Medycyna transportu

Medycyna transportu – dziedzina wiedzy lekarskiej, zajmująca się diagnozowaniem i leczeniem chorób związanych z transportem oraz zagadnieniami dotyczącymi badań profilaktycznych, oceną ryzyka zawodowego. Jest to podstawowa specjalność lekarska trwająca 5 lat.

Historia

Specjalizacja została wyodrębniona w 1999 r. Powstała z połączenia medycyny lotniczej, morskiej i tropikalnej oraz kolejowej, (które wcześniej istniały jako odrębne specjalizacje) hiperbarycznej, drogowej i podróży.

Zagadnienia i uprawnienia lekarza medycyny transportu

Owa dziedzina łączy w sobie praktykę i diagnozę chorób z zakresu:

• medycyny pracy,
• medycyny morskiej,
• medycyny tropikalnej,
• medycyny podróży i turystyki,
• medycyny lotniczej,
• medycyny hiperbarycznej,
• medycyny kolejowej,
• medycyny transportu drogowego,
• epidemiologii.

Do uprawnień lekarza medycyny transportu należy:

• orzekanie w sprawach spornych (sądowych, ubezpieczeniowych, lekarskich)
• orzekanie o niezdolności do pracy, czy potrzebie rehabilitacji
• wystawianie opinii i zaświadczeń osobom związanych z transportem

Choroby diagnozowane przez lekarza medycy transportu

• choroba wysokościowa,
• nadciśnienie oddechowe,
• choroba dekompresyjna,
• choroba powietrzna,
• choroba morska,
• choroba lokomocyjna,
• choroby tropikalne,
• oraz inne, które wystąpiły podczas korzystania, bądź pracy związanej ze środkami transportu

Do lekarza medycyny transportu konieczne jest skierowanie, które może wystawić lekarz medycyny rodzinnej lub zakład pracy.

Bibliografia

• https://web.archive.org/web/20131014075538/http://zdrowie.wieszjak.pl/niezbednik/specjalizacje-lekarskie/305454,Lekarz-medycyny-transportu.html
• https://web.archive.org/web/20131014144913/http://www.mz.gov.pl/wwwfiles/ma_struktura/docs/21_medycyny_transportu_13072011.pdf