Mechtylda z Magdeburga

Święta
Mechtylda z Magdeburga (OSB)

Data i miejsce urodzenia	ok. 1208 k. Magdeburga
Data i miejsce śmierci	pomiędzy 1282-1294 Helfta (k. Eisleben)
Czczona przez	Kościół katolicki Kościół ewangelicko-augsburski wspólnotę anglikańską
Wspomnienie	15 sierpnia (kat.), 26 lutego (lut.), 19 listopada (ang.)

Mechtylda z Magdeburga (z Helfty) (ur. ok. 1208 k. Magdeburga, zm. pomiędzy 1282-1294 w klasztorze w Helfcie) – średniowieczna mistyczka chrześcijańska, należąca do beginek, później zakonnica benedyktyńska, święta Kościoła katolickiego i anglikańskiego.

Żywot świętej

Mechtylda urodziła się w arystokratycznej rodzinie w Saksonii. Informacje o jej życiu są bardzo skąpe, często niepotwierdzone i pochodzące od przesłanek zawartych w jej dziele. Według jej relacji w wieku ok. 12 lat miała wizję Ducha Świętego. Opuściła dom i mając 23 lata związała się z beginkami w Magdeburgu. Wraz z zakonnicami prowadziła skromne życie zgodne z Ewangelią, wypełnione modlitwą, pracą i umartwieniem. Ta grupa religijna pozostawała pod wpływem ideałów franciszkanów i pod kierunkiem dominikanów. W 1270 roku, zmuszona sytuacją w wieku ok. 60 lat, przeniosła się do Helfty, koło Eisleben, chroniąc się w benedyktyńskim klasztorze (niem. Kloster Helfta) założonym przez Gertrudę z Hackeborn. Mimo oficjalnej nazwy ośrodek w Helfcie był kojarzony z cysterkami z powodu stosowanej reguły, jednak cysterskiej jurysdykcji nie podlegał^[1][a]. Tam też została chętnie przyjęta przez ksieni i jej młodszą siostrę Mechtyldę oraz Gertrudę Wielką, z którą to Gertruda z Hakebornu jest często mylona.

Klasztor w Helfcie stał się centrum mistycznego doświadczenia Boga dla kobiet, a konsekwencją tego są dzieła Mechtyldy z Magdeburga i jej mistrzyni Mechtyldy z Hakeborn, zredagowane przez Gertrudę Wielką, która również jest autorką własnych pism.

"Spływające światło boskości"

Dzieło jej życia, które tworzyła przez ponad czterdzieści lat, to powstałe 7 ksiąg w języku dolnoniemieckim, zatytułowanych Spływające światło boskości (niem. Das fließende Licht der Gottheit). Dzieło to zyskało jej wielu zwolenników, lecz także spotkało się z krytyką szczególnie ze strony potępianej przez nią hierarchii kościelnej. Z tego względu, jak i działań wojennych okresu "Wielkiego Bezkrólewia" w kraju, musiała schronić się w klasztorze w Helfcie.

Spływające światło boskości ma wybitnie osobisty charakter w którym dominuje bezpośrednie i otoczone tajemnicą spotkanie z Bogiem. Język zastosowany przez Mechtyldę dla opisu związku duszy z Bogiem, nie różni się wiele od języka trubadurów niemieckich - minnesangerow, jest bogaty, pełen uniesienia i gorącego uczucia.

Dzieło Mechtyldy z Magdeburga napisane jest prozą, a niekiedy wierszem. Chociaż jej dzieło zostało przetłumaczone na łacinę, dość szybko zostało zapomniane, a na nowo "odkryte" w XIX wieku, kiedy ponownie wydano je drukiem.

Dzień obchodów

Wspomnienie liturgiczne św. Mechtyldy z Magdeburga obchodzone jest:

• 15 sierpnia - w Kościele katolickim,
• 26 lutego - w Kościele luterańskim
• 19 listopada - w Kościele anglikańskim.

Zobacz też

• kult świętych
• modlitwa za wstawiennictwem świętego
• święci i błogosławieni Kościoła katolickiego

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Mechtylda z Magdeburga Strumień światła Boskości Kraków-Tyniec, Wydawnictwo Benedyktynów, 2004, przekł. i oprac. O. Polikarp Jan Nowak OFM ; red. t. S.M. Imelda Rosińska OSBap. ISBN 83-7354-013-X
• Mechthild von Magdeburg (von Helfta) - Ökumenisches Heiligenlexikon (niem.)