Mecz piłkarski Polska – Węgry (1939)
Mecz towarzyski pomiędzy reprezentacjami narodowymi Polski i Węgier rozegrany w niedzielę 27 sierpnia 1939 roku na Stadionie Wojska Polskiego w Warszawie. Był to ostatni mecz reprezentacji Polski przed wybuchem II wojny światowej. Mecz zakończył się niespodziewanie zwycięstwem reprezentacji Polski 4:2 nad drużyną finalistów Mistrzostw Świata w 1938 roku. Spotkanie oglądało 20 000 widzów. Sędziował fiński arbiter Esko K. Pekonen.
Składy
Adolf Krzyk (bramkarz), Władysław Szczepaniak, Edmund Giemsa, Wilhelm Góra, Edward Jabłoński, Ewald Dytko (gol 75 min.), Henryk Jaźnicki, (zmiana w 31 min. - Stanisław Baran), Ewald Cebula, Leonard Piątek, Ernest Wilimowski (gol 33 min., 64 min., 76 min.), Paweł Cyganek.
Selekcjoner: Józef Kałuża, trener: Marian Spoida
Ferenc Sziklai (bramkarz), Károly Kis, Sándor Bíró, Antal Szalay, József Turay, János Dudás, Sándor Ádám (gol 30 min.), György Sárosi, Gyula Zsengellér (gol 14 min.), Géza Toldi, László Gyetvai.
Trener: Dénes Ginzery
Po meczu
Jak podkreślił dziennikarz Przeglądu Sportowego do sukcesu polskiej drużyny przyczyniła się taktyka trenera Alexa Jamesa, który na zaproszenie Polskiego Związku Piłki Nożnej odwiedził Polskę i doradzał m.in. selekcjonerowi Kałuży[1]. Na bankiecie pomeczowym w Klubie Urzędników Ministerstwa Spraw Zagranicznych prezes PZPN pułkownik Kazimierz Glabisz powiedział: Piłkarstwo polskie zaczęło swą historię powojenną od meczu z Węgrami i kto wie, czy dzisiejszy mecz nie jest ostatni przed wojną[1].
Przypisy
Media użyte na tej stronie
Flag of Hungary from 6 November 1915 to 29 November 1918 and from August 1919 until mid/late 1946.
Lengyelország-Magyarország labdarúgó barátságos mérkőzés (Varsó) Nézőszám: 21 000. Játékvezető: Esko Pekkonen (FIN) Magyarország: Sziklai Ferenc,Kis Károly, Bíró Sándor,Szalay Antal, Turay József, Dudás János,Ádám Sándor, dr. Sárosi György, Zsengellér Gyula, Toldi Géza, Gyetvai László. Szövetségi kapitány: Ginzery Dénes.