McLaren MP4/11

McLaren MP4/11
KategoriaFormuła 1
KonstruktorMcLaren
ProjektantNeil Oatley
Dane techniczne
Nadwoziemonocoque z włókien węglowych i kompozytów o strukturze plastra miodu
Zawieszenie
przednie
sprężyny/amortyzatory wewnątrz, operowane przez popychacze/podwójne wahacze nierównej długości
Zawieszenie
tylne
sprężyny/amortyzatory wewnątrz, operowane przez popychacze/podwójne wahacze nierównej długości
SilnikMercedes-Benz FO110/3 3.0 V10
Skrzynia biegówMcLaren, półautomatyczna, 6 biegów + wsteczny
PaliwoMobil 1
OponyGoodyear
Historia
DebiutGrand Prix Australii 1996
Kierowcy7. Mika Häkkinen
8. David Coulthard
Używany1996
Wyścigi16
Wygrane0
Pole position0
Najszybsze okrążenie0
McLaren MP4/10McLaren MP4/12

McLaren MP4/11 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Neila Oatleya dla zespołu McLaren na sezon 1996. Jego kierowcami byli Mika Häkkinen i David Coulthard, który przyszedł z Williamsa.

Podczas pierwszego roku partnerstwa z Mercedesem McLaren doświadczył problemów związanych ze sterownością i awaryjnością samochodu. Jednak model MP4/11 był w tym względzie znacznie lepszy od poprzednika. Mimo to McLaren nie był w stanie jeszcze zbliżyć się do "Wielkiej Trójki" – Williamsa, Ferrari i Benettona.

Najlepszym rezultatem było drugie miejsce Coultharda w chaotycznym Grand Prix Monako. Jednakże Häkkinen w całym sezonie na ogół był szybszy od Coultharda.

Samochód był rozwijany w trakcie sezonu, wliczając w to poprawki związane z niestabilną sterownością. Na Grand Prix Wielkiej Brytanii wprowadzono wersję "B" samochodu. Häkkinen zdobył nią cztery podia.

Sezon 1996 był ostatnim rokiem sponsoringu McLarena przez Marlboro. Na rok 1997 zapewniono sobie wsparcie marki West.

Ostatecznie McLaren zajął czwarte miejsce w klasyfikacji konstruktorów z 49 punktami.

Wyniki w Formule 1

SezonZespółSilnikOponyKierowcy12345678910111213141516Pkt.Msc.
1996Marlboro McLaren MercedesMercedes V10GAUSBRAARGEURSMRMCOESPCNDFRAGBRDEUHUNBELITAPORJPN494
Finlandia Mika Häkkinen54NU8865553NU433NU3
Wielka Brytania David CoulthardNUNU73NU2NU4655NUNUNU138

Bibliografia

  • Alan Henry (red.): AUTOCOURSE 1996-97. Hazleton Publishing, 1996, s. 64–67. ISBN 1-874557-91-8.

Media użyte na tej stronie