Maximilien Luce

Maximilien Luce

Paul Signac, Portret Maximiliena Luce'a, ok. 1890, Minneapolis Institute of Arts
Data i miejsce urodzenia	13 marca 1858 Paryż
Data i miejsce śmierci	6 lutego 1941 Paryż
Narodowość	francuska
Dziedzina sztuki	Malarstwo
Epoka	Neoimpresjonizm

Maximilien Luce (ur. 13 marca 1858 w Paryżu, zm. 6 lutego 1941 tamże) – francuski malarz, grafik i anarchista.

Życiorys i twórczość

Urodził się w ubogiej rodzinie żyjącej w robotniczej dzielnicy Paryża Montparnasse. Początkowo uczył się rzeźbienia w drewnie i grawerowania, uczęszczał też na kursy wieczorowe. W 1877 rytownik Eugène Froment zabrał go na dwa lata do Londynu. Po powrocie do Francji odbył obowiązkową, czteroletnią służbę wojskową. W czasie jej trwania i później studiował malarstwo w Académie Suisse i pracowni Carolus-Durana w Ecole des Beaux-Arts. W tym czasie zaprzyjaźnił się Camillem Pissarrem i całkowicie poświęcił się malarstwu. Pod wpływem przyjaciela i takich twórców jak Georges Seurat i Paul Signac przyjął metodę dywizjonizmu i zaczął tworzyć pointylistyczne pejzaże^[1].

W młodości artysta był anarchistą, w 1894 został aresztowany i oskarżony w tzw. Procesie trzydziestu, jednak po kilku miesiącach uwolniono go od zarzutów. Pobyt w więzieniu, oraz wyjazd w 1897 do Charleroi, belgijskiego ośrodka przemysłowego spowodowały, że malarz zaczął przedstawiać sceny z życia prostych ludzi, najczęściej podczas pracy. Po 1905 roku Luce poruszał tematykę rewolucyjną, a po 1914 wojenną. Jego styl stopniowo ewoluował w kierunku zbliżonym do klasycznego impresjonizmu, malarz koncentrował się na subtelnych efektach świetlnych, a jego prace pomimo surowej tematyki cechował swoisty liryzm.

Maximilien Luce od 1888 był członkiem Société des Artistes Indépendants, w 1934, po rezygnacji Paula Signaca został prezesem stowarzyszenia. Oprócz malarstwa zajmował się również grafiką, tworzył litografie i akwaforty. Od 1893 był żonaty z Ambroisine Bouin, para miała dwóch synów.

Galeria

Przypisy

Bibliografia

• Od Maneta do Pollocka. Słownik malarstwa nowoczesnego. Warszawa: Arkady, 1973, s. 204.
• Andrzej. Dulewicz: Słownik sztuki francuskiej. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 243-244. ISBN 83-214-0048-5.
• Leksykon malarstwa od A do Z. Warszawa: Muza S.A., 1996, s. 440. ISBN 83-7079-621-4.

Linki zewnętrzne

• Maximilien Luce w Artcyclopedia.com (ang.). [dostęp 2012-02-18].
• Obrazy Maximiliena Luce'a na The Athenaeum (ang.). [dostęp 2012-02-18].