Mechanoterapia

Mechanoterapia – zastosowanie mechanicznego bodźca w celach terapeutycznych.

Mechanoterapia wykorzystuje proces odbierania i przekazywanie przez komórki ciała sygnału mechanicznego (mechanotransdukcję) w celu zainicjowania procesów naprawy i przebudowy tkanek. W mechanizmie mechanotransdukcji odebrany przez komórki sygnał mechanicznego bodźca przekształcany jest w aktywność elektrochemiczną^[1][2][3][4]. Ta, jako bit informacji, może być przetwarzana przez system nerwowy, jak w przypadku priopriocepcji, dotyku^[5], poczucia równowagi i słyszenia^[6][7][8].

Mechanoterapia stosowana jest m.in. w terapii chorób narządu ruchu: ścięgien, mięśni i kości^[9]. Przykładem wpływu bodźców mechanicznych na stymulację tkankotwórczą są obserwacje Duncan i Turner^[10], którzy pokazali, że na skutek oddziaływania odpowiednim obciążeniem, słaba kość staje się większa i mocniejsza.

Również w rehabilitacji układu mięśniowo-szkieletowego mechanotransdukcja jest podstawowym mechanizmem terapeutycznego oddziaływania na organizm. Mechaniczne siły mogą być generowane przez fizjoterapeutę, terapeutyczne urządzenia, a nawet samego pacjenta wykonującego przepisane ćwiczenia. Do mechanoterapii zalicza się zatem wiele metod terapeutycznych, jak mobilizacja stawów^[11], trening oporowy^[12], działanie ultradźwiękami^[13], masaż oraz wibroterapia^[14][15].

Przypisy