Maximilian de Angelis
| generał artylerii | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
      | |
Maximilian de Angelis (ur. 2 października 1889 w Budapeszcie, zm. 6 grudnia 1974 w Grazu) – oficer austrowęgierski, generał artylerii Wehrmachtu.
Życiorys
W 1908 wstąpił do Terezjańskiej Akademii Wojskowej. 1 września 1910 został mianowany na stopień podporucznika i wcielony do Pułku Armat Polowych Nr 42 w Wiedniu (od 1912 w Steyr)[1]. W szeregach tego pułku walczył w czasie I wojny światowej (od 1916 oddział nosił nazwę „Pułk Armat Polowych Nr 3”, a później „Pułk Artylerii Polowej Nr 3”). Na stopień porucznika został mianowany 1 sierpnia 1914, a na stopień kapitana 1 maja 1917[2]. Od 1920 służył w armii austriackiej (niem. Bundesheer).
Od 1938 w Wehrmachcie, 1 kwietnia tego roku otrzymał stopień generała majora i dowództwo nad 76 Dywizją Piechoty. Od stycznia 1942 oddelegowany do XXXXIV Korpusu Armijnego. W lutym tegoż roku otrzymuje Krzyż Rycerski.
Od 22 listopada do 19 grudnia 1943 oraz od 8 kwietnia do 17 lipca 1944 dowodził 6 Armią. W lipcu 1944 objął dowództwo 2 Armii Pancernej i sprawował je do wiosny 1945.
Zatrzymany 9 maja 1945 przez amerykańskie siły zbrojne. W dniu 4 kwietnia 1946 przekazany stronie jugosłowiańskiej i skazany na 20 lat pozbawienia wolności. Następnie przekazany do Związku Radzieckiego i dwukrotnie skazany na 25 lat więzienia. Zwolniony z niewoli w 1955. Początkowo mieszkał w Hanowerze. Po powrocie do Austrii zamieszkał w mieście Graz, gdzie zmarł 6 grudnia 1974.
Odznaczenia
- Krzyż Honorowy
- Krzyż Żelazny (1939)
- II klasy
- I klasy
- Medal za Kampanię Zimową na Wschodzie 1941/1942
- Order Michała Walecznego
- III klasy (19 września 1941)
- Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu
- Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego (9 lutego 1942)
- Liście Dębu (12 listopada 1943)
Przypisy
- ↑ Schematismus 1911 ↓, s. 854, 943.
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 89, 1038, 1129.
Linki zewnętrzne
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1911. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1910. (niem.).
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
- de Angelis, Maximilian. Leksykon Wehrmachtu.
Media użyte na tej stronie
.png)
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.Baretka: Krzyż Żelazny I Klasy 1935-1945 (III Rzesza).
Baretka: Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu i Mieczami (III Rzesza).
Autor: F l a n k e r, Licencja: CC BY 3.0
Rank insignia of the German Wehrmacht, here “General of the branch” – Army, shoulder strap until 1945.
Baretka: Order Michała Walecznego (model 2000) – III Klasa – Rumunia.
Baretka: Medal za Kampanię Zimową na Wschodzie 1941/42 – III Rzesza.
Insignia of the German Armed Forces in WWII.
Baretka: Krzyż Żelazny II Klasy 1935-1945 (III Rzesza).
Baretka: "Krzyż Honoru za Wojnę 1914/1918" (Niemcy, III Rzesza) – dla Frontowców (z mieczami).