Medal Kelat-i-Gilzia

Medal for the Defence of Khelat-i-Ghilzie

Awers
Baretka
Ustanowiono	4 października 1842
Wielkość	1,4 cala
Kruszec	srebro
Wydano	932

Medal Kelat-i-Gilzia^[1] lub Medal za obronę Chelat-i-Ghilzai (ang. Medal for the Defence of Khelat-i-Ghilzie) – brytyjskie odznaczenie wojskowe ustanowione 4 października 1842.

Zasady nadawania

Medal nadawany był za obronę fortu Chelat-i-Ghilzai (ang. Khelat-i-Ghilzie). Walki te były kolejnym odosobnionym zdarzeniem podczas I wojny afgańskiej. W forcie przebywało 950 ludzi, w większości byli to miejscowi, którymi dowodził kpt. Halket Craigie. Od lutego do maja 1842 garnizon był oblężony. W maju 1842 fort został zaatakowany przez przytłaczające siły afgańskie, mimo to obrona trzymała się dzielnie. 26 maja 1842 garnizon został odciążony przez generała sir Williama Notta i powrócił razem z nim do Kandaharu.

Opis medalu

Srebrny medal o średnicy 1,4 cala

awers: inskrypcja na tarczy KHELAT-I-GHILZIE otoczona wieńcem laurowym zwieńczonym koroną.

rewers: trofea wojenne i legenda INVICTA MDCCCXLII.

Większość medali była grawerowana imiennie na krawędzi, z wyjątkiem medali nadawanych żołnierzom z kontyngentu, którym dowodził Szah Szuja.

Wydano tylko 932 medale dla żołnierzy garnizonu Chelat-i-Ghilzai.

Zobacz też

• Medale kampanii brytyjskich

Przypisy