Megalopolis

Ten artykuł od 2019-01 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do wiarygodnych źródeł. (Dodanie listy źródeł bibliograficznych lub linków zewnętrznych nie jest wystarczające). Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Megalopolis (z gr. megalo- = 'wielko-', polis – ‘miasto’) – wielkoprzestrzenny policentryczny układ osadniczy, silnie zurbanizowany, powiązany funkcjonalnie i komunikacyjnie, tworzony przez układ kilku aglomeracji miejskich, o łącznej populacji powyżej 20 milionów mieszkańców^[1]. Innymi słowy: Pewna liczba aglomeracji, których miasta satelickie się zazębiają.

Przykłady megalopolis

Wyróżniono BosWash i Pas Taiheiyō na nocnych zdjęciach orbitalnych

Tradycyjnie terminem Megalopolis określa się Megalopolis wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych (tzw. BosWash), gdzie na obszarze ok. 146 tys. km² zamieszkuje ponad 45 mln ludności. Obejmuje miasta: Boston, Hartford, Nowy Jork, Filadelfia, Baltimore i Waszyngton.

Jednakże współcześnie rozważa się istnienie jeszcze innych megalopolis:

1. megalopolis okręgu Wielkich Jezior w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie (tzw. CHICATOR): Milwaukee, Chicago, South Bend, Toledo, Detroit, Cleveland, Buffalo, Hamilton i Toronto, rozwijające się w kierunku południowym ku aglomeracji Indianapolis-Cincinnati-Dayton-Columbus-Wheeling-Pittsburgh; zamieszkuje je ponad 35 mln ludności, jest obszarem o znacznie mniejszej spójności niż poprzednie.
2. megalopolis zachodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych z aglomeracjami San Francisco, zwane Bay Area (San Francisco-San Jose-Santa Cruz-Oakland-Berkeley) wraz z Sacramento oraz Los Angeles (Los Angeles-Long Beach-San Bernardino-Santa Barbara-San Diego), również o wyraźnie mniejszej spójności. Południowokalifornijskie megalopolis jest jednak najszybciej rozwijającym się w USA i liczy ponad 27,5 mln mieszkańców.
3. japońskie megalopolis Pas Taiheiyō o łącznej populacji ok. 83 mln mieszkańców, w skład którego wchodzą m.in.:
   1. metropolis Greater Tokyo Area (Tokio-Kawasaki-Jokohama-Chiba-Saitama) skupiające 32–43 mln mieszkańców
   2. metropolis Greater Osaka Area (Osaka-Kioto-Kōbe) z 18,6 mln mieszkańców
   3. metropolis Chūkyō (Nagoja) – 8,7 mln mieszkańców
   4. inne wielkie aglomeracje;
4. megalopolis brytyjskie – Londyn-Birmingham-Manchester-Liverpool, którego jądro stanowi tzw. Czarna Anglia, liczące 20,5 mln mieszkańców.
5. Coraz wyraźniej rysujące się megalopolis zachodnioeuropejskie: Paryż-Lille-Bruksela-Antwerpia, wraz z obszarem Randstad Nederlanden (Rotterdam-Utrecht-Amsterdam) i Zagłębie Ruhry (zob. „europejski banan”), liczące około 36 mln mieszkańców. Jest to wybitnie policentryczny obszar o wciąż jeszcze małej spójności.
6. megalopolis brazylijskie – São Paulo i Rio de Janeiro-Nova Iguaçu, największy w Ameryce Południowej – skupia na obszarze około 165 tys. km kw. prawie 34,5 mln mieszkańców.
7. megalopolis w krajach Beneluksu – (m.in. Bruksela, Rotterdam, Haga, Amsterdam)
8. Delta Jangcy w Chinach – (Szanghaj – Nankin – Hangzhou – Suzhou – Ningbo – Nantong – Wuxi – Shaoxing i inne wielkie aglomeracje) – skupia ok. 88 mln mieszkańców
9. Delta rzeki Perłowej w Chinach – (Kanton – Shenzhen – Dongguan – Foshan – Jiangmen i inne wielkie aglomeracje) – skupia ok. 50 mln mieszkańców

Zobacz też

• geografia osadnictwa, aglomeracja, konurbacja, obszary metropolitalne w USA

Przypisy