Medal Niepodległości (Turcja)
Awers i rewers na wstążce wojskowej (uszkodzona) | |
Baretka wersji parlamentarno-wojskowej | |
Ustanowiono | |
---|---|
Wielkość | 35 × 40 mm |
Kruszec | mosiądz |
Wydano | 95 261 |
Medal Niepodległości (tur. İstiklâl Madalyası) – pierwsze i do 1967 jedyne odznaczenie Republiki Turcji mające charakter wojskowo-cywilny.
Historia
Już w 1920 kemalistyczny parlament i rząd zapowiedziały ustanowienie pamiątkowego odznaczenia za zasługi w trwającej wojny o niepodległość Turcji. Medal Niepodległości ustanowiony został 21 listopada 1923. Zgodnie z ustawą odznaczenie miało być nadawane weteranom wojny narodowowyzwoleńczej walczącym na wszystkich jej frontach między majem 1919 a wrześniem 1922, a także cywilom zaangażowanym w pomoc Siłom Narodowym. Ustawa ta jednocześnie znosiła wszystkie ordery i odznaczenia Imperium Osmańskiego[1].
Medal Niepodległości został nadany 95 261 razy. Oprócz żołnierzy i cywili zasłużonych w czasie wojny medalem nagrodzono jednostki wojskowe oraz Kahramanmaraş, Gaziantep, Şanlıurfa i İnebolu[2].
Wygląd i zasady noszenia
Medal Niepodległości ma wygląd owalnego medalionu o wymiarach 35 × 40 mm. Kruszec stanowi pozłacany mosiądz o masie 15,55 gramów.
U góry awersu znajduje się budynek Wielkiego Zgromadzenia Narodowego Turcji obok którego widnieją domy i meczet (panorama ówczesnej Ankary). Za parlamentem rozpościerają się promienie słoneczne symbolizujące narodziny i zwycięstwo Republiki Turcji. Widniejące pod TBMM kowadło, sierp, kosa, paleta farb i pędzel to symbol znaczenia jakie nowe państwo nada rolnictwu, przemysłowi, nauce i sztuce integrując je ze światem. Pośrodku znajdują się liście i data 23 Nisan 1336 (pol. 23 kwietnia 1336 – 1920 w kalendarzu gregoriańskim) tj. data powstania parlamentu. U dołu, pod chmurami, idzie wieśniaczka prowadząca dwa woły ciągnące wóz.
Na rewersie widnieje Półksiężyc i Gwiazda – symbol Turcji, pośrodku którego znajduje się mapa Turcji. Z gwiazdki symbolizującej Ankarę wychodzi siedem promieni łączących stolicę z różnymi miastami kraju.
Medal noszony był na czterech wariantach wstążek złożonych w trójkąt[3]:
- zielona-czerwona – wstążka odznaczenia nadawana deputowanym do TBMM będącym żołnierzami (111 nadań)
- czerwona – wstążka nadawana żołnierzom
- biała – wstążka nadawana cywilom
- zielona – wstążka nadawana deputowanym do TBMM
Zgodnie z ustawą medal nosi się na prawej piersi nad kieszenią munduru lub pod klapą marynarki cywilnej.
Galeria
Prezydent Turcji Marsz. Gazi Mustafa Kemal Pasza (Atatürk) z Medalem Niepodległości na piersi
Dokument przyznania Medalu Niepodległości Premierowi Turcji gen. Ismetowi Paszy (İnönü)
Szef Sztabu Generalnego TSK Marsz. Fevzi Çakmak z Medalem Niepodległości na mundurze
Przypisy
- ↑ Do 1967 Medal Niepodległości był jedynym odznaczeniem Republiki Turcji.
- ↑ Şanlıurfa'ya İstiklal Madalyası verilecek - Son Dakika Haberler, www.hurriyet.com.tr [dostęp 2019-05-19] (tur.).
- ↑ 16) İSTİKLAL MADALYASI NEDİR ? - Yeniden Ergenekon : Yeniden Ergenekon, yenidenergenekon.com [dostęp 2019-05-19] (tur.).
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: CeeGee, Licencja: CC BY-SA 4.0
Image of the Medal of Independence with Red-Green Ribbon (Turkey) bestowed to İsmet Pasha (İnönü) by the Grand National Assembly of Turkey in 1924 (right) and the copy of the orginal certificate in Ottoman Turkish alphabet (left above) and its transcription into Turkish Latin (left below) at Victory Museum in Afyonkarahisar, Turkey
Autor: Oryginalnym przesyłającym był chansey z tureckiej Wikipedii, Licencja: CC0
Turkish Medal of independence's front and rear photo.
Order of Imtiaz - ribbon
A portrait of Atatürk from the 1930s. Kemal Atatürk (or alternatively written as Kamâl Atatürk, Mustafa Kemal Pasha until 1934, commonly referred to as Mustafa Kemal Atatürk; 1881 – 10 November 1938) was a Turkish field marshal, revolutionary statesman, author, and the founding father of the Republic of Turkey, serving as its first President from 1923 until his death in 1938. (He was elected president four times.) He undertook sweeping progressive reforms, which modernized Turkey into a secular, industrializing nation. Ideologically a secularist and nationalist, his policies and theories became known as Kemalism. Due to his military and political accomplishments, Atatürk is regarded as one of the most important political leaders of the 20th century.
An old photograph of Marshal Fevzi Çakmak from the late 20s or early 30s.