Meczet Księgarzy

Meczet Księgarzy

Państwo	Maroko
Miejscowość	Marrakesz
Wyznanie	islam
Rodzaj	meczet
Położenie na mapie Maroka Meczet Księgarzy
31°37′26,06″N 7°59′38,29″W/31,623906 -7,993969

Meczet Księgarzy^[1] (arab. مسجد الكتبية, Masdżid al-Kutubijja, fr. Mosquée Koutoubia) – największy meczet w marokańskim Marrakeszu. Budowę meczetu rozpoczął w 1147 roku sułtan Abd Al-Mumin, założyciel dynastii Almohadów, jednak w roku 1158 rozebrano meczet ze względu na błędne wyznaczenie kibli i tym samym położenia ściany z mihrabem. Nowy meczet został ukończony w 1199 roku, pod koniec panowania kalifa Jakuba al-Mansura (1184–1199).

Nazwa pochodzi od arabskiego al-Kutubijjin (księgarz, bibliotekarz), odkąd sprzedawcy rękopisów zaczęli ustawiać koło niego swoje stragany. Minaret ma wysokość 69 m i długość boczną 12,8 m. Wnętrze tworzy sześć sal jedna nad drugą; dookoła nich jest poprowadzona rampa, którą muezin dochodzi na balkon. Meczet jest zbudowany w tradycyjnym arabskim stylu - minaret jest ozdobiony czterema kulami z miedzi, które, według legendy, były tylko trzy, pierwotnie zrobione z czystego złota. Czwartą kulę podarowała żona kalifa Mansura, która jako zadośćuczynienie za złamanie postu w Ramadanie kazała przetopić swoją złotą biżuterię w czwartą kulę. Wieża służyła jako wzór dla budowniczych Giraldy w Sewilli.

Przypisy

Bibliografia

• Najsłynniejsze miejsca i budowle świata. Warszawa: Hachette Livre Polska sp. z o.o., 2005, s. 264-265. ISBN 83-7184-480-8.