Megaclite
| ||
 | ||
| Planeta | Jowisz | |
| Odkrywca | Scott Sheppard, David Jewitt, Yanga Fernández i Eugene A. Magnier | |
| Data odkrycia | 25 listopada 2000 | |
| Tymczasowe oznaczenie | S/2000 J 8 | |
| Charakterystyka orbity | ||
| Półoś wielka | 23 814 000 km[1] | |
| Mimośród | 0,4156[1] | |
| Okres obiegu | 752,88 d[1] | |
| Nachylenie do ekliptyki | 152,781°[1] | |
| Długość węzła wstępującego | 280,575°[1] | |
| Argument perycentrum | 288,882°[1] | |
| Anomalia średnia | 135,272°[1] | |
| Własności fizyczne | ||
| Średnica równikowa | 6 km[2] | |
| Masa | ~2,1 × 1014 kg | |
| Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni | ~0,0019 m/s² | |
| Albedo | 0,04 | |
| Jasność absolutna | 15,0m[2] | |
| Jasność obserwowana (z Ziemi) | 21,7m[2] | |
Megaclite (Jowisz XIX) – mały zewnętrzny księżyc Jowisza, odkryty 25 listopada 2000 roku przez grupę astronomów z Uniwersytetu Hawajskiego, kierowaną przez Scotta Shepparda.
Charakterystyka fizyczna
Megaclite jest jednym z mniejszych księżyców Jowisza, jego średnicę ocenia się na około 6 km. Średnia gęstość tego ciała ma wartość ok. 2,6 g/cm3, a składa się przeważnie z krzemianów. Powierzchnia Megaclite jest bardzo ciemna – jego albedo wynosi zaledwie 0,04. Z Ziemi można go zaobserwować jako obiekt o jasności wizualnej co najwyżej 21,7 magnitudo.
Satelita obiega Jowisza ruchem wstecznym, czyli w kierunku przeciwnym do obrotu planety wokół własnej osi. Należy do grupy Pazyfae.
Zobacz też
- Chronologiczny wykaz odkryć planet, planet karłowatych i ich księżyców w Układzie Słonecznym
- Księżyce galileuszowe
- Lista naturalnych satelitów Jowisza
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Megaclite. W: Księżyce Układu Słonecznego [on-line]. [dostęp 2009-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-13)].
- Megaclite (ang.). W: Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-23].
| Planety (☾ ∅) | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Planety karłowate | |||||||||||||||||
| Małe ciała Układu Słonecznego |
| ||||||||||||||||
- Zobacz też
- powstanie i ewolucja Układu Słonecznego
- ciała niebieskie
- lista obiektów w Układzie Słonecznym ze względu na
- Portal: Astronomia
- ciała niebieskie
Media użyte na tej stronie
Solar System XXX.png
This is a revised version of Solar_System_XXIX.png.
This is a revised version of Solar_System_XXIX.png.
Megaclite-Jewitt-CFHT-annotated.gif
Autor: David Jewitt/Canadian Astronomy Data Centre, Licencja: CC BY-SA 4.0
Animation of three images of Jupiter's irregular moon Megaclite (S/2000 J 8), taken by David Jewitt using the 3.6-meter Canada-France-Hawaii Telescope (CFHT) on 9 December 2001. Each image was taken approximately 30 minutes apart, showing the moon's motion relative to the background stars and galaxies. The apparent magnitude of Megaclite is 22.1. The raw image datasets used are 615032p, 615039p, and 615046p. For comparison, the star field in these images can be viewed at the CDS's Aladin star atlas.
Autor: David Jewitt/Canadian Astronomy Data Centre, Licencja: CC BY-SA 4.0
Animation of three images of Jupiter's irregular moon Megaclite (S/2000 J 8), taken by David Jewitt using the 3.6-meter Canada-France-Hawaii Telescope (CFHT) on 9 December 2001. Each image was taken approximately 30 minutes apart, showing the moon's motion relative to the background stars and galaxies. The apparent magnitude of Megaclite is 22.1. The raw image datasets used are 615032p, 615039p, and 615046p. For comparison, the star field in these images can be viewed at the CDS's Aladin star atlas.