykańskich i radzieckich programów kosmicznych.. Warszawa: Wydawnictwo Amber Sp. z o.o., 1997, s. 190. ISBN 83-7169-852-6.
Media użyte na tej stronie
Maxime "Max" A. Faget